«Η προσπάθεια για την θεσμική, υλική και άυλη ενίσχυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας πρέπει να είναι διαρκής, και να ανταποκρίνεται έμπρακτα και αποτελεσματικά στις διεθνείς εξελίξεις, αλλά και στις προσδοκίες των νέων ανθρώπων.
Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία στη χώρα μας, ζητά και απαιτεί δυναμικά βήματα μπροστά. Είναι μια πλειοψηφία που είναι υπεράνω ιδεολογικών και κομματικών προτιμήσεων για να διεκδικήσει την απλή λογική.
Ζητά την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστήμιου, και ταυτόχρονα ζητά την εξασφάλιση όσων γίνεται περισσότερων ευκαιριών για μόρφωση και επαγγελματική καταξίωση για τα παιδιά μας.
Αυτό που απαιτεί από όλους μας η μεγάλη αυτή κοινωνική πλειοψηφία είναι να δούμε την πραγματικότητα κατάματα.
Ζούμε σε μια παγκόσμια συγκυρία όπου η αυτονόητη για τις προηγούμενες γενιές προσδοκία ότι οι συνθήκες ζωής τους θα είναι καλύτερες απ’ αυτές των γονιών τους πλέον κλονίζεται σοβαρά.
Ολοένα και περισσότεροι πολίτες σε ολόκληρη της Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να πιστεύουν ότι δεν έχουν ουσιαστική πρόσβαση στο αυτονόητο δικαίωμα σε ευκαιρίες για κοινωνική κινητικότητα, για πρόοδο και προκοπή.
Ταυτόχρονα, η ηλικία της οικονομικής ανεξαρτησίας φαίνεται διεθνώς να μετακινείται ολοένα και περισσότερο προς τα πάνω. Οι νέοι άνθρωποι, στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη, διστάζουν εύλογα να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια, να ζήσουν τη χαρά της γονεϊκότητας, να χτίσουν το δικό τους μέλλον, γεγονός που επιτείνει την υπαρκτή, τεράστια και ύπουλη απειλή της υπογεννητικότητας, αλλά και τις προοπτικές για ευτυχία αυτών των νέων ανθρώπων.
Και μέσα σε όλα αυτά, παραμένει οξεία η αναντιστοιχία ανάμεσα στους παρεχόμενους τίτλους από το ελληνικό, αλλά και από άλλα ευρωπαϊκά συστήματα σπουδών, με τις ανάγκες της κοινωνίας και της αγοράς.
Οφείλουμε να ακούσουμε με προσοχή το ταυτόχρονο παράπονο αφενός των νέων ανθρώπων ότι τα πτυχία τους δεν τους διασφαλίζουν κατ’ ανάγκη καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, και αφετέρου των εργοδοτών στη χώρα μας που δυσκολεύονται πολύ να βρουν εργαζόμενους με την κατάλληλη εξειδίκευση και δεξιότητες.
Όπως επίσης, οφείλουμε να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυναμικά την προσπάθεια για την αντιμετώπιση και την αντιστροφή του «braindrain», της φυγής στο εξωτερικό νέων παιδιών που σπούδασαν στη χώρα μας, με γνώσεις και όρεξη για δημιουργία, για να αναζητήσουν δυστυχώς καλύτερες συνθήκες ζωής αλλού.
Είναι δική μας ευθύνη να εξασφαλίσουμε γι’ αυτά τα παιδιά τις προϋποθέσεις για να δημιουργήσουν το μέλλον τους στην πατρίδα, αλλά και για να προσελκύσουμε ταλαντούχους ανθρώπους από το εξωτερικό στη χώρα μας.
Για όλα αυτά λοιπόν, οφείλουμε να κοιτάξουμε την πραγματικότητα κατάματα – χωρίς αγκυλώσεις και ιδεολογικές παρωπίδες, χωρίς προσκολλήσεις σε χαρακώματα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα και την ελληνική κοινωνία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε διαδοχικές συνταγματικές αναθεωρήσεις, δυστυχώς χάσαμε την ευκαιρία να αναθεωρήσουμε το άρθρο 16 με τρόπο ώστε να ανταποκρίνεται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Και βεβαίως αυτό χωρίς ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας που είχε πάντα ξεκάθαρη θέση υπέρ της αναθεώρησης. Και εδώ πρέπει να πούμε γι’ αυτή τη χαμένη ευκαιρία, ότι η ευθύνη είναι συγκεκριμένη. Και ιδιαίτερα μεγάλες οι ευθύνες, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό το θέμα, που δεν προχώρησε η αναθεώρηση του άρθρου 16, είναι στην παράταξή σας. Οφείλαμε λοιπόν αυτή την αναθεώρηση να την είχαμε προχωρήσει για να μη λέμε τώρα και να συζητάμε για θέματα συνταγματικότητας.
Οι ίδιες αραχνιασμένες προφάσεις ανασύρθηκαν και τώρα ως ανακλαστική αντίδραση σε ένα νομοσχέδιο που θεσπίζει το αυτονόητο, και μάλιστα με τρόπο μάλλον συντηρητικό ως προς την έκταση και το περιεχόμενο των αλλαγών που φέρνει.
Γιατί δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας στην πραγματικότητα. Πόσες χιλιάδες Έλληνες φοιτητές έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό; Πόσες χιλιάδες Έλληνες φοιτητές βρίσκονται σήμερα και σπουδάζουν στο εξωτερικό;
Απέναντι λοιπόν στην πραγματικότητα πρέπει να πάψει η υποκρισία. Άλλωστε, λόγω των ενωσιακών υποχρεώσεων της χώρας μας, οι απόφοιτοι των 35 κολλεγίων που ήδη λειτουργούν στην Ελλάδα διαθέτουν ήδη πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα. Και όμως, οι ίδιες αραχνιασμένες προφάσεις ανασύρονται ως αντίδραση σε ένα νομοσχέδιο που περιορίζεται στην λειτουργία μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων, με όρους αυστηρότερους από αυτούς που ισχύουν σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δεν αφορά μόνο τη λειτουργία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στη χώρα μας.
Περιλαμβάνει και σημαντικές προβλέψεις για την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου, όπως ακριβώς έχουμε δεσμευθεί έναντι των πολιτών. Ενίσχυση όχι μόνο σε ό,τι αφορά τους διαθέσιμους πόρους, αλλά και στο θεσμικό επίπεδο.
Περιλαμβάνει και την περαιτέρω στήριξη των οικογενειών με παιδιά που σπουδάζουν σε περιφερειακά πανεπιστήμια με επίδομα στέγης που φτάνει μέχρι και τα 2500 ευρώ.
Περιλαμβάνει προβλέψεις για την ενίσχυση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, ένα πανεπιστήμιο που χαρακτηρίζεται από δυναμισμό και πρωτοποριακή αντίληψη σε μια κρίσιμη περιοχή της χώρας μας.
Περιλαμβάνει προβλέψεις για την στήριξη και ανάπτυξη του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου, αλλά και για την προσέλκυση ξένων φοιτητών.
Αλήθεια, αυτές τις θετικές διατάξεις θα τις ψηφίσετε ή θα τις καταψηφίσετε;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι σταθερά προσανατολισμένη στην ενίσχυση του δημοσίου πανεπιστημίου, ως μοχλού πολύπλευρης ανάπτυξης της πατρίδας μας και κοινωνικής κινητικότητας.
Με έργα και αποτέλεσμα καλύπτουμε κενά δεκαετιών, στηρίζουμε την πολύ σημαντική δουλειά που επιτελείται στα πανεπιστήμιά μας, διασφαλίζουμε τις προϋποθέσεις ώστε η Ελλάδα να αναδειχθεί επιτέλους σε περιφερειακό κέντρο μόρφωσης, έρευνας και τεχνολογίας, ώστε τα παιδιά μας να μην αναζητάνε πια ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό.
Σ’ αυτή τη διαρκή προσπάθεια, εμείς θα συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά μαζί με την κοινωνία που απαιτεί τις αυτονόητες αλλαγές προς το καλύτερο σε κάθε πεδίο του δημόσιου βίου».
