Του Τόλη Κοϊνη:
Το 1947 ο ΟΗΕ με πρόταση των Αμερικάνων και υποστήριξη της Δυτικής Ευρώπης αναγνωρίζει την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, μοιράζοντας τα Παλαιστινιακά εδάφη σε 55% - 45% μεταξύ Εβραίων και Αράβων. Από την απόφαση αυτή ξεκινάν όλα τα κακά… Αυτά που έχουν τις ημέρες αυτές εξελιχθεί σε έναν αιματηρό πόλεμο, με την σφαγή χιλιάδων αμάχων.
Παραφωνία στην στάση των κρατών της Δυτικής Συμμαχίας υπήρξε η Ελλάδα. Αν και εδώ διεξαγόταν ένας σκληρός εμφύλιος πόλεμος και η Ελληνική Δεξιά είχε απόλυτη ανάγκη την στρατιωτική, οικονομική και πολιτική βοήθεια των Αγγλοαμερικάνων, οι εκπρόσωποί της αρνήθηκαν να δώσουν την έγκρισή τους σε μια απόφαση η οποία στήριζε τα συμφέροντα των Δυτικών.
Για να θυμηθούμε για ποιες Ελληνικές πολιτικές δυνάμεις μιλάμε.
Μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς ξανασχηματίσθηκε το παλαιό κόμμα των Βασιλοφρόνων, με την παλιά του επωνυμία «Λαϊκόν Κόμμα».Είχε ιδρυθεί το 1915 από τον Δ.Γούναρη, που εκτελέσθηκε ως πρωταίτιος της Μικρασιατικής Καταστροφής, μετά ανέλαβε την ηγεσία ο Παναγής Τσαλδάρης και από το 1936, που πέθανε, αρχηγός ανέλαβε, με μια διοικούσα επιτροπή στην αρχή, ο ανιψιός του Κωνσταντίνος Τσαλδάρης (ο πατέρας του μετέπειτα Πρόεδρου της Βουλής, Αθανάσιου Τσαλδάρη). Το κόμμα παρέμεινε εν υπνώσει κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά και της κατοχής. Οι σύμμαχοι προτιμούσαν να δίνουν το ρόλο Πρωθυπουργού σε κεντρώους προερχόμενους από το Κόμμα των Φιλελευθέρων (Εμ. Τσουδερό, Σοφ. Βενιζέλο, Γ. Παπανδρέου, Θεμ. Σοφούλη). Θεωρούσαν τους Λαϊκούς ως μια συσσωμάτωση ρουσφετολόγων και τίποτε παραπάνω.
Εν όψει των εκλογών του 1946 το Λαϊκό Κόμμα ανασυντάχθηκε, δημιούργησε έναν ευρύ συνασπισμό καθαρών αντικομμουνιστικών δυνάμεων, τον ονόμασε Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων και σάρωσε στις εκλογές. (Ναι, μεν, επικρατούσε καθεστώς βίας και νοθείας, αλλά η αποδοχή του κόμματος στους ψηφοφόρους ήταν μεγάλη). Πρωθυπουργός ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης και υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ ο Γεώργιος Παραβάντης, (παππούς του φίλου μου του Γιώργου που κατέβαινε υστερότερα με το ΠΑΣΟΚ) αμφότεροι Λαϊκοί και βουλευτές Αργολιδοκορινθίας.
Ο Τσαλδάρης κράτησε για τον εαυτό του και το Υπουργείο Εξωτερικών. Στενότερος συνεργάτης του ο Παραβάντης.
Τότε, σε συνέλευση του ΟΗΕ τέθηκε το θέμα του Ισραήλ. Οι δικοί μας αρνήθηκαν να ευθυγραμμιστούν με τους Δυτικούς (αν και γνώριζαν πως χωρίς τα Αμερικανικά όπλα, κινδύνευαν να δουν τον καπετάν Μάρκο στο …Σύνταγμα).
Οι Δυτικοί, αποφάσισαν την απομάκρυνσή του. Σχηματίστηκε Οικουμενική Κυβέρνηση (=όλων των Αντικομμουνιστικών κομμάτων) με τον Θεμ. Σοφούλη, τον αρχηγό της μειοψηφίας, που διεξήγαγε τον Εμφύλιο. Ο Τσαλδάρης παρέμεινε Υπουργός Εξωτερικών και ο Παραβάντης απομακρύνθηκε.
Μετά τον παραγκωνισμό αυτόν επήλθε η πτώση. Στις εκλογές του 1950, το Λαϊκό Κόμμα ήρθε πρώτο χάνοντας τις μισές ψήφους!!! (Είχαν σχηματισθεί δυο ή τρία άλλα μικρά δεξιά κόμματα για του μειώσουν την εκλογική δύναμη και το πέτυχαν). Στις επόμενες εκλογές του 1951, χάνει και άλλα δύο τρίτα της δύναμης που του είχε απομείνει (γιατί εν τω μεταξύ είχε ιδρυθεί ο Ελληνικός Συναγερμός με τον Αλ. Παπάγο). Και το 1952, με πλειοψηφικό σύστημα περιορίζεται στο 1,5% και σβήνει από τον πολιτικό χάρτη… και το Λαϊκό Κόμμα και ο αρχηγός του.
Η «θεωρία Συνωμοσίας» ισχυρίζεται ότι η πολιτική τιμωρία αυτή προήλθε από τους Εβραίους μέσω των Αμερικάνων για τη στάση του υπέρ των Αράβων.
Καμία «θεωρία Συνωμοσίας» δεν αποδεικνύεται ποτέ. Δεν μπορεί να αποδειχθεί. Δίνει μόνο ερμηνείες… που χωράνε αντιρρήσεις π.χ. Για να μειωθεί η δύναμη του Λαϊκού Κόμματος το 1951, μεταφέρθηκε από την Αργεντινή ο Κ. Μανιαδάκης για να σχηματισθεί και ένα φιλομεταξικό κόμμα και να κόψει ψήφους από τους Λαϊκούς. Πώς μπορεί να αποδειχθεί ότι τον μετέφεραν… οι Εβραίοι;!;!;!
Την πολιτική που χάραξε τότε για το Μεσανατολικό ο Κ.Τσαλδάρης διατήρησαν όλες οι μετέπειτα Κυβερνήσεις μέχρι το 1990. Την άλλαξε ο Κ. Μητσοτάκης.
Πού οφειλόταν η στάση του Τσαλδάρη για την Παλαιστίνη;
Α) Στην στάση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων το οποίο προτιμούσε τους Άραβες (ένα μέρος των οποίων ήταν και Ορθόδοξοι) από τους Εβραίους.
Β) Στην ύπαρξη μεγάλων Ελληνικών παροικιών σε Αραβικές χώρες (Αίγυπτο, κυρίως, και Λίβανο)
Γ) Στον τεράστιο όγκο εμπορικών σχέσεων με τις Αραβικές χώρες.
Υπάρχουν βέβαια και οι κακές θεωρίες: Δ) Πολλά μέλη του Λαϊκού Κόμματος είχαν καρπωθεί περιουσίες Εβραίων της Θεσσαλονίκης, που εξόντωσαν οι Γερμανοί Ναζί. Και Ε) Πολλά μέλη του Λαϊκού Κόμματος είχαν υιοθετήσει αντισημιτικές θεωρίες κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Τα αρχεία του στενού του συνεργάτη Γ. Παραβάντη σώζονται και έχουν κατατεθεί στο «Ίδρυμα Καραμανλής», η σοβαρή μελέτη τους θα φώτιζε ίσως το παρασκήνιο της στάσης της Ελλάδας υπέρ των Αράβων.
Τα θυμήθηκα χθες το βράδυ, διαβάζοντας συγκλονισμένος για τη σφαγή στο Νοσοκομείο της Γάζας.
Δεν έχουν άμεση σχέση με τα τραγικά γεγονότα.
