Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για την παράστασή σας και το πρωτότυπο ταξίδι του Lemon ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα. Πώς μπορείτε κάθε φορά να παρουσιάζετε την παράσταση σε διαφορετικό θεατρικό χώρο;
Ξεκινώντας από τη φράση «Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές», ως καλλιτέχνης, αναζητώ τρόπους οργανικής σύνδεσης του θεάτρου με την κοινωνία. Είναι φορές που οι παραδοσιακοί χώροι λειτουργούν κάπως αποστειρωμένα. Αντίθετα, ένα αχαρτογράφητο (θεατρικά) σημείο μου δίνει την ελευθερία να σκιαγραφήσω μία συνολική αφήγηση που ξεπερνά τα όρια της παράστασης και φτάνει έως του σημείου «ο τόπος να αφηγείται την ιστορία».
Τέτοιο παράδειγμα είναι το Silo Art Factory που την Παρασκευή 13/10 θα μετατραπεί στο ατμόπλοιο Βιρτζίνιαν προκειμένου να ταξιδέψουμε -ηθοποιοί και θεατές- με την ιστορία του πιανίστα 1900.
Η ιστορία του πιανίστα 1900 είναι γνωστή από την ταινία «Ο θρύλος του 1900» σε σκηνοθεσία Τζιουζέπε Τορνατόρε. Τι διαφορετικό να περιμένουν οι θεατές του Lemon σε σχέση με την ταινία;
H διασκευή της Γεωργίας Τσαγκαράκη στο μονόλογο Novecento του Alessandro Baricco ανέδειξε την ποιητικότητα του κειμένου. Παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από την αφήγηση του 1900 και του μοναδικού του φίλου – τρομπετίστα Τιμ Τούνυ, τον οποίο υποδύεται ο Γιώργος Δρίβας. Η σκέψη μας ήταν να δημιουργηθεί μία χειροποίητη παράσταση σωματικού θεάτρου για δύο ηθοποιούς, όπου η πρόζα, η μουσική, ο χορός, το τραγούδι θα εξυπηρετούσαν την πρόθεση να αφηγηθούμε αυτή την ιστορία με άμεσο τρόπο συναντώντας τη φράση του Bariccο: “Kανείς δεν είναι ξεγραμμένος άμα έχει έτοιμη μια καλή ιστορία και κάποιον για να του τη διηγηθεί”.
H διασκευή της Γεωργίας Τσαγκαράκη στο μονόλογο Novecento του Alessandro Baricco ανέδειξε την ποιητικότητα του κειμένου. Παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από την αφήγηση του 1900 και του μοναδικού του φίλου – τρομπετίστα Τιμ Τούνυ, τον οποίο υποδύεται ο Γιώργος Δρίβας. Η σκέψη μας ήταν να δημιουργηθεί μία χειροποίητη παράσταση σωματικού θεάτρου για δύο ηθοποιούς, όπου η πρόζα, η μουσική, ο χορός, το τραγούδι θα εξυπηρετούσαν την πρόθεση να αφηγηθούμε αυτή την ιστορία με άμεσο τρόπο συναντώντας τη φράση του Bariccο: “Kανείς δεν είναι ξεγραμμένος άμα έχει έτοιμη μια καλή ιστορία και κάποιον για να του τη διηγηθεί”.
Τι κεντρίζει το ενδιαφέρον σας σε αυτή την ιστορία;
Ο φόβος του 1900 να τολμήσει να κατέβει από το καράβι στο οποίο γεννήθηκε. Βέβαια στην εξέλιξη του έργου αυτή η αδυναμία γίνεται δύναμη και συνειδητή επιλογή. 0 1900 επιλέγει να μην κατέβει από το Βιρτζίνιαν, γιατί εκεί πάνω νιώθει ευτυχισμένος. Αν κατέβαινε στη στεριά, τότε όπως λέει ο ίδιος, σ’ εκείνη την απέραντη πολιτεία που δεν γνώριζε «δεν υπάρχει μουσική που μπορείς να παίξεις. Κάθεσαι σε λάθος σκαμνάκι». Επιλέγει λοιπόν να μείνει για πάντα εκεί όπου νιώθει ζεστά και οικεία. Σ’ εκείνο το «εκεί» που δεν έγινε ποτέ «εδώ» ματαιώνοντας τα σχέδια για μία άλλη ζωή. Μα επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα πως ο τρόπος που θα επιλέξει να ζήσει ο κάθε άνθρωπος είναι κάτι που δεν υπακούει σε νόρμες. Είναι και πρέπει να είναι μια προσωπική επιλογή. Αυτό τελικά μας κάνει ελεύθερους και ανεξάρτητους.
Το πιάνο παίζει σημαντικό ρόλο στην παράσταση. Ταυτόχρονα είστε και ο ίδιος πιανίστας. Μιλήστε μας για αυτή τη σύνδεση.
Το πιάνο είναι ο ζωτικός χώρος όπου γεννιέται, ζει και παραμένει για πάντα ο 1900. Επίσης, είμαι και ο ίδιος πιανίστας οπότε υπάρχει μια διαφορετική σύνδεση με τον 1900. Αυτή τη σχέση, εκτός από το υποκριτικό κομμάτι, αποδώσαμε στην παράσταση επιλέγοντας να παίζω ζωντανά πιάνο επί σκηνής.
Το πιάνο είναι ο ζωτικός χώρος όπου γεννιέται, ζει και παραμένει για πάντα ο 1900. Επίσης, είμαι και ο ίδιος πιανίστας οπότε υπάρχει μια διαφορετική σύνδεση με τον 1900. Αυτή τη σχέση, εκτός από το υποκριτικό κομμάτι, αποδώσαμε στην παράσταση επιλέγοντας να παίζω ζωντανά πιάνο επί σκηνής.
Ποιους σταθμούς του ταξιδιού σας έχετε ξεχωρίσει ως τώρα;
Η επιλογή για το πού θα παρουσιάζεται αυτό το έργο σχετίζεται με αυτό που βιώνει ο 1900 -ζει στη θάλασσα, δοκιμάζει να κατέβει στη στεριά, μένει μετέωρος ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα-. Έχουμε παίξει εν πλω, σε αγκυροβολημένα καράβια, σε καρνάγια, σε κτήμα λεμονιών, σε λιμνοθάλασσα πέρα από τα παραδοσιακά θέατρα και τα κεντρικά Φεστιβάλ. Και οι περισσότερες επιλογές χαρακτηρίζονται από την πρόθεσή για μία πρόταση πολιτιστικής αποκέντρωσης. Μετά το τέλος της κάθε παράστασης, η παραλία θα είναι πάλι παραλία, το ferry-boat πάλι θα μεταφέρει αυτοκίνητα και επιβάτες. Αλλά ο τόπος και οι άνθρωποί του θα φέρουν πλέον την ανάμνηση της παράστασης.
Ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί του Lemon;
Τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024 θα γιορτάσουμε τα 5 χρόνια ταξιδιών μας στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Κεντρική Σκηνή) σε μία ξεχωριστή βραδιά με καλεσμένο τον διεθνούς φήμης πιανίστα και συνθέτη Σταύρο Λάντσια.
Προσκαλούμε τους θεατές του κάθε τόπου να γνωρίσουν από κοντά αυτό το ταξίδι και τον πολύπλευρο χαρακτήρα του. Μέλημά μου είναι αφενός η πολιτιστική αποκέντρωση, δηλαδή να κάνω θέατρο σε μέρη όπου η κυρίαρχη πολιτιστική παραγωγή δεν επιλέγει να πάει. Αφετέρου, το Lemon είναι μία ανεξάρτητη παραγωγή που θέλω να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Ακριβώς για να αρθρώσω ότι τα πράγματα μπορούν να συμβούν όταν υπάρχει όραμα, πίστη, μεράκι και οργάνωση. Είναι και μία πράξη αντίστασης απέναντι στην απαξίωση που βιώνει το επάγγελμα του καλλιτέχνη στην Ελλάδα.
Τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024 θα γιορτάσουμε τα 5 χρόνια ταξιδιών μας στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Κεντρική Σκηνή) σε μία ξεχωριστή βραδιά με καλεσμένο τον διεθνούς φήμης πιανίστα και συνθέτη Σταύρο Λάντσια.
Προσκαλούμε τους θεατές του κάθε τόπου να γνωρίσουν από κοντά αυτό το ταξίδι και τον πολύπλευρο χαρακτήρα του. Μέλημά μου είναι αφενός η πολιτιστική αποκέντρωση, δηλαδή να κάνω θέατρο σε μέρη όπου η κυρίαρχη πολιτιστική παραγωγή δεν επιλέγει να πάει. Αφετέρου, το Lemon είναι μία ανεξάρτητη παραγωγή που θέλω να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Ακριβώς για να αρθρώσω ότι τα πράγματα μπορούν να συμβούν όταν υπάρχει όραμα, πίστη, μεράκι και οργάνωση. Είναι και μία πράξη αντίστασης απέναντι στην απαξίωση που βιώνει το επάγγελμα του καλλιτέχνη στην Ελλάδα.
Κλείνοντας τη συνέντευξη μας, ποια είναι τα επόμενα προσωπικά σας σχέδια;
Στις 19 Οκτωβρίου θα κάνουμε πρεμιέρα με την παράσταση «Αντίο, Ροβινσών», που θα παρουσιάζεται κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στο θέατρο Φούρνος, σε σκηνοθεσία Αννίτας Καπουσίζη και παραγωγή της συμπεριληπτική Σ ομάδας θεάτρου ARTimeleia, η οποία αποτελείται από ηθοποιούς με και χωρίς αναπηρίες.
Πληροφορίες παράστασης
Παρασκευή 13 Οκτώβρη 2023, 21:15
Silo Art Factory (Νέα Εθνική Οδός Μυκηνών Ναυπλίου, Μοναστηράκι Άργους, Αργολίδα)
Εισιτήρια: 16€
Μειωμένο: 13€ (ανέργων, φοιτητικό, ΑμεΑ, πολυτέκνων, άνω των 65, κάτω των 18, ατέλεια ηθοποιού)
Ομαδικό εισιτήριο: 13€ (15 ατόμων και άνω)
Ομαδικές κρατήσεις: 698 712 6304
Προπώληση: viva.gr & Amélie all day branch (Νικιταρά 7, Άργος) & 3Sixty (Λ. Αλεξάνδρου & Φερραίου, Ναύπλιο)
Πληροφορίες: 698 712 6304 | lemon@melachrinosvelentzas.com