Με μία μικρή δόση υπερβολής, που όμως δικαιολογείται λόγω της κατάστασης, αγρότες λένε σε διεθνή μέσα πως οι κλέφτες πλέον «πρώτα πάνε για το λάδι και μετά ψάχνουν για…χρυσαφικά».
Τι μεταδίδει ο Guardian:
«Ο συνεταιρισμός ελαιολάδου Πολυγύρου δεν φαίνεται πιθανός στόχος ληστείας. Αν μη τι άλλο, το σκηνικό του, στους πρόποδες του βουνού Χολομώντα στη Χαλκιδική, παραπέμπει στη βουκολική αθωότητα της αγροτικής Ελλάδας.
Σίγουρα οι αποθήκες του με φράχτες μοιάζουν ελάχιστα με τις σύγχρονες εγκαταστάσεις που στεγάζουν τα ελαιοτριβεία Μητσέα στη νότια Μεσσηνία. Όμως τις τελευταίες εβδομάδες και οι δύο έχουν γίνει στόχος κλεφτών, οι οποίοι μπήκαν από μια χτυπημένη σιδερένια πόρτα στον Πολύγυρο και μια πύλη ασφαλείας υψηλής τεχνολογίας στη Μεσσηνία.
«Έφυγε το λάδι», είπε ο Γιάννης Κελιάφανος, αγρότης στον συνεταιρισμό. «Υπάρχουν πολύ λίγα από αυτά».
Με τουλάχιστον 37 τόνους να θεωρείται ότι έχουν εξαφανιστεί από τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης του συνεταιρισμού και περισσότερα από 100 κιλά να πιστεύεται ότι έχουν αφαιρεθεί από πλαστικά βαρέλια στη Μεσσηνία, οι επιδρομές έριξαν νέο φως στη διαρκή περιγραφή του Ομήρου για το ελαιόλαδο ως υγρό χρυσό. «Μιλάμε για πολύ μεγάλες επιχειρήσεις», είπε ο Μανώλης Γιαννούλης, επικεφαλής της ΕΔΟΕ, της Ένωσης Ελαιουργείων Ελλάδος.
«Τριάντα επτά τόνοι στη σημερινή αγορά θα άξιζαν περισσότερο από 300.000 ευρώ. Όταν οι τιμές του ελαιολάδου τον τελευταίο χρόνο αυξήθηκαν κατά 200% λόγω των χαμηλών αποδόσεων, υπάρχουν πολλά χρήματα που πρέπει να έχουμε».
«Δεν πάνε (σ.σ. οι ληστές) πια για κοσμήματα, πάνε για ελαιόλαδο», είπε ο Θέμης Κανελλόπουλος, δημοσιογράφος με έδρα την Καλαμάτα. «Στην Άνω Μεσσηνία υπήρξαν περιπτώσεις διάρρηξης σπιτιών με κλέφτες που ενδιαφέρονται μόνο για αποθηκευτικούς χώρους και για πρώτη φορά είδαμε να κλέβουν ελαιόλαδο από νεκροταφεία».
Η Ελλάδα είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός «υγρού χρυσού» στον κόσμο μετά την Ισπανία και την Ιταλία.
Η νέα πραγματικότητα όμως με το λάδι έχει μεταφερθεί ήδη στα ράφια των σούπερ μάρκετ».
