υποψήφιου Περιφερειακού Συμβούλου Πελοποννήσου
Επαρκής χρηματοδότηση των σχολείων από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες, να διαμορφωθούν οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής.
Η ΚΤ.ΥΠ. να αποτελέσει τον μοναδικό, αρμόδιο, ενιαίο, τεχνικό, κατασκευαστικό φορέα του δημοσίου, που θα υλοποιεί με επάρκεια την ευθύνη του κράτους, για καθολική παροχή δημόσιων, δωρεάν, σύγχρονων και ασφαλών σχολείων. Να στελεχωθεί η ΚΤΥΠ με όλο το απαραίτητο προσωπικό, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί ο μεγάλος όγκος των σχολικών κτιρίων.
Για όλα τα ενοικιαζόμενα σχολεία να προχωρήσει τώρα απαλλοτρίωση με ευθύνη των Υπουργείων Εσωτερικών και Παιδείας. Να λυθούν όλα τα νομοθετικά κωλύματα.
Να δρομολογηθεί με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα η κατασκευή νέων σύγχρονων αντισεισμικών σχολικών κτιρίων που να καλύπτουν πλήρως τις σημερινές παιδαγωγικές ανάγκες.
Λήψη άμεσων μέτρων για την κάλυψη της ανάγκης για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, με άμεση κάλυψη των αναγκαίων κτιριακών αναγκών. Κανένα Νηπιαγωγείο σε κοντέινερ ή ιδιωτικό χώρο.
Να εκδοθούν πιστοποιητικά πυρασφάλειας και ελέγχου του ηλεκτομηχανολογικού εξοπλισμού σε όλα τα σχολεία με ευθύνη του κράτους.
Να εκδοθούν σαφή πρωτόκολλα ενεργειών για όλα τα ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια και την υγιεινή στα σχολεία π.χ. ώρα και προϋποθέσεις πραγματοποίησης εργασιών στα σχολεία με ευθύνη των αρμόδιων υπηρεσιών.
Τα σχολεία, ως χώρος μάθησης και διαπαιδαγώγησης, πρέπει να είναι κλειστά στις επιχειρήσεις και στους ιδιώτες. Δε θα επιτρέψουμε να κάνουν τις μπίζνες τους με φόντο τα σχολεία μας.
Να σταματήσει τώρα η απαράδεκτη και αντιεκπαιδευτική πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της σχολικής στέγης μέσω των ΣΔΙΤ, των αναθέσεων, των προγραμματικών συμβάσεων και άλλων ανάλογων προγραμμάτων που πολλαπλασιάζει τα κόστη, μειώνει την ποιότητα και δίνει τα σχολικά κτίρια βορά στην κερδοσκοπία και τον έλεγχο των κατασκευαστικών και τραπεζικών ομίλων.
Στη σημερινή εποχή της αλματώδους ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας δεν μπορούμε να δεχτούμε να κάνουμε μάθημα σε απαρχαιωμένα κτήρια, σε ακατάλληλες και επικίνδυνες αίθουσες, να αναγκάζονται 5χρονα και 6χρονα παιδιά να περνούν τη μισή τους μέρα μέσα σε κοντέινερς. Στον 21ο αιώνα δεν μπορούμε να ζήσουμε με το «πάμε και όπου βγει», δηλαδή όπου μας βγάζουν οι «σειρήνες» της εξοικονόμησης πόρων, του «κόστους - οφέλους», των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης της παιδείας, της υγείας, όλων των κοινωνικών υπηρεσιών. Μπορούμε και πρέπει να πάμε διαφορετικά, μαχητικά, ανατρεπτικά.
Στις 8 του Οκτώβρη έχουμε την δυνατότητα να ανοίξουμε ένα μεγάλο και ελπιδοφόρο ρήγμα απέναντι στην πολιτική που υποβαθμίζει καθημερινά τη ζωή μας, να δυναμώσουμε το ρεύμα αμφισβήτησης όλων όσοι λογίζουν τις ζωές μας ως κέρδος.
Με πολλά κόκκινα γαρύφαλλα της Λαϊκής Συσπείρωση στις κάλπες, με περισσότερους αγωνιστές περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους που δεσμεύονται μόνο από την υπεράσπιση των λαϊκών αναγκών μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.
με τη Λαϊκή Συσπείρωση:
Σε πολλές συζητήσεις μεταξύ γονιών που τα παιδιά μας φοιτούν στο δημόσιο σχολείο, επανέρχεται το εξής ερώτημα: «Που θα πάει η κατάσταση με τη σχολική στέγη στο νομό; Είναι λογικό τα παιδιά μας να φοιτούν σε χειρότερα σχολεία από ότι εμείς ως μαθητές/τριες»;
Τα ερωτήματα είναι λογικά και αυτονόητα από τη στιγμή που όλοι μας ερχόμαστε σε επαφή με την τραγική κατάσταση των σχολικών υποδομών σε όλο το νομό. Τι να πρωτοαναφέρει κανείς; Για το σχολικό συγκρότημα της Δαλαμανάρας (3ο ΓΕΛ, Πρότυπο ΕΠΑΛ, Εσπερινό ΕΠΑΛ, Ε.Κ.) που είναι εδώ και 5 μέρες χωρίς ρεύμα; Ότι 7 στα 10 νηπιαγωγεία του Άργους στεγάζονται σε ισόγεια πολυκατοικιών; Για το 2ο και 5ο Δημοτικό Ναυπλίου που οι μαθητές/ριες κάνουν μάθημα στοιβαγμένοι/ες ακόμα και σε αίθουσες εκτός σχολείου; Για το Μουσικό Σχολείο που στεγάζεται κατά βάση σε κοντέινερς και για το Καλλιτεχνικό Σχολείο που βρίσκεται περιορισμένο στον χώρο του παλιού Δημοτικού της Προσύμνης; Για το Ειδικό Δημοτικό στο Κρανίδι που στεγάζεται σε χώρο πρώην σχολικού γυμναστηρίου; Να μιλήσει κανείς για τους ανύπαρκτους αντισεισμικούς ελέγχους, για την απουσία ακόμα και οικοδομικών αδειών, για τις εμβαλωματικές παρεμβάσεις που έχουν υποστεί πολλά σχολεία με καταργήσεις εργαστηρίων, με τον χωρισμό αιθουσών στα δύο με γυψοσανίδες για να δημιουργηθούν αίθουσες διδασκαλίας την ίδια ώρα που δεκάδες σχολικά κτίρια από την περίοδο των μαζικών συγχωνεύσεων στο νομό (2012 -2013) κυριολεκτικά ρημάζουν.
Όχι, δεν αξίζει στα παιδιά μας το 2023 αυτή η εικόνα. Δεν αξίζει στους εκπαιδευτικούς που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους κάτω από αντίξοες συνθήκες χωρίς τις απαραίτητες υποδομές. Δεν μπορούμε άλλο να ανεχόμαστε την συνεχή υποβάθμιση των όρων εκπαίδευσης των παιδιών μας ούτε την κοροϊδία των κυβερνήσεων, των Δημοτικών και Περιφερειακών αρχών της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που πραγματικά έχουν εγκαταλείψει τα σχολεία στην τύχη τους.
Το πρόβλημα της σχολικής στέγης, η συνεχής επιβάρυνση των υποδομών, οι κίνδυνοι για τα παιδιά μας που γεννούνται καθημερινά δεν οφείλονται σε φυσικά αίτια, δεν προέκυψαν από το πουθενά, δεν γεννήθηκαν χθες.
Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι η πόλη του Ναυπλίου τα τελευταία 25 χρόνια σχεδόν διπλασιάστηκε όμως δεν χτίστηκε ούτε μια νέα σχολική μονάδα είναι απόδειξη ενός προσανατολισμού και μιας ανάπτυξης που αποθεώνει το κέρδος και την μονοκαλλιέργεια του λεγόμενου «τουριστικού προϊόντος» την ίδια στιγμή που υποβαθμίζει την κάλυψη των βασικών αναγκών του λαού που ζει και εργάζεται στη περιοχή σε παιδεία, υγεία, αθλητισμό, πολιτισμό, ελεύθερους χώρους κ.α.
Αυτή την ανάπτυξη και αυτό τον προσανατολισμό υπηρετούν από κοινού οι ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και οι εκλεκτοί τους στην τοπική διοίκηση γι΄ αυτό και επιλέγουν να «τσακώνονται» σε πιο βολικά και επουσιώδη πεδία, να αποθεώνουν τις προσωπικές αντιπαραθέσεις για κρύψουν τις προγραμματικές συγκλύσεις.
Όλες οι κυβερνήσεις, με την πλήρη ταύτιση των δημοτικών και περιφερειακών αρχών διαχρονικά, υπολογίζουν ως κόστος τη στοιχειώδη ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας, γιατί έχουν διαμετρικά αντίθετες προτεραιότητες. Προτεραιότητες τους είναι η αδρή επιχορήγηση των επενδύσεων στην λεγόμενη «πράσινη ενέργεια» που ρημάζουν το φυσικό περιβάλλον, το ξεκοκάλισμα του ΕΣΠΑ από επιχειρήσεις στο κλάδο του τουρισμού, των κατασκευών και των «μεγάλών έργων», η κατασπατάληση των χρημάτων του λαού σε «εργολαβίες» και έργα πληρωμένα 2 και 3 φορές όπως με την πρόσφατη απόφαση της οικονομικής επιτροπής της Περιφέρειας Πελοποννήσου για βελτίωση της Ε.Ο. Φιλιατρά - Γαργαλιάνοι με υπέρβαση κατά 1.034.872 ευρώ, ενώ είχε προηγηθεί η έγκριση υπέρβασης 1.611.873 ευρώ πριν από λίγους μήνες.
Την ίδια στιγμή τα σχολεία μας ασφυκτιούν οικονομικά ενώ σε πολλές περιπτώσεις η ικανοποίηση ακόμα και του πιο απλού αιτήματος για χορήγηση π.χ. ενός εκτυπωτή σε μια σχολική μονάδα μπορεί να εκκρεμεί για εβδομάδες ή και για μήνες και να ακούγονται οι πιο απίθανες δικαιολογίες από τα χείλη των δήθεν αρμόδιων.
Οι κίνδυνοι από την εγκατάλειψη των σχολικών υποδομών είναι μεγάλοι και άμεσοι, αν πάρουμε υπόψη μας ότι πάνω από 9.000 σχολεία είναι χτισμένα την περίοδο 1960 - 1985 και δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ και ότι περίπου το 20% των σχολείων είναι χτισμένα πριν ακόμα και το 1960. Ποιο θα ήταν όμως το κόστος αν ένας μεγάλος σεισμός συνέβαινε σε πρωινή ώρα, όταν χιλιάδες παιδιά βρίσκονται στα σχολεία; Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα από ένα ατύχημα σε ώρα λειτουργίας των σχολείων εξαιτίας των απαρχαιωμένων υποδομών όπως συνέβη την περσυνή χρονιά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Άργους και από τύχη δεν είχαμε τραυματισμούς;
Οι αποψιλωμένες Τεχνικές Υπηρεσίες συνήθως δεν επαρκούν όχι για να κάνουν ολοκληρωμένους ελέγχους και τις αναγκαίες παρεμβάσεις, αλλά ούτε καν τις στοιχειώδεις επισκευές ή βαψίματα στα σχολικά κτίρια. Η επιλογή της μείωσης του προσωπικού και το πέρασμα υπηρεσιών σε εργολάβους και κοστίζει και δημιουργεί κινδύνους. Αυτή την επιλογή ακολούθησαν μέχρι τώρα οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες της περιοχής.
Στα χρόνια που πέρασαν από τις προηγούμενες εκλογές πόσες φορές το Περιφερειακό Συμβούλιο και τα Δημοτικά Συμβούλια των 4 Δήμων του νομού μας, έφεραν για συζήτηση το θέμα των σχολικών υποδομών, τι πρωτοβουλίες πήραν, τι κινήσεις έκαναν για να δεσμεύσουν οικόπεδα για ανέγερση νέων σχολείων; Παρά τις συνεχείς προτάσεις και πιέσεις των εκλεγμένων της Λαϊκής Συσπείρωσης και των φορέων του κινήματος της περιοχής μας το θέμα αφέθηκε στις ελληνικές καλένδες.
Απέναντι στο τεράστιο πρόβλημα της σχολικής στέγης και συνολικά της ασφάλειας των σχολικών υποδομών ως Λαϊκή Συσπείρωση επιλέγουμε να σταθούμε μαχητικά, διεκδικητικά, με θέσεις και συγκεκριμένες προτάσεις όπως:
Τα ερωτήματα είναι λογικά και αυτονόητα από τη στιγμή που όλοι μας ερχόμαστε σε επαφή με την τραγική κατάσταση των σχολικών υποδομών σε όλο το νομό. Τι να πρωτοαναφέρει κανείς; Για το σχολικό συγκρότημα της Δαλαμανάρας (3ο ΓΕΛ, Πρότυπο ΕΠΑΛ, Εσπερινό ΕΠΑΛ, Ε.Κ.) που είναι εδώ και 5 μέρες χωρίς ρεύμα; Ότι 7 στα 10 νηπιαγωγεία του Άργους στεγάζονται σε ισόγεια πολυκατοικιών; Για το 2ο και 5ο Δημοτικό Ναυπλίου που οι μαθητές/ριες κάνουν μάθημα στοιβαγμένοι/ες ακόμα και σε αίθουσες εκτός σχολείου; Για το Μουσικό Σχολείο που στεγάζεται κατά βάση σε κοντέινερς και για το Καλλιτεχνικό Σχολείο που βρίσκεται περιορισμένο στον χώρο του παλιού Δημοτικού της Προσύμνης; Για το Ειδικό Δημοτικό στο Κρανίδι που στεγάζεται σε χώρο πρώην σχολικού γυμναστηρίου; Να μιλήσει κανείς για τους ανύπαρκτους αντισεισμικούς ελέγχους, για την απουσία ακόμα και οικοδομικών αδειών, για τις εμβαλωματικές παρεμβάσεις που έχουν υποστεί πολλά σχολεία με καταργήσεις εργαστηρίων, με τον χωρισμό αιθουσών στα δύο με γυψοσανίδες για να δημιουργηθούν αίθουσες διδασκαλίας την ίδια ώρα που δεκάδες σχολικά κτίρια από την περίοδο των μαζικών συγχωνεύσεων στο νομό (2012 -2013) κυριολεκτικά ρημάζουν.
Όχι, δεν αξίζει στα παιδιά μας το 2023 αυτή η εικόνα. Δεν αξίζει στους εκπαιδευτικούς που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους κάτω από αντίξοες συνθήκες χωρίς τις απαραίτητες υποδομές. Δεν μπορούμε άλλο να ανεχόμαστε την συνεχή υποβάθμιση των όρων εκπαίδευσης των παιδιών μας ούτε την κοροϊδία των κυβερνήσεων, των Δημοτικών και Περιφερειακών αρχών της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που πραγματικά έχουν εγκαταλείψει τα σχολεία στην τύχη τους.
Το πρόβλημα της σχολικής στέγης, η συνεχής επιβάρυνση των υποδομών, οι κίνδυνοι για τα παιδιά μας που γεννούνται καθημερινά δεν οφείλονται σε φυσικά αίτια, δεν προέκυψαν από το πουθενά, δεν γεννήθηκαν χθες.
Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι η πόλη του Ναυπλίου τα τελευταία 25 χρόνια σχεδόν διπλασιάστηκε όμως δεν χτίστηκε ούτε μια νέα σχολική μονάδα είναι απόδειξη ενός προσανατολισμού και μιας ανάπτυξης που αποθεώνει το κέρδος και την μονοκαλλιέργεια του λεγόμενου «τουριστικού προϊόντος» την ίδια στιγμή που υποβαθμίζει την κάλυψη των βασικών αναγκών του λαού που ζει και εργάζεται στη περιοχή σε παιδεία, υγεία, αθλητισμό, πολιτισμό, ελεύθερους χώρους κ.α.
Αυτή την ανάπτυξη και αυτό τον προσανατολισμό υπηρετούν από κοινού οι ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και οι εκλεκτοί τους στην τοπική διοίκηση γι΄ αυτό και επιλέγουν να «τσακώνονται» σε πιο βολικά και επουσιώδη πεδία, να αποθεώνουν τις προσωπικές αντιπαραθέσεις για κρύψουν τις προγραμματικές συγκλύσεις.
Όλες οι κυβερνήσεις, με την πλήρη ταύτιση των δημοτικών και περιφερειακών αρχών διαχρονικά, υπολογίζουν ως κόστος τη στοιχειώδη ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας, γιατί έχουν διαμετρικά αντίθετες προτεραιότητες. Προτεραιότητες τους είναι η αδρή επιχορήγηση των επενδύσεων στην λεγόμενη «πράσινη ενέργεια» που ρημάζουν το φυσικό περιβάλλον, το ξεκοκάλισμα του ΕΣΠΑ από επιχειρήσεις στο κλάδο του τουρισμού, των κατασκευών και των «μεγάλών έργων», η κατασπατάληση των χρημάτων του λαού σε «εργολαβίες» και έργα πληρωμένα 2 και 3 φορές όπως με την πρόσφατη απόφαση της οικονομικής επιτροπής της Περιφέρειας Πελοποννήσου για βελτίωση της Ε.Ο. Φιλιατρά - Γαργαλιάνοι με υπέρβαση κατά 1.034.872 ευρώ, ενώ είχε προηγηθεί η έγκριση υπέρβασης 1.611.873 ευρώ πριν από λίγους μήνες.
Την ίδια στιγμή τα σχολεία μας ασφυκτιούν οικονομικά ενώ σε πολλές περιπτώσεις η ικανοποίηση ακόμα και του πιο απλού αιτήματος για χορήγηση π.χ. ενός εκτυπωτή σε μια σχολική μονάδα μπορεί να εκκρεμεί για εβδομάδες ή και για μήνες και να ακούγονται οι πιο απίθανες δικαιολογίες από τα χείλη των δήθεν αρμόδιων.
Οι κίνδυνοι από την εγκατάλειψη των σχολικών υποδομών είναι μεγάλοι και άμεσοι, αν πάρουμε υπόψη μας ότι πάνω από 9.000 σχολεία είναι χτισμένα την περίοδο 1960 - 1985 και δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ και ότι περίπου το 20% των σχολείων είναι χτισμένα πριν ακόμα και το 1960. Ποιο θα ήταν όμως το κόστος αν ένας μεγάλος σεισμός συνέβαινε σε πρωινή ώρα, όταν χιλιάδες παιδιά βρίσκονται στα σχολεία; Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα από ένα ατύχημα σε ώρα λειτουργίας των σχολείων εξαιτίας των απαρχαιωμένων υποδομών όπως συνέβη την περσυνή χρονιά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Άργους και από τύχη δεν είχαμε τραυματισμούς;
Οι αποψιλωμένες Τεχνικές Υπηρεσίες συνήθως δεν επαρκούν όχι για να κάνουν ολοκληρωμένους ελέγχους και τις αναγκαίες παρεμβάσεις, αλλά ούτε καν τις στοιχειώδεις επισκευές ή βαψίματα στα σχολικά κτίρια. Η επιλογή της μείωσης του προσωπικού και το πέρασμα υπηρεσιών σε εργολάβους και κοστίζει και δημιουργεί κινδύνους. Αυτή την επιλογή ακολούθησαν μέχρι τώρα οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες της περιοχής.
Στα χρόνια που πέρασαν από τις προηγούμενες εκλογές πόσες φορές το Περιφερειακό Συμβούλιο και τα Δημοτικά Συμβούλια των 4 Δήμων του νομού μας, έφεραν για συζήτηση το θέμα των σχολικών υποδομών, τι πρωτοβουλίες πήραν, τι κινήσεις έκαναν για να δεσμεύσουν οικόπεδα για ανέγερση νέων σχολείων; Παρά τις συνεχείς προτάσεις και πιέσεις των εκλεγμένων της Λαϊκής Συσπείρωσης και των φορέων του κινήματος της περιοχής μας το θέμα αφέθηκε στις ελληνικές καλένδες.
Απέναντι στο τεράστιο πρόβλημα της σχολικής στέγης και συνολικά της ασφάλειας των σχολικών υποδομών ως Λαϊκή Συσπείρωση επιλέγουμε να σταθούμε μαχητικά, διεκδικητικά, με θέσεις και συγκεκριμένες προτάσεις όπως:
Επαρκής χρηματοδότηση των σχολείων από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες, να διαμορφωθούν οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής.
Να ελεγχθούν άμεσα όλα τα σχολικά κτίρια και να παρασχεθούν πιστοποιητικά καταλληλόλητας.
Να γίνει άμεσα ο έλεγχος σε όλα τα επίπεδα (στατική επάρκεια, έξοδοι διαφυγής, πυρασφάλεια, κ.λπ.). Αντισεισμική θωράκιση των σχολείων μας και μέτρα ετοιμότητας εκπαιδευτικών και μαθητών, καθώς και σταθεροί περιοδικοί προσεισμικοί έλεγχοι.
Η ΚΤ.ΥΠ. να αποτελέσει τον μοναδικό, αρμόδιο, ενιαίο, τεχνικό, κατασκευαστικό φορέα του δημοσίου, που θα υλοποιεί με επάρκεια την ευθύνη του κράτους, για καθολική παροχή δημόσιων, δωρεάν, σύγχρονων και ασφαλών σχολείων. Να στελεχωθεί η ΚΤΥΠ με όλο το απαραίτητο προσωπικό, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί ο μεγάλος όγκος των σχολικών κτιρίων.
Για όλα τα ενοικιαζόμενα σχολεία να προχωρήσει τώρα απαλλοτρίωση με ευθύνη των Υπουργείων Εσωτερικών και Παιδείας. Να λυθούν όλα τα νομοθετικά κωλύματα.
Να δρομολογηθεί με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα η κατασκευή νέων σύγχρονων αντισεισμικών σχολικών κτιρίων που να καλύπτουν πλήρως τις σημερινές παιδαγωγικές ανάγκες.
Λήψη άμεσων μέτρων για την κάλυψη της ανάγκης για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, με άμεση κάλυψη των αναγκαίων κτιριακών αναγκών. Κανένα Νηπιαγωγείο σε κοντέινερ ή ιδιωτικό χώρο.
Να εκδοθούν πιστοποιητικά πυρασφάλειας και ελέγχου του ηλεκτομηχανολογικού εξοπλισμού σε όλα τα σχολεία με ευθύνη του κράτους.
Να εκδοθούν σαφή πρωτόκολλα ενεργειών για όλα τα ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια και την υγιεινή στα σχολεία π.χ. ώρα και προϋποθέσεις πραγματοποίησης εργασιών στα σχολεία με ευθύνη των αρμόδιων υπηρεσιών.
Τα σχολεία, ως χώρος μάθησης και διαπαιδαγώγησης, πρέπει να είναι κλειστά στις επιχειρήσεις και στους ιδιώτες. Δε θα επιτρέψουμε να κάνουν τις μπίζνες τους με φόντο τα σχολεία μας.
Να σταματήσει τώρα η απαράδεκτη και αντιεκπαιδευτική πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της σχολικής στέγης μέσω των ΣΔΙΤ, των αναθέσεων, των προγραμματικών συμβάσεων και άλλων ανάλογων προγραμμάτων που πολλαπλασιάζει τα κόστη, μειώνει την ποιότητα και δίνει τα σχολικά κτίρια βορά στην κερδοσκοπία και τον έλεγχο των κατασκευαστικών και τραπεζικών ομίλων.
Στη σημερινή εποχή της αλματώδους ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας δεν μπορούμε να δεχτούμε να κάνουμε μάθημα σε απαρχαιωμένα κτήρια, σε ακατάλληλες και επικίνδυνες αίθουσες, να αναγκάζονται 5χρονα και 6χρονα παιδιά να περνούν τη μισή τους μέρα μέσα σε κοντέινερς. Στον 21ο αιώνα δεν μπορούμε να ζήσουμε με το «πάμε και όπου βγει», δηλαδή όπου μας βγάζουν οι «σειρήνες» της εξοικονόμησης πόρων, του «κόστους - οφέλους», των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης της παιδείας, της υγείας, όλων των κοινωνικών υπηρεσιών. Μπορούμε και πρέπει να πάμε διαφορετικά, μαχητικά, ανατρεπτικά.
Στις 8 του Οκτώβρη έχουμε την δυνατότητα να ανοίξουμε ένα μεγάλο και ελπιδοφόρο ρήγμα απέναντι στην πολιτική που υποβαθμίζει καθημερινά τη ζωή μας, να δυναμώσουμε το ρεύμα αμφισβήτησης όλων όσοι λογίζουν τις ζωές μας ως κέρδος.
Με πολλά κόκκινα γαρύφαλλα της Λαϊκής Συσπείρωση στις κάλπες, με περισσότερους αγωνιστές περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους που δεσμεύονται μόνο από την υπεράσπιση των λαϊκών αναγκών μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.
