Άγιος Αδριανός – Ναύπλιο, λίγα χιλιόμετρα για μια πρωινή συνέντευξη τέλη καλοκαιριού.
Της Γκέλης Ντηλιά
Μίλησε μου για αυτό το έργο.
Ο τίτλος του είναι «Κάτι από το πνεύμα της Επανάστασης». Πρόκειται για μια στήλη σχεδιασμένη με δυναμισμό που αποτελείται από τρία πουλιά που θα πάνε το μήνυμα της Επανάστασης.Το τέταρτο έχει ήδη ξεκινήσει. Είναι νευρώδες και ορθολογικά δουλεμένο, γιατί η επανάσταση δεν χρειάζεται μαλθακότητα και μαλακές φόρμες που είναι συναισθηματικές. Το μήνυμα είναι «Δεν υποτασσόμαστε πουθενά». Η επιγραφή στη βάση που δένει τη σύνθεση γράφει, «Ευλογημένα πουλιά, γοργά πετάξτε, το μήνυμα να πάτε της λευτεριάς».
Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τη γλυπτική;
Στα δώδεκα, πήγα στο Εκκλησιαστικό Λύκειο της Τήνου για ιερατικές σπουδές. Ο Rodinείχε τελειώσει και εκείνος Εκκλησιαστικό σχολείο. Ήμουν ατίθασος και έτσι οι γονείς με έστειλαν εκεί μήπως βρω τον δρόμο του Θεού. Έπαιξε ρόλο ότι ένας θείος μου ήταν παπάς. Ήταν πολύ ωραίο το περιβάλλον, οι δάσκαλοι εξαιρετικοί. Ένας από αυτούς, που εκτός από θεολόγος είχε σπουδάσει και άλλες επιστήμες, όπως ψυχολογία και κοινωνιολογία, μας μίλησε για ταανθρωπάκια του Γαΐτη. Οι θρησκείες έχουν ενταγμένη τη τέχνη, γιατί η ιερότητα οφείλεται στην υψηλή αισθητική, όπως στη εικονογράφηση, στη μουσική, στην υμνολογία.
Και έτσι άναψε η σπίθα;
Ναι. Πήγαμε εκδρομή στον Πύργο της Τήνου και όταν είδα εκεί τους μαθητές να μορφοποιούν τον πηλό, μαγεύτηκα! Κατάλαβα ότι ήταν αυτό που ήθελα τελικά να κάνω. Ο καθηγητής Δημόπουλος με παρότρυνε και την επόμενη χρονιά παρακολούθησα τη Σχολή Μαρμαροτεχνίας.
Και τι ακολούθησε;
Δούλεψααρκετά χρόνια στις αναστηλώσεις της Επιδαύρου. Ένιωσα ότι πρόσφερα κάτι στον πολιτισμό, σε ένα μνημείο που κάποτε ήταν ένας ερειπιώνας, μην το ξεχνάμε. Ταυτόχρονα διατηρούσα την επαφή με τη γλυπτική στο προσωπικό μου εργαστήριο. Υπήρχε μια μόνιμη έκθεση των έργων μου στην Αίθουσα Τέχνης της αείμνηστης Μαρίας Γκούμα, που είχε εκτιμήσει τη δουλειά μου.
Μετά από 17 χρόνια συνέχισα τις σπουδές μου στην ΑΣΚΤ στην Αθήνα με δάσκαλο τον Θόδωρο Παπαγιάννη, ο οποίος με πρότεινε να συμμετέχω στο 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής στο Ναύπλιο.
Πότε ταλαντεύεσαι μπροστά σε ένα έργο;
Η ταλάντευση είναι μια διαρκής αναζήτηση πάνω στο σχέδιο και μετά στη μακέτα πριν διαλέξω το υλικό που θα υλοποιήσει την ιδέα. Προϋποθέτει διαρκή παρατήρηση της φύσης που εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια πλάθει το γλυπτά της.
Ασχολείσαι καθόλου με τη γραφή;
Προσπαθώντας να καταγράψω τον ψυχισμό μου είδα ότι οι λέξεις έχουν όγκο, άρωμα, φόρμα, είναι γλυπτά.
Τι χαρακτηρίζει έναν γλύπτη;
Ο καλλιτέχνης κάνει διεθνείς πτήσεις μέσα από το εργαστήριό του. Βγάζοντας την ψυχή του, εμψυχώνεται το έργο του.
Πώς συνδιαλέγεται η τέχνη με το σήμερα;
Η τέχνη αφορά όλους, αν και ενδιαφέρονται λίγοι. Ένα έργο σε δημόσιο χώρο ανήκει σε όλους. Τα δυνατά έργα περνάνε υποσυνείδητα μηνύματα ακόμη και στους αμύητους.
Στα δώδεκα, πήγα στο Εκκλησιαστικό Λύκειο της Τήνου για ιερατικές σπουδές. Ο Rodinείχε τελειώσει και εκείνος Εκκλησιαστικό σχολείο. Ήμουν ατίθασος και έτσι οι γονείς με έστειλαν εκεί μήπως βρω τον δρόμο του Θεού. Έπαιξε ρόλο ότι ένας θείος μου ήταν παπάς. Ήταν πολύ ωραίο το περιβάλλον, οι δάσκαλοι εξαιρετικοί. Ένας από αυτούς, που εκτός από θεολόγος είχε σπουδάσει και άλλες επιστήμες, όπως ψυχολογία και κοινωνιολογία, μας μίλησε για ταανθρωπάκια του Γαΐτη. Οι θρησκείες έχουν ενταγμένη τη τέχνη, γιατί η ιερότητα οφείλεται στην υψηλή αισθητική, όπως στη εικονογράφηση, στη μουσική, στην υμνολογία.
Και έτσι άναψε η σπίθα;
Ναι. Πήγαμε εκδρομή στον Πύργο της Τήνου και όταν είδα εκεί τους μαθητές να μορφοποιούν τον πηλό, μαγεύτηκα! Κατάλαβα ότι ήταν αυτό που ήθελα τελικά να κάνω. Ο καθηγητής Δημόπουλος με παρότρυνε και την επόμενη χρονιά παρακολούθησα τη Σχολή Μαρμαροτεχνίας.
Και τι ακολούθησε;
Δούλεψααρκετά χρόνια στις αναστηλώσεις της Επιδαύρου. Ένιωσα ότι πρόσφερα κάτι στον πολιτισμό, σε ένα μνημείο που κάποτε ήταν ένας ερειπιώνας, μην το ξεχνάμε. Ταυτόχρονα διατηρούσα την επαφή με τη γλυπτική στο προσωπικό μου εργαστήριο. Υπήρχε μια μόνιμη έκθεση των έργων μου στην Αίθουσα Τέχνης της αείμνηστης Μαρίας Γκούμα, που είχε εκτιμήσει τη δουλειά μου.
Μετά από 17 χρόνια συνέχισα τις σπουδές μου στην ΑΣΚΤ στην Αθήνα με δάσκαλο τον Θόδωρο Παπαγιάννη, ο οποίος με πρότεινε να συμμετέχω στο 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής στο Ναύπλιο.
Πότε ταλαντεύεσαι μπροστά σε ένα έργο;
Η ταλάντευση είναι μια διαρκής αναζήτηση πάνω στο σχέδιο και μετά στη μακέτα πριν διαλέξω το υλικό που θα υλοποιήσει την ιδέα. Προϋποθέτει διαρκή παρατήρηση της φύσης που εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια πλάθει το γλυπτά της.
Ασχολείσαι καθόλου με τη γραφή;
Προσπαθώντας να καταγράψω τον ψυχισμό μου είδα ότι οι λέξεις έχουν όγκο, άρωμα, φόρμα, είναι γλυπτά.
Τι χαρακτηρίζει έναν γλύπτη;
Ο καλλιτέχνης κάνει διεθνείς πτήσεις μέσα από το εργαστήριό του. Βγάζοντας την ψυχή του, εμψυχώνεται το έργο του.
Πώς συνδιαλέγεται η τέχνη με το σήμερα;
Η τέχνη αφορά όλους, αν και ενδιαφέρονται λίγοι. Ένα έργο σε δημόσιο χώρο ανήκει σε όλους. Τα δυνατά έργα περνάνε υποσυνείδητα μηνύματα ακόμη και στους αμύητους.
Ο ρόλος του φωτός;
Το φως είναι κυρίαρχο στην γλυπτική, αποκαλύπτει την ισορροπία στο έργο.
Και η αφαιρετικότητα;
Η γνώση του περιττού, σοφία. Η αφαίρεση θέλει γνώση.Τα μεγάλα έργα είναι εκείνα που θέλεις να τα ξαναδείς. Υπάρχει ένα έργο που θα ήθελα να το βλέπω κάθε μέρα. Δεν μπόρεσα να το αποκτήσω.
Πώς αλλάζει τον γλύπτη η τέχνη του;
Η σχέση μεταξύ του γλύπτη και της τέχνης είναι μια σχέση που αλλάζει και τους δυο, πολύ δημιουργική.
Πώς ένα σκληρό υλικό μαλακώνει την καρδιά;
Αυτό συμβαίνει γιατί έχει μορφοποιηθεί, είναι εμψυχωμένο. Κάποια έργα ανασαίνουν καλύτερα, όταν φτιάχνονται με γύψο. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του Χαλεπά είναι σε γύψο. Ένα στατικό γλυπτό φέρει μέσα του το πνεύμα του καλλιτέχνη κι έτσι αποκτά κίνηση.
Ποιο σύγχρονο πρόσωπο θα ήθελες να του κάνεις τη προτομή;
Αυτό ας το κάνουν οι καλλιτέχνες του μέλλοντος.
Του αφιερώνω ένα χαικού που πιστεύω ότι ταιριάζει με το γλυπτό του Συμποσίου.
Χαράς μαντάτα
πουλιά το διαλαλούν.
Ελευθερία.
Η Γκέλη Ντηλιά είναι ποιήτρια και συγγραφέας.
Το φως είναι κυρίαρχο στην γλυπτική, αποκαλύπτει την ισορροπία στο έργο.
Και η αφαιρετικότητα;
Η γνώση του περιττού, σοφία. Η αφαίρεση θέλει γνώση.Τα μεγάλα έργα είναι εκείνα που θέλεις να τα ξαναδείς. Υπάρχει ένα έργο που θα ήθελα να το βλέπω κάθε μέρα. Δεν μπόρεσα να το αποκτήσω.
Πώς αλλάζει τον γλύπτη η τέχνη του;
Η σχέση μεταξύ του γλύπτη και της τέχνης είναι μια σχέση που αλλάζει και τους δυο, πολύ δημιουργική.
Πώς ένα σκληρό υλικό μαλακώνει την καρδιά;
Αυτό συμβαίνει γιατί έχει μορφοποιηθεί, είναι εμψυχωμένο. Κάποια έργα ανασαίνουν καλύτερα, όταν φτιάχνονται με γύψο. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του Χαλεπά είναι σε γύψο. Ένα στατικό γλυπτό φέρει μέσα του το πνεύμα του καλλιτέχνη κι έτσι αποκτά κίνηση.
Ποιο σύγχρονο πρόσωπο θα ήθελες να του κάνεις τη προτομή;
Αυτό ας το κάνουν οι καλλιτέχνες του μέλλοντος.
Του αφιερώνω ένα χαικού που πιστεύω ότι ταιριάζει με το γλυπτό του Συμποσίου.
Χαράς μαντάτα
πουλιά το διαλαλούν.
Ελευθερία.
Η Γκέλη Ντηλιά είναι ποιήτρια και συγγραφέας.