νοέμβρης μήνας του 2009
ποιος να θυμάται πια
εικόνες ξέθωρες
απ΄ τα χρόνια και τον χρόνο
εικόνες με ψήγματα
ανάκατης αλήθειας και μύθου
σαν παιγνίδι
που πάλιωσε σε χέρια παιδιών
εκτέλεσε το χρέος του
κι έγινε ιστορία
η δική μου αλήθεια
είνε η αληθινή
την έγραψα κατά πως εγώ θέλω
χτες ξημέρωμα
αύριο τη νύχτα
παιδιά που σφυρηλάτησαν την αυγή
βάδισαν στα χνάρια της εξουσίας
έτσι να επιβιώσουν
ήταν μπορετό
οι άλλοι που κιότεψαν
ή μείνανε σεμνοί
τραβήξανε κατά τη σιωπή
ποτέ δε θα μιλήσουν
όμως
μια φορά στο τόσο
κάθε που ξημερώνουν οι μνήμες
κι αναδύονται ομόζυγες
οι χαραγμένες στιγμές
τους πιάνει το παράπονο
κάτι κοντά σε πόνο
που το κόσμημα δεν άλλαξε
όπως ονειρευτήκαν
νοέμβριος 2009
ήμουν κι εγώ εκεί...
...΄΄ες ανάμνησιν΄΄...
