Με φόντο το απέραντο γαλάζιο το εκκλησάκι στέκει εκεί από πάρα πολύ παλιά. Μαρτυρίες αναφέρουν πως ήταν χτισμένο από την εποχή των Ενετών, οι οποίοι είχαν στρατοπεδεύσει στην περιοχή εκείνη.
Άλλη προφορική μαρτυρία αναφέρει πως κτίσθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας από τον πασά της περιοχής, λόγω, ίσως, κάποιου θαύματος που βίωσε. Μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρία του ιερέως του Ιερού Ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου Ιρίων, πατέρα Αναστάσιου Ράπτη, βρέθηκε μία καμπάνα, η οποία πάνω της έφερε ημερομηνία 1889. Πάντως, το εξωκλήσι αυτό είναι πολύ αγαπητό στους κατοίκους των γύρω περιοχών και το επισκέπτονται αρκετά συχνά.
Οι αυτάδελφοι πατρίκιοι, Γάλβιος και Κάνδιδος , πηγαίνοντας στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσουν, έφτασαν στην Παλαιστίνη. Κατά την επίσκεψή τους στους Αγίους Τόπους, συνάντησαν μία Εβραία, η οποία είχε στην κατοχή της και φύλαγε με πολύ μεγάλη ευσέβεια, μέσα σε ειδικό κιβώτιο την τίμια Εσθήτα (φόρεμα) της Παναγίας. Τότε οι Γάλβιος και Κάνδιδος, αφού προσκύνησαν το ιερό ένδυμα, έβαλαν σκοπό να το μεταφέρουν στην Κωνσταντινούπολη. Αφού έφτασαν στα Ιεροσόλυμα και προσκύνησαν, στην συνέχεια κατασκεύασαν ένα ειδικό κιβώτιο, όμοιο με αυτό που είχε η Εβραία γυναίκα και φύλαγε το φόρεμα της Θεοτόκου. Το κιβώτιο αυτό, χωρίς να τους πάρει είδηση η γυναίκα, το άλλαξαν με αυτό που περιείχε την τιμία Εσθήτα. Έτσι λοιπόν πήραν το κιβώτιο με το ιερό ένδυμα και ξεκίνησαν για την Κωνσταντινούπολη.
