Η επικοινωνιακή τακτική, που έχουμε συνηθίσει ν’ αποκαλούμε “πόρτα- πόρτα”, φαίνεται πως αποδίδει για τον κ. Δημήτρη Πτωχό, ο οποίος, θα πρέπει να πούμε, πως ξεκίνησε από δυσμενή θέση, κυρίως όσον αφορά την Αρκαδία.
Αφενός, η περιορισμένη αναγνωρισιμότητά του και αφετέρου οι περιρρέουσες συνθήκες- που “επέβαλαν” ακόμα και την καθυστέρηση ως προς την παρουσίαση της υποψηφιότητάς του από τον κ. Μητσοτάκη-, είχαν συντελέσει στη δημιουργία ενός “χάντικαπ”, που θα έπρεπε να “υπερπηδήσει” ο κ. Πτωχός, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες επικράτησής του.
Από την άλλη, σημαντικό πλεονέκτημα του κ. Πτωχού είναι, προφανώς, το “χρίσμα” από την πλευρά του κυρίαρχου (και) στην Πελοπόννησο κυβερνώντος κόμματος. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας αλλά και τις εκτιμήσεις πεπειραμένων τοπικών παραγόντων από διάφορους πολιτικούς “χώρους”, η προεκλογική καμπάνια του κ. Πτωχού- αλλά και οι θέσεις που έχει εκφράσει- έχει “κερδίσει” τις εντυπώσεις μεταξύ και των Αρκάδων πολιτών.
Άλλωστε, είναι κοινή “πεποίθηση” πολλών πως ο κ. Πτωχός είναι μια, σημαντικά, πιο ορθολογική επιλογή από κάποιες που έχουν γίνει κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.
Το μόνο βέβαιο είναι πως τόσο η Αρκαδία όσο και, εν γένει, η Πελοπόννησος, έχουν ζωτική ανάγκη μια ανανεωμένη, εκσυγχρονιστική και αποκομμένη από παλαιοκομματισμούς πρακτική, προκειμένου ν’ αντιμετωπιστούν κεφαλαιώδη ζητήματα που ταλανίζουν, επί χρόνια, την Περιφέρεια.
