Μαρτυρίες προσφύγων που έφτασαν στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» από την κόλαση του πολέμου στο Ισραήλ

Με χαμόγελα ανακούφισης και φανερά ταλαιπωρημένοι, πρόσφυγες απο το Ισραήλ και επαναπατρισμένοι Έλληνες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους, έφτασαν το απόγευμα στο αεροδρόμιο «Μακεδονία, με πτήση που αναχώρησε έπειτα απο πολύωρη καθυστέρηση απο το Τελ Αβίβ.

Η Ντεζι Βαρσάνο σπούδασε και ζει μόνιμα με την οικογένεια της στην Ιερουσαλήμ, τα τελευταία 13 χρόνια. Μητερα τριών ανηλίκων παιδιών, τεσσάρων ετων, ενός έτους και μόλις δύο μηνών, περιγράφει στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στιγμές που όπως λέει δεν είχε ζήσει ποτέ στο παρελθόν.

«Δυστυχώς όλη η χώρα είναι συγκλονισμένη. Πραγματικά είναι ασύλληπτο αυτό που συμβαίνει. Σειρήνες ηχούσαν συνέχεια, έπρεπε να τρέχουμε στα καταφύγια με τα παιδιά. Πολλοί φίλοι μας ανέβαζαν στο Facebook στο Instagram ότι δεν βρίσκουν τους ανθρώπους τους, δεν τους απαντάνε στο τηλέφωνο, δεν έχουν νέα τους», σημειώνει η ίδια.

Όπως λέει ήταν πολύ δύσκολο να βρουν εισιτήρια και να ταξιδέψουν για τη γενέτειρά της οικογενειακώς. «Εμείς ήμασταν σε μια πόλη που είναι κοντά στην Ιερουσαλήμ και ήταν δύσκολο να βρούμε εισιτήρια. Δεν ήμασταν σίγουροι ότι θα πετάξουμε μέχρι τελευταία στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι ήρθαμε χωρίς εισιτήριο επιστροφής μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα και να δούμε πως θα συνεχίσουμε», εξηγεί.

«Ευτυχώς τα παιδιά μας είναι μικρά, ο μεγαλύτερος είναι τεσσάρων ετών και μας ζητούσε να βγει να παίξει. Δεν πολύ-καταλάβαινε ακόμα τι συμβαίνει κάθε φορά που ακούγονταν οι σειρήνες νόμιζε πως είναι ασθενοφόρο και έτσι συνεχίσαμε να λέμε και εμείς», αναφέρει συγκινημένη.

Η μητέρα της στέκει δίπλα της, πραγματικά ανακουφισμένη και παίρνει στην αγκαλιά τα εγγονάκια της. Με αγωνία παρακολουθούσε τα γεγονότα καθώς η κόρη της βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ με τα παιδιά της και ο γιος της στο Τελ Αβίβ. Όπως της έλεγαν στις επικοινωνίες που είχαν, "δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία του Ισραήλ, από την ημέρα ίδρυσης του κράτους".

"Τα παιδιά ένιωσαν πραγματικά πολύ μεγάλο κίνδυνο και για αυτό θέλησαν να γυρίσουν πίσω. Έχουν και μικρά παιδιά και η ευθύνη είναι πολύ μεγάλη όταν είσαι γονιός. Αναζητούσαν πτήση από το βράδυ του Σαββάτου αλλά δε χρειάστηκε να περιμένουν πολύ ώρα στο αεροδρόμιο, καθώς η Ισραηλινές γραμμές ήταν συνεπείς και τους ενημέρωναν για το πότε θα αναχωρήσουν", διευκρινίζει.

"Οι σειρήνες ηχούσαν και έπρεπε να μείνουν στο καταφύγιο και ήταν πολύ δύσκολο με τα παιδιά. Τα καταφύγια στα καινούργια διαμερίσματα είναι μέσα στα κτήρια, οπότε δεν αντιμετώπισαν κίνδυνο, ωστόσο δε μπορούσαν να βγουν έξω. Ο εγγονός μου, τεσσάρων ετών, ήθελε να πάει στο πάρκο αλλά αυτό ήταν αδύνατον. Υπήρχε κίνδυνος να πέσει κάποιος πύραυλος ή κάποιος τρομοκράτης. Η είσοδος των τρομοκρατών ήταν κάτι ασύλληπτο. Απίστευτες σκηνές τρομοκρατίας και το πιο "τερατώδες" είναι πως το ανέβασαν", λέει σοκαρισμένη.

«Ζούσα σε μια πόλη που βρίσκεται νότια από τη λωρίδα της Γάζας», είπε ένας αμερικανός ο οποίος ζει στο Ισραήλ, που σοκαρισμένος περιέγραψε αυτά που έζησε, «Σκότωναν όποιον έβρισκαν. Δεν τους ενδιέφερε αν ήταν Αμερικανοί, Καναδοί ή Γερμανοί. Είχα έναν φίλο από το Μοντρεάλ του Καναδά ο οποίος ζούσε στο Ισραήλ. Τον σκότωσαν οι τρομοκράτες της Χαμάς. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει ότι η Χαμάς θέλει να σκοτώσει οποιονδήποτε ζει στο Ισραήλ. Δεν τους νοιάζει η καταγωγή του καθενός. Οι πύραυλοι έπεφταν παντού γύρω μας».

«Δεν ήταν στο πλάνο μας να επισκεφτούμε την Ελλάδα. Ζούμε στο κεντρικό Ισραήλ. Αλλά η κατάσταση στη χώρα είναι δραματική», ανέφερε ένας άλλος πρόσφυγας από το Ισραήλ προσθέτοντας πως «είναι λυπηρό. Ακούμε ιστορίες όλη την ημέρα στις ειδήσεις. Ακούμε για ανθρώπους που γνωρίζουμε και χάθηκαν, δεν μπορούμε να το αντέξουμε... Με κάθε σειρήνα έπρεπε να πάμε στο καταφύγιο για να κρυφτούμε απο τις ρουκέτες. Μερικά σημεία γύρω μας βομβαρδίστηκαν».

Η πτήση με την οποία έφτασαν στην Θεσσαλονίκη ήταν η μοναδική που πραγματοποιήθηκε από τις τρεις προγραμματισμένες που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν σήμερα απευθείας από το Τελ Αβίβ.