Ο Άγγελος Διονυσίου για τη σύλληψη του πατέρα του, Στράτου
«Γενικά δεν μίλαγε πολύ για το παρελθόν και εγώ θεωρώ ότι ήταν και λίγο πικραμένος. Δηλαδή δέχθηκε πολύ μεγάλο πόλεμο και από τις δισκογραφικές εταιρείες, την Columbia αλλά και την Minos μετέπειτα. Δέχθηκε μεγάλο πόλεμο, γιατί ο πατέρας μας δεν είχε κάποιον μεγάλο συνθέτη να συνεργάζεται συνεχόμενα.
Όποιο τραγούδι του άρεσε, το έλεγε. Αν εξαιρέσεις ότι με κάποιον είχε φιλία στην αρχή της καριέρας του, με τον Άκη Πάνου που έκαναν εκείνες τις τόσο μεγάλες επιτυχίες τη δεκαετία του ’70. Εν συνεχεία πέρασε κάποιες περιπέτειες προσωπικές και εκεί ήταν λίγο που τον έβαλαν στο χρονοντούλαπο, να το πω έτσι», είπε ο Στέλιος Διονυσίου με τον αδερφό του, Άγγελο να προσθέτει:
«Η φυλάκιση του ξεκίνησε επί Χούντας και στη μεταπολίτευση ήταν μέσα, δηλαδή το ’74. Τον κατηγόρησαν αλλά δεν του βρήκαν τίποτα και τον έμπλεξαν λίγο εκεί. Όταν ήρθαν στο σπίτι να τον συλλάβουν, ήμουν εκεί. Θυμάμαι ότι ήρθαν και χτύπησαν το κουδούνι, ανέβηκαν επάνω και κατευθείαν πήγαν στο δωμάτιο του. Εισαγγελέας, αστυνομία και τέτοια.
«Η φυλάκιση του ξεκίνησε επί Χούντας και στη μεταπολίτευση ήταν μέσα, δηλαδή το ’74. Τον κατηγόρησαν αλλά δεν του βρήκαν τίποτα και τον έμπλεξαν λίγο εκεί. Όταν ήρθαν στο σπίτι να τον συλλάβουν, ήμουν εκεί. Θυμάμαι ότι ήρθαν και χτύπησαν το κουδούνι, ανέβηκαν επάνω και κατευθείαν πήγαν στο δωμάτιο του. Εισαγγελέας, αστυνομία και τέτοια.
Εγώ κατέβηκα από πίσω, όπου υπήρχε ένα ασανσέρ και κατέβαινε κάτω στο γκαράζ, έφυγα κατευθείαν χωρίς να με πάρουν χαμπάρι αυτοί για να τον ενημερώσω. Να τον πάρω τηλέφωνο στο καφενείο όπου ήταν και να μην έρθει, αλλά με το που βγήκα από το γκαράζ ανέβαινε με το αυτοκίνητο τον δρόμο.
Την ώρα που ήρθε, σταμάτησαν το αυτοκίνητο, ήταν και άλλοι αστυνομικοί απ’ έξω. Ανέβηκαν πάνω, έψαξαν δεν βρήκαν τίποτα, τον πήγαν στην αστυνομία. Εκεί έγινε το μπέρδεμα. Τον πήγαν στις φυλακές στην Τίρυνθα, έκατσε 9 μήνες περίπου. Πηγαίναμε κάθε μέρα. Μετά το σχολείο πηγαίναμε στο Ναύπλιο».
(Δείτε το ακόλουθο απόσπασμα μετά το 33ο λεπτό)
(Δείτε το ακόλουθο απόσπασμα μετά το 33ο λεπτό)
Η Κολούμπια για να στηρίξει τον σπουδαίο λαϊκό τραγουδιστή σε αυτή την περιπέτεια αποφασίζει να του κάνει ένα δίσκο σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους Κώστα Ρουβέλα με τον συμβολικό τίτλο "Πάλι μαζί μας".
Η ηχογράφηση έγινε μέσα στη φυλακή στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα μουσικής και ο ηχολήπτης της δισκογραφικής εταιρίας Τάκης Φιλιππίδης έχει δηλώσει σε συνέντευξή του στον Θάνο Κουτσανδρέα στο περιοδικό «Λαϊκό Τραγούδι»:
Διαβάστε Επίσης
«Η Columbia μας έδωσε ένα κινητό στούντιο και πήγαμε όλοι μαζί στις φυλακές της Τίρυνθας για την ηχογράφηση. Εκεί να δεις ιστορίες. Κάτσαμε και διαμορφώσαμε την αίθουσα της μουσικής των φυλακών σε στούντιο. Την γεμίσαμε με στρώματα και έτσι κάναμε την ηχογράφηση. Ο Διονυσίου, φυσικά, τα είπε όλα με την μία κι έτσι, ούτε μια μέρα παραπάνω δεν καταφέραμε να καθίσουμε»…
Στο εξώφυλλο ο Διονυσίου εικονίζεται πρόωρα γερασμένος και καταπτοημένος από την ταλαιπωρία της φυλακής. Για την Ιστορία, ο δίσκος αυτός δεν είχε καμιά εμπορική επιτυχία.
Λίγες μέρα μετά την κυκλοφορία του, το Πάσχα του 1976 ο Διονυσίου αποφυλακίζεται καθώς μετά την αναψηλάφηση της δίκης κρίθηκε αθώος. Ανακτώντας την ελευθερία του ο Στράτος βρήκε όλες τις πόρτες κλειστές και μόνο ο Τόλης Βοσκόπουλος τον υποστήριξε σθεναρά και τον επέβαλε ξανά στις μεγάλες πίστες.
Στη φωτογραφία σκηνή από την ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών σε στούντιο.
Λίγες μέρα μετά την κυκλοφορία του, το Πάσχα του 1976 ο Διονυσίου αποφυλακίζεται καθώς μετά την αναψηλάφηση της δίκης κρίθηκε αθώος. Ανακτώντας την ελευθερία του ο Στράτος βρήκε όλες τις πόρτες κλειστές και μόνο ο Τόλης Βοσκόπουλος τον υποστήριξε σθεναρά και τον επέβαλε ξανά στις μεγάλες πίστες.
Στη φωτογραφία σκηνή από την ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών σε στούντιο.
