Ανάμεσα στο διασκορπισμένο φορτίο, οι ερευνητές εντόπισαν ένα μεγάλο κομμάτι οψιδιανού. Ωστόσο η ταυτότητα των ναυτικών του πλοίου παραμένει μυστήριο.
Σε βάθος περίπου 40 μέτρων, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια κρύπτη που περιλαμβάνει μια σειρά από πυρήνες οψιδιανού, ενώ ο ένας ξεχωρίζει για τα σκαλίσματα στην επιφάνειά του.
Ο οψιδιανός είναι ένα είδος ηφαιστειακού γυαλιού, που χρησιμοποιήθηκε στην προϊστορική εποχή για τη δημιουργία λεπίδων και άλλων εργαλείων. Ένα από τα πιο αιχμηρά υλικά στη Γη, η πυριγενής πέτρα μοβ χρώματος εμφανίζεται με φυσικό τρόπο σε μερικά από τα ηφαιστειακά νησιά της Ιταλίας. Βέβαια δεν είναι σαφές από πού ακριβώς προήλθε το συγκεκριμένο κομμάτι οψιδιανού.
Το νεολιθικό ναυάγιο αρχικά εντοπίστηκε από δύτες της αστυνομίας τον περασμένο μήνα. Στη συνέχεια το επισκέφθηκαν επιστήμονες από την υπηρεσία Superintendency of the Metropolitan Area of Naples. Στην ανακοίνωση της ανακάλυψης του ναυαγίου, οι αξιωματούχοι εξήγησαν ότι το βυθισμένο φορτίο αποτελούνταν από μια σειρά επεξεργασμένων πυρήνων οψιδιανού, ένας από τους οποίους δείχνει ξεκάθαρα σημάδια σμίλευσης και σκαλίσματος στην επιφάνειά του.
Βρίσκεται σε βάθος 30 έως 40 μέτρων κάτω από την επιφάνεια. Ο μεγάλος επεξεργασμένος πυρήνας έχει διαστάσεις 28 επί 20 επί 15 εκατοστά και ζυγίζει σχεδόν 8 κιλά.
Δεν βρέθηκαν ίχνη του νεολιθικού σκάφους που μετέφερε τον οψιδιανό, αν και ο έφορος της περιφέρειας της Νάπολης, Mariano Nuzzo είπε ότι οι αρχαιολόγοι θα πραγματοποιήσουν τώρα «εκτενή έρευνα με όργανα στον βυθό για να επαληθεύσουν την πιθανή παρουσία των υφάλων του πλοίου ή άλλου υλικού φορτίου».
Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε κοντά στη διάσημη Grotta Azzurra (Γαλάζια Λιμνοθάλασσα), αγαπημένο σημείο κολύμβησης των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων. Εάν πάμε πιο πίσω στο χρόνο διαπιστώνουμε ότι πολύ λίγα είναι γνωστά για την ανθρώπινη δραστηριότητα στο νησί του Κάπρι. Αν και υπάρχουν κάποιες ενδείξεις για ανθρώπινη παρουσία σε πολλά νησιά της Μεσογείου κατά τη νεολιθική περίοδο.
Για παράδειγμα, οψιδιανός από το νησί της Μήλου έχει ανακαλυφθεί στο σπήλαιο Φράγχθι στην Αργολίδα. Βρίσκεται περίπου 80 ναυτικά μίλια από την πηγή του και το υλικό πιστεύεται ότι μεταφέρθηκε στο Αιγαίο από ναυτικούς της αρχαιότητας πριν από περίπου 13.000 χρόνια.
Τέτοιες ανακαλύψεις παρέχουν συναρπαστικές γνώσεις για τις ναυτικές ικανότητες των ανθρώπων της Λίθινης Εποχής. Ωστόσο δεν είναι ακόμα σαφές πότε ακριβώς οι άνθρωποι άρχισαν να ταξιδεύουν στις θάλασσες.
Τα πέτρινα εργαλεία στο νησί της Κρήτης, για παράδειγμα, έχουν χρονολογηθεί πριν από 130.000 χρόνια και προκάλεσαν εικασίες ότι οι Νεάντερταλ μπορεί να έπλευσαν στην Ευρώπη από την Εγγύς Ανατολή.
Άλλα αρχαία εργαλεία στην Μήλο έχουν ερμηνευτεί ως αποδεικτικά στοιχεία για ποντοπόρα ανθρωποειδή πριν από περίπου μισό εκατομμύριο χρόνια. Παράλληλα πιστεύεται ότι οι εξαφανισμένοι πρόγονοί μας κατά κάποιο τρόπο προσγειώθηκαν στο νησί Φλόρες στην Ινδονησία πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια.
Προς το παρόν, πολύ λίγα είναι γνωστά για τους πρόσφατα ανακαλυφθέντες πυρήνες οψιδιανού στην Ιταλία. Ωστόσο, υπάρχει η ελπίδα ότι η επερχόμενη ανάκτηση, αποκατάσταση και οι αναλύσεις θα βοηθήσουν όχι μόνο να αποκαλυφθεί η ηλικία του αρχαίου ναυαγίου αλλά και να καλυφθούν ορισμένα από τα κενά στη γνώση μας για το νεολιθικό Κάπρι.
