Σεμινάριο Ιστορίας μέσω θεατροπαιδαγωγικού προγράμματος στο Νέο Σχολείο Αργολίδας

Στα πλαίσια των εκπαιδευτικών δράσεων του Νέου Σχολείου, την Παρασκευή 1η Δεκεμβρίου 2023 και σε συνεργασία με τη Σύμβουλο Εκπαίδευσης Φιλολόγων κα. Πανταζή Σοφία, υλοποιήθηκε σεμινάριο με τίτλο «Κατανόηση και κριτική θεώρηση της Ιστορίας μέσω της Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση».

Η κα. Κατερίνα Κωστή, μέλος ΕΔΙΠ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με γνωστικό αντικείμενο "Παιδαγωγική του Θεάτρου - Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση" και ειδίκευση στη διδασκαλία της Ιστορίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και το δράμα αναπόλησης για την τρίτη ηλικία, αποδεχόμενη το κάλεσμα του σχολείου εισηγήθηκε το θεωρητικό υπόβαθρο της Δραματικής Τέχνης ως μέσο ενίσχυσης της Ιστορικής Ενσυναίσθησης σε μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ είχε εφαρμοστεί προηγουμένως παρέμβαση στην τάξη της Γ’ Γυμνασίου, με θέμα που προέκυπτε από στην ενότητα 17 του σχολικού βιβλίου «Ο Ιωάννης Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδας».

Όπως η ίδια αναφέρει στη διδακτορική της διατριβή «το παρελθόν βρίσκεται παντού γύρω μας και ασκεί μια διαρκή γοητεία, είτε γιατί σε αυτό αναζητούμε τις ρίζες μας είτε γιατί οι επιπτώσεις του φτάνουν μέχρι την εποχή μας και μορφοποιούν τον κόσμο μας είτε ακόμη γιατί η διαφορετικότητα των ανθρώπων του παρελθόντος εξάπτει την περιέργεια μας (Husbands, 2004). Γι’ αυτό και η ιστορική εκπαίδευση είναι σημαντική, καθώς καλλιεργεί δεξιότητες που βοηθούν τα άτομα και τις κοινωνίες να συσχετίσουν το πολιτισμικό και κοινωνικό τους πλαίσιο με αυτό «των άλλων» παρέχοντας ερεθίσματα για τη διαμόρφωση της ταυτότητας του ατόμου και προωθώντας μια συγκεκριμένη εμπειρία για τη ζωή».

Αναμφίβολα το μάθημα της Ιστορίας κατέχει κυρίαρχη θέση στην εκπαιδευτική διαδικασία. Από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου έως και την Γ’ Λυκείου μεταφέρει τους μαθητές σε διαφορετικές χρονικές περιόδους - ορόσημα της ελληνικής ιστορίας και όχι μόνο. Αποτελεί όμως ένα ευχάριστο γνωστικό αντικείμενο; Ή οι μαθητές οδηγούνται στη διαδικασία απόκτησης γνώσης που ενέχουν κυρίως αξιολογικό χαρακτήρα;

Αυτού του είδους τα ερωτήματα και άλλα παρόμοιας φύσης απασχολούν τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν το μάθημα της Ιστορίας.

Με άξονα αυτές τις αναζητήσεις κα. Κωστή επισημαίνει πως «κατά τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται σε εκπαιδευτικούς, παιδαγωγούς και ιστορικούς μια τάση ανάδειξης νέων μεθόδων διδασκαλίας και παραγωγής εκπαιδευτικού υλικού, με έμφαση στην επιλογή του περιεχομένου, στις διεπιστημονικές προσεγγίσεις και στις ενεργητικές μορφές διδασκαλίας. Οι θεωρήσεις αυτές αντιμετωπίζουν το μαθητή ως ενεργό δέκτη και φορέα ιστορικής σκέψης».

Έτσι, στην παρουσίαση της παρέμβασης της 1ης Δεκεμβρίου η κα. Κωστή συνεργαζόμενη άριστα με τους μαθητές της Γ’ Γυμνάσιου του Νέου Σχολείου μας μετέφερε από τη θεωρία στην πράξη, αποδεικνύοντας πως οι εναλλακτικοί τρόποι διδασκαλίας – Τεχνικές Δραματικής Τέχνης, Χρήση ΤΠΕ, Φύλλα Εργασίας, κ.τ.λ. – δημιουργούν ένα πιο ευχάριστο περιβάλλον το οποίο καθιστά δυνατή την ανάπτυξη της ιστορικής ενσυναίσθησης των μαθητών. Χρήσιμα εκπαιδευτικά εργαλεία για την εξέλιξη της παρέμβασης ήταν η δημιουργία σχεδίου μαθήματος – θεατροπαιδαγωγικού προγράμματος, καθώς και η χρήση ιστορικών πηγών.

Η διαδικασία κύλησε ομαλά, σε πολύ θετικό κλίμα και με σημαντική ανατροφοδότηση τόσο μεταξύ των εκπαιδευτικών, όσο και μεταξύ της εκπαιδευτικού και των μαθητών.

Η κα. Πανταζή, όπως και η κα. Κωστή τόνισαν τη δυναμική της χρήσης εποπτικών μέσων στην εκπαίδευση, που εφόσον λειτουργούν συνδυαστικά με την παρεχόμενη από το βιβλίο πληροφορία επιτυγχάνουν την ιστορική γνώση.

Ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή τους, τους συναδέλφους φιλολόγους από τα Γυμνάσια της Αργολίδας και ιδιαίτερα τη διδάσκουσα καθηγήτρια της Γ´ γυμνασίου κ. Μαριάννα Μπορμπόλη!

«Η ιστορία προετοιμάζει το παιδί για την ενήλικη ζωή, συνεισφέροντας στην κατανόηση του σύγχρονου κόσμου και της θέσης του μέσα σ’ αυτόν» Κωστή, 2016.