Ουσιαστικά το εκκλησιαστικό έτος τελειώνει με την κοίμηση της Θεοτόκου , την μετάσταση της και την κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της. Ενώ το νέο εκκλησιαστικό έτος ,ξεκινά και πάλι με το Γεννέσιο της Θεοτόκου στις 8 του Σεπτεμβρίου.
Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, την αρχή της ίνδικτιώνος εισήγαγε ό Αύγουστος Καίσαρ (1 -14), ότε διέταξε την γενικήν των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους απογραφή και την είσπραξη των φόρων, κατά την πρώτη του Σεπτεμβρίου μηνός.
Από του Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) έγένετο επισήμως χρήσης της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας, έκτοτε δε η εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την α’ Σεπτεμβρίου ως αρχή του εκκλησιαστικού έτους. «Ινδικτον ημιν ευλόγει νέου χρόνου, ώ και παλαιέ και δι’ ανθρώπους νέε».
Από του Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) έγένετο επισήμως χρήσης της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας, έκτοτε δε η εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την α’ Σεπτεμβρίου ως αρχή του εκκλησιαστικού έτους. «Ινδικτον ημιν ευλόγει νέου χρόνου, ώ και παλαιέ και δι’ ανθρώπους νέε».
Η Ινδικτιώνα είναι ένας γενικότερος τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία τη γέννηση του Χριστού ή για την ακρίβεια από το 3 π.Χ.
1 Σεπτεμβρίου , η αρχή του εκκλησιαστικού έτους, αποτελεί την αρχή της Ινδίκτου. Τότε τελείται η ακολουθία της Ινδίκτου σε συνδυασμό με τη θεία λειτουργία για την ευλογία του εκκλησιαστικού έτους.
1 Σεπτεμβρίου , η αρχή του εκκλησιαστικού έτους, αποτελεί την αρχή της Ινδίκτου. Τότε τελείται η ακολουθία της Ινδίκτου σε συνδυασμό με τη θεία λειτουργία για την ευλογία του εκκλησιαστικού έτους.