"Οπενχάιμερ": Η νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν στις 24 Αυγούστου στο Θερινό CINE VALIA

Ο υποψήφιος για Όσκαρ σεναριογράφος - σκηνοθέτης Κρίστοφερ Νόλαν επιστρέφει τρία χρόνια μετά το "Tenet" γράφοντας και σκηνοθετώντας την σπουδαιότερη - ίσως - ταινία της μέχρι τώρα καριέρας του, το "Οπενχάιμερ" που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 24 Αυγούστου στον θερινό κινηματογράφο Άργους CINE VALIA με καθημερινές προβολές στις 21:30 .

Δοκιμάζοντας διαρκώς τα όρια της κινηματογραφικής αφήγησης για να πει επικές ιστορίες για αμφιλεγόμενους ήρωες και παράτολμα σχέδια που εξετάζουν το αναπόφευκτο, την ηθική και την ύβρη φιλόδοξων εγχειρημάτων, έχει παρασύρει το κοινό στα βάθη των ονείρων με την παράδοξη ιστορία καταδίωξης του "Inception", μας έχει στείλει σε ένα παραισθησιογόνο ταξίδι στα άκρα του σύμπαντος με το "Interstellar", μας έχει αιχμαλωτίσει με τις πολεμικές εμπειρίες της "Δουνκέρκης" και μας έχει παρασύρει σε παραισθησιογόνα ταξίδια στον χρόνο στο μεταφυσικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, "Tenet".

Η δημιουργία του "Οπενχάιμερ"

Η κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν ένας θρίαμβος της ανθρώπινης εφευρετικότητας, αλλά πυροδότησε μία κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών με καταστροφικές επιπτώσεις σε όλο τον κόσμο και έναν πρωτόγνωρο υπαρξιακό φόβο. Η επιθυμία του Νόλαν να κάνει την ταινία γεννήθηκε από τον προβληματισμό των επιστημόνων στο Πρόγραμμα Μανχάταν.

"Το διάστημα μέχρι την πυρηνική δοκιμή Τρίνιτι, ο Οπενχάιμερ και η ομάδα του αντιμετώπιζαν τη μικρή πιθανότητα ότι πατώντας το κουμπί και πυροδοτώντας την πρώτη βόμβα, μπορεί να κατέστρεφαν ολόκληρο τον πλανήτη" εξηγεί ο Νόλαν. "Δεν υπήρχε μαθηματική ή θεωρητική βάση που απέκλειε αυτή την πιθανότητα, όσο μικρή κι αν ήταν. Κι όμως πάτησαν το κουμπί. Είναι μία εκπληκτική στιγμή στην ανθρώπινη ιστορία. Ήθελα να στείλω το κοινό σε αυτό το δωμάτιο, εκεί που πατήθηκε το κουμπί. Είναι η πιο απίστευτη στιγμή, αν το σκεφτείς. Το ρίσκο που είχε". Στόχος είναι το κοινό να κρίνει τα γεγονότα μέσα από τα μάτια των χαρακτήρων κάνοντας ένα συναισθηματικό ταξίδι σε μια ιστορία γεμάτη παράδοξα και ηθικά διλλήματα, όπου ένας άνθρωπος έμπλεξε σε μία συναρπαστική και καταστροφική αλληλουχία γεγονότων, για τους σωστούς όμως λόγους.

Η ιστορία του Οπενχάιμερ στα χρόνια που ακολούθησαν το Πρόγραμμα Μανχάταν δίνει την οπτική στο έργο του και στην κληρονομιά του ενώ εξετάζει τα κίνητρα και τις προσωπικότητες που επηρέασαν τη ζωή του. Ο Νόλαν αποφάσισε ότι οι σκηνές που εκτυλίσσονται μέσα από την οπτική του Οπενχάιμερ θα είναι έγχρωμες με περιστασιακές σουρεαλιστικές εικόνες που συμβολίζουν τον εσωτερικό του κόσμο, ενώ οι σκηνές που επικεντρώνονται στον στρατιωτικό Λιούις Στράους (Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ) είναι ασπρόμαυρες. Εντύπωση μας κάνει όμως και η απόφαση του σκηνοθέτη να γράψει το σενάριο σε πρώτο πρόσωπο. Ηθελε η ιστορία να γίνει πιο προσωπική και να εκτυλλίσεται μέσα από τα μάτια του ίδιου του Οπενχάιμερ. Η παραγωγός Εμα Τόμας εξηγεί πως "το σενάριο της ταινίας εκφράζει το ενδιαφέρον του Νόλαν για την υποκειμενικότητα και την αντικειμενικότητα, για τις ιστορίες που ξετυλίγονται από διαφορές οπτικές [...] Είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος να περιγράψει την εσωτερική κατάσταση ενός χαρακτήρα. Ήταν από τα καλύτερα σενάρια που έχω διαβάσει ποτέ".

Η μεγαλύτερη ίσως πρόκληση για τον Κρίστοφερ Νόλαν ήταν η ίδια η πυρηνική δοκιμή Τρίνιτι. Σε αντίθεση με τις φήμες που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, ο Νόλαν δεν πυροδότησε κάποια πραγματική ατομική βόμβα στο Νέο Μεξικό για να κινηματογραφήσει το ατομικό μανιτάρι της εμβληματικής πυρηνικής δοκιμής.

Αντ΄αυτού, ο σκηνοθέτης και ο διευθυντής φωτογραφίας Χόιτ Βαν Χοϊτέμα συνεργάστηκαν με τους επικεφαλής των ειδικών εφέ Σκοτ Φίσερ και τον Άντριου Τζάκσον για να αναπαραστήσουν τη δική τους εκδοχή της ατομικής έκρηξης. Υπήρχε μόνο ένας περιορισμός: συνεπής στην αισθητική που προτιμά τα πρακτικά εφέ, ο Νόλαν τους είπε ότι δεν επιτρέπονταν τα ψηφιακά εφέ γιατί "δεν θα έδιναν την αίσθηση της απειλής που βλέπουμε στο υπάρχον υλικό. Το υλικό αυτό έχει κάτι το ανατριχιαστικό.