«Συμπέθεροι απ΄ τα Τίρανα»: Κάνει πρεμιέρα η νέα παραγωγή από τον Θεατρικό Όμιλο Ερμιονίδας

Ο Θεατρικός Όμιλος Ερμιονίδας συνεχίζει δυναμικά την παρουσία του στη θεατρική σκηνή και αυτή τη χρονιά, με τη νέα του παραγωγή «Συμπέθεροι απ΄ τα Τίρανα» των Μιχάλη Ρέππα - Θανάση Παπαθανασίου. Η παράσταση εντάσσεται στην Χειμερινή Περίοδο 2023-2024.

Πρεμιέρα: Σάββατο 9 Μαρτίου 2024, ώρα 20.30
Παραστάσεις: 10, 11, 18, 23, 25, 30, 31/3 & 1, 6, 7, 8/4
Πολυχώρος ΑRTίκι Μαράικε Ηλιού ντε Κόνινγκ, Κρανίδι
Τιμή Εισιτηρίου 8€
Τηλέφωνο κρατήσεων: 698 698 2224

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ι. Σίδερης
Φωτισμοί: Ίων Ξυπολιάς
Επιμέλεια Μουσικής, Σκηνικών & Κοστουμιών: Δημήτρης Ι. Σίδερης

ΔΙΑΝΟΜΗ:
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ: Άκης Γαλανόπουλος, ΠΕΝΥ: Ιωάννα Μέξη, ΒΑΣΙΛΗΣ: Παντελής Τόδωρης, ΠΩΛΙΝΑ: Βίκυ Παπάζογλου, ΛΑΛΑΜΠΙΡΔΑΣ: Κώστας Πεντεδέκας, ΑΛΦΡΕΝΤ: Βασίλης Μάνου, ΛΙΖΑ: Αλίκη Πάζιου, ΜΠΟΥΚΟΥΡΑΝ: Γιώργος Πέλλας, ΚΛΑΜΠΕΤΑ: Νάντια Κωστελένου.

Σημείωμα του Σκηνοθέτη

Την απολαυστική κωμωδία των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου “Συμπέθεροι από τα Τίρανα”, επέλεξε να ανεβάσει τη φετινή χρονιά ο Θεατρικός Όμιλος Ερμιονίδας.

Το θέμα της όπως καταλαβαίνετε από τον τίτλο, είναι ιστορίες και μπερδέματα από την κωμική τους πλευρά ανάμεσα σε Έλληνες και Αλβανούς. Σε μια Ελλάδα που τα τελευταία 30 χρόνια ξεκινώντας με τους Αλβανούς και κατόπιν με μετανάστες από διάφορες χώρες, είδε απότομα και μάλλον άγρια τις ρατσιστικές αντοχές να χαλαρώνουν με καμιά φορά εκρηκτικά αποτελέσματα, ο Ρέππας και ο Παπαθανασίου σαν πραγματικοί άνθρωποι της κωμωδίας, αλλά και καλλιτέχνες όπως και σκεπτόμενοι άνθρωποι, έπιασαν το θέμα από την κωμική του πλευρά όπως δηλαδή θα το έπιαναν οι παλιοί μεγάλοι του είδους. Άλλωστε όπως είχε πει ο μεγάλος Αλέκος Σακελλάριος η κωμωδία δεν είναι παρά ένα δράμα από την κωμική του πλευρά.

Οι δύο γόνιμοι συγγραφείς και μ΄ αυτό τους το έργο ξεπέρασαν πολλά δημοφιλή έργα των προπατόρων της φαρσοκωμωδίας και έφτασαν συχνά ως το κόκαλο, ίσως γιατί εκείνοι (οι Σακελλάριοι, Ψαθάδες, Ρούσσοι, Τσιφόροι) δεν μπορούσαν σε εποχές λογοκρισίας, Εμφυλίου και εξορίας να φτάσουν τόσο βαθιά.

Όπως αναφέρει πολύ εύστοχα ο Κώστας Γεωργουσόπουλος σε κριτική του για το συγκεκριμένο έργο, οι Ρέππας - Παπαθανασίου στους «Συμπέθερους από τα Τίρανα» καταπιάνονται με τους μεικτούς γάμους και αναλύουν με ακρίβεια φαρμακευτικού ζυγού τα κίνητρα, τα μέσα, τους σκοπούς, τα ιδεολογήματα και τα προσχήματα που συγκροτούν το θολό και συγκεχυμένο ιδεοληπτικό σύνδρομο της μικροαστικής μικρόνοιας γύρω από τους όμορους μετανάστες που καταφεύγουν στη χώρα μας για να βρουν στον ήλιο μοίρα. 

Η ανάλυση των δύο συγγραφέων είναι καταλυτική, αφού ανατέμνοντας την κοινωνία, αυτή τουλάχιστον που λειτουργεί έτσι, που ορθώνει μουλαρίσια πείσματα με ανεπαρκή επιχειρήματα προκατειλημμένα, ενώ οργιάζει μεταξύ των ομοφύλων της η αισχροκέρδεια, η φαυλότητα, η αυθαιρεσία, η δωροδοκία, η πολιτική διαπλοκή, το ξεπούλημα, τα στραβά μάτια, η απάτη και η λαγνεία. 

Οι συγγραφείς χρησιμοποιώντας ως όπλο πανίσχυρο και αποτελεσματικό το γέλιο ξετινάζουν όλα τα χυδαία ρατσιστικά επιχειρήματα και τις μπούρδες του ξενοφοβισμού. Γιατί τώρα καταλαβαίνει κανείς με επιχειρήματα της σκηνικής πειθούς, πως οι αντιδράσεις των βλακών για τους μετανάστες μαθητές σημαιοφόρους είναι, γιατί πολλά φιντανάκια της ευλαβούς υποκριτικής μικροαστικής μιζέριας, ακολουθώντας τους γονείς τους φοροδιαφεύγουν ή χαρτοπαίζουν, αντί για τη σημαία της προκοπής επιλέγουν τα σινιέ σημαιάκια, το αραλίκι στις καφετέριες και την ανταλλαγή SMS.

 
Η συγκεκριμένη παράσταση, που συνιστά την πρώτη φετινή παραγωγή του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας, για το 2024, ευτύχησε να έχει μια υπέροχη διανομή, εξαιρετικούς ερασιτέχνες ηθοποιούς, που δίνουν επί σκηνής τον καλύτερό τους εαυτό. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς, γιατί με εμπιστεύθηκαν και αφέθηκαν στην καθοδήγησή μου. Ευχαριστώ επίσης τον Ίωνα τον Ξυπολιά για τους φωτισμούς και για όλη του τη διαρκή διάθεση συνεργασίας με τον Θεατρικό μας Όμιλο, που εγγυάται βέβαιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

Κλείνοντας, ευχαριστώ για μια ακόμη φορά το αγαπημένο και σταθερό “φαν” κοινό του Θεατρικού μας Ομίλου, που ήρθε επιτέλους η ώρα, να γελάσει το χειλάκι του.
Δημήτρης Ι. Σίδερης