«Δεν θα κάνω ερωτήσεις.Απλούστατα θέλω να πω ότι είμαστε όλοι συγκλονισμένοι από την παρουσία εδώ στην επιτροπή μας του Ανδρέα Αλικανιώτη, όπως είμαστε συγκλονισμένοι όλοι από το τραγικό αυτό δυστύχημα.
Με τις 57 οικογένειες που έχασαν τα παιδιά τους, τους συγγενείς τους, τους ανθρώπους τους, όλος ο ελληνικός λαός, όπως το έδειξε, πραγματικά συμπάσχει. Βεβαίως ο πόνος αυτών των 57 οικογενειών είναι μεγάλος και πιστεύω ότι γι’ αυτό τον πόνοδεν υπάρχει γιατρειά. Δυστυχώς οι 57 συνάνθρωποί μας αυτά τα νέα παιδιάδεν έρχονται πίσω.
Εσείς ήσασταν τυχερός καθώς όπως μας είπατε στην κατάθεση σας μόλις είχατε γυρίσει από το κυλικείο, από το μοιραίο βαγόνι όπου βρήκαν τραγικό θάνατο πολλά παιδιά, πολλοί νέοι άνθρωποι. Θέλω να σας ευχηθώ κατ’ αρχάς να ξεπεράσετε αυτό το τραύμα το οποίο είναι και για σας βαθύ και να σας ευχαριστήσω, όπως το έκαναν και όλοι οι συνάδελφοι εκπροσωπώντας όλες τις παρατάξεις εδώ στην επιτροπή μας, και ως πατέρας που έχει μια κόρη στην ηλικία σας, για τον ηρωισμό που επιδείξατε, γιατί αν και τραυματισμένος κατεβήκατε τελευταίος από το βαγόνι και βοηθήσατε τους συνανθρώπους μας τους συνεπιβάτες σας προσφέροντας ό,τι μπορούσατε εκείνη την ώρα στη διάσωση τους,με μια κουβέντα συντροφιάς,με ό,τι χρειάζονταν.
Γι’αυτό λοιπόν ένα μεγάλο ευχαριστώ και συγχαρητήρια σε σένα και βεβαίως και στην οικογένεια σου γιατί προφανώς το να μεγαλώνεις ένα παιδί με ήθος και συγκρότηση σαν κι εσένα είναι πολύ σημαντικό. Μακάρι να ήταν όλα τα παιδιά παρόντες, να κατέθεταν εδώ στην επιτροπή μας για το συμβάν και να μην είχαν χάσει τη ζωή τους. Μακάρι, γιατί ο πόνος αυτών των οικογενειών όπως είπα δεν γιατρεύεται. Είναι πολύ βαθύς».
