Βασίλειος Βραχνός: Ο Ναυπλιώτης ήρωας αντιστράτηγος του Ελληνοϊταλικού πολέμου και το άδοξο τέλος του

Ο Βασίλειος Βραχνός του Παναγιώτη (Ναύπλιο, 1887 – Αθήνα, 7 Μαρτίου 1971) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, περισσότερο γνωστός από τον ηγετικό του ρόλο κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940–41 και μεταπολεμικά ως πολιτικός του Ελληνικού Συναγερμού.

Επί κυβερνήσεως του Παπάγου, υπηρέτησε ως υφυπουργός Εσωτερικών για βραχύβια θητεία.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1887. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και στη συνέχεια κατατάχθηκε στο στρατό, παίρνοντας μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική Εκστρατεία. 

Το 1923 αποτάχθηκε για τα πολιτικά του φρονήματα και επανήλθε στο στράτευμα έπειτα από μία τετραετία. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος με τους Ιταλούς στις 28 Οκτωβρίου 1940 ήταν Διοικητής της 1ης Μεραρχίας. 

Μετά την έναρξη των επιχειρήσεων, έσπευσε σε βοήθεια του Αποσπάσματος Πίνδου και συνέβαλε στην ήττα της Μεραρχίας Αλπινιστών Τζούλια. 

Στη διάρκεια της Κατοχής ήταν ένας από τους ιδρυτές της αντιστασιακής οργάνωσης «Άγνωστος Μεραρχία». Συνελήφθη και εκτοπίστηκε πρώτα στην Ιταλία και μετά στη Γερμανία. Απελευθερώθηκε το 1945. Το 1946 προήχθη σε αντιστράτηγο και το 1948 αποστρατεύτηκε.

Λίγο αργότερα ασχολήθηκε με τα κοινά. Εξελέγη βουλευτής Αργολιδοκορινθίας το 1951 και Ναυπλίας το 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό. Για μικρό χρονικό διάστημα χρημάτισε υφυπουργός Εσωτερικών από τις 16 Απριλίου ως τις 15 Δεκεμβρίου 1954 στην κυβέρνηση Παπάγου.

Πέθανε κατά τον ύπνο του, στην Αθήνα, έπειτα από δηλητηρίαση λόγω φωταερίου. Ο Βραχνός βρέθηκε νεκρός από την κόρη του μαζί με τη σύζυγό του, Μαρίκα Λάμπρου, και το καναρίνι τους στο υπόγειο διαμέρισμά τους, στις 7 Μαρτίου 1971. Το αέριο είχε διαφύγει από τους αγωγούς που διέρχονταν από τα θεμέλια της πολυκατοικίας όπου διέμενε το ζεύγος.

Τιμήθηκε μεταξύ άλλων με τους Μεγαλόσταυρους της Γιουγκοσλαβίας και της Αιθιοπίας. Ο Βασίλειος Βραχνός έγραψε απομνημονεύματα, τα οποία δεν ολοκληρώθηκαν λόγω του θανάτου του.