Η ανοιξιάτικη περιόδος της μετανάστευσης έχει ξεκινήσει και πολλά πτηνά μετακινούνται από την μία Ήπειρο στην άλλη .
Η χαλκόκοτα είναι μεσαίου μεγέθους, σκουρόχρωμη στο σώμα και τα πόδια, με χαρακτηριστικό κυρτό προς τα κάτω ράμφος. Μόνο από κοντινή απόσταση και επαρκή φωτισμό φαίνεται χαλκόχρωμη (βυσσινί ή καφέ) και τότε, επίσης, οι μεταλλικές πράσινες και μωβ αποχρώσεις στις φτερούγες της.
Εξαπλώνεται σε όλες τις ηπείρους. Στην Ανατολική Ευρώπη φτάνει κάθε άνοιξη μέχρι τα κεντρικά τμήματά της για να φωλιάσει, αλλά η εξάπλωσή της είναι ασυνεχής (απουσιάζει από μεγάλες περιοχές). Έχει βρεθεί πως τα πουλιά της Ανατολικής Ευρώπης ξεχειμωνιάζουν κυρίως στη Δυτική Αφρική (κάτω από τη Σαχάρα).
Προτιμά υγροτόπους γλυκού, σχετικά στάσιμου νερού αν και καταγράφεται επίσης σε υγρότοπους με υφάλμυρο νερό.
Αναζητά την τροφή της σε μικρές ομάδες όπου το ένα πουλί βρίσκεται στενά δίπλα στο άλλο πολύ συχνά μαζί με ερωδιούς (Λευκοτσικνιάδες).
Τρέφεται βυθίζοντας το μεγάλο της ράμφος στη λάσπη του πυθμένα ή το κουνά ανοιχτό μέσα στο νερό όπου μπορεί να βρει νύμφες από λιβελούλες και άλλα υδρόβια έντομα, σκουλήκια, σαλιγκάρια και συχνά γυρίνους.
Έχει εμφανίσει μεγάλη αύξηση στον πληθυσμό και εξάπλωσή της στη δυτική Ευρώπη και επίσης στη Βόρειο Αμερική από τη δεκαετία του '70 και μετά.