Φτάνοντας στον πρώτο μας σταθμό, στο Σπήλαιο του Περάματος, ενημερωθήκαμε από τους μαθητές της Γ’ Γυμνασίου, Μούκα Κων/να, Τόμπρα Άλκηστις, Κατσάφαρου Βαλεντίνα και Κυριάκου Κων/να σχετικά με την ιστορία του Σπηλαίου.
Έπειτα ξεναγηθήκαμε εικονικά, στο κέντρο προβολής Σπηλαίου & υποδοχής επισκεπτών «Άννα Πετροχείλου», που βρίσκεται στην είσοδο του Περάματος, απέναντι από το λιμάνι. Στη συνέχεια ανεβήκαμε στο τουριστικό τρενάκι με τα δύο βαγόνια, που μας μετέφερε από την είσοδο του Περάματος στο Σπήλαιο.
Το Σπήλαιο βρίσκεται μόλις πέντε χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης των Ιωαννίνων, στο λόφο Γορίτσα. Το σπήλαιο αποτελεί τμήμα κοίτης υπόγειου ποταμού, που διανοίχθηκε κατά την προτεταρτογενή εποχή, ηλικίας
1.500.000 χρόνων και η τουριστική διαδρομή του, έχει μήκος 1.100 μέτρα και η έκταση που καλύπτει είναι 14.800 m2, ενώ η υψομετρική του διαφορά από την είσοδο έως την έξοδο είναι 25 μέτρα περίπου. H θερμοκρασία του αέρα είναι
180 Κελσίου, ενώ η θερμοκρασία των υδάτων των μικρών λιμνών που σχηματίζονται εντός του Σπηλαίου είναι 140 Κελσίου. Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν από την επιβλητικότητα του Σπηλαίου.
Στη συνέχεια μεταβήκαμε στο κέντρο της πόλης για φαγητό και ξεκούραση στο χώρο του ξενοδοχείου.
Οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα, στον ελεύθερό τους χρόνο, να περπατήσουν στα πέτρινα σοκάκια των Ιωαννίνων, καθώς και στο εμπορικό κέντρο της πόλης.
1.500.000 χρόνων και η τουριστική διαδρομή του, έχει μήκος 1.100 μέτρα και η έκταση που καλύπτει είναι 14.800 m2, ενώ η υψομετρική του διαφορά από την είσοδο έως την έξοδο είναι 25 μέτρα περίπου. H θερμοκρασία του αέρα είναι
180 Κελσίου, ενώ η θερμοκρασία των υδάτων των μικρών λιμνών που σχηματίζονται εντός του Σπηλαίου είναι 140 Κελσίου. Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν από την επιβλητικότητα του Σπηλαίου.
Στη συνέχεια μεταβήκαμε στο κέντρο της πόλης για φαγητό και ξεκούραση στο χώρο του ξενοδοχείου.
Οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα, στον ελεύθερό τους χρόνο, να περπατήσουν στα πέτρινα σοκάκια των Ιωαννίνων, καθώς και στο εμπορικό κέντρο της πόλης.
Ημέρα 2η: Ημέρα αφιερωμένη στο Νησί της Κυρα - Φροσύνης και στην οχυρωμένη, εντός του κάστρου, παλιά πόλη των Ιωαννίνων.
Το λεωφορείο μας άφησε στο παραλίμνιο των Ιωαννίνων, που λόγω της πρωινής ομίχλης και των γιγάντιων πλατάνων έμοιαζε παραμυθένιο.
Μπαίνοντας στο καραβάκι για να μεταφερθούμε στο νησάκι, είχαμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε το καταπράσινο με πολλές καλαμιές τοπίο. Το μικρό νησί που το μήκος του δεν ξεπερνά τα 800 μ. και το πλάτος του τα 500, είναι το μοναδικό νησί στην Ελλάδα που δεν έχει όνομα, αλλά και το μοναδικό λιμναίο που κατοικείται. Για την πλούσια ιστορία του μας ενημέρωσαν, μέσω των εργασιών που είχαν προετοιμάσει, οι μαθήτριες της Β’ Γυμνασίου Πανοβράκου Έλενα, Μπαβέλα Ελισάβετ, Ρέντα Χριστίνα και Κλείδωνα Ειρήνη.
Αφού περπατήσαμε και είδαμε κάποια από τα επτά μοναστήρια που υπάρχουν στο νησί, κατευθυνθήκαμε προς το Μουσείο του Αλή Πασά. Εκεί η ξεναγός μας ενημέρωσε για την ιστορία του Μουσείου, αλλά και για αυτή που προηγείτο. Το μουσείο πρωτολειτούργησε το 1958 ως Μουσείο Πρoεπαναστατικής Περιόδου.
Στον ίδιο χώρο στεγάζεται από τον Μάιο του 2012 το Μουσείο Αλή Πασά και Επαναστατικής Περιόδου, όπου φιλοξενείται η ιδιωτική συλλογή της οικογένειας Φώτη Ραπακούση. Στις μόνιμες συλλογές του μουσείου εκτίθενται μοναδικά ιστορικά κειμήλια, όπως το περίφημο χρυσοποίκιλτο καριοφίλι του Αλή Πασά (1804) και η αυθεντική μεταξωτή φορεσιά της Κυρα-Βασιλικής (σύζυγος του Αλή Πασά). Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν από την αναπαράσταση του πνιγμού της κυρα – Φροσύνης.
Συνεχίσαμε με την υπέροχη ξενάγηση στον εσωτερικό χώρο του κάστρου και πιο συγκεκριμένα ξεναγηθήκαμε στο Βυζαντινό Μουσείο και στο Φετιχιέ Τζαμί.
Το λεωφορείο μας άφησε στο παραλίμνιο των Ιωαννίνων, που λόγω της πρωινής ομίχλης και των γιγάντιων πλατάνων έμοιαζε παραμυθένιο.
Μπαίνοντας στο καραβάκι για να μεταφερθούμε στο νησάκι, είχαμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε το καταπράσινο με πολλές καλαμιές τοπίο. Το μικρό νησί που το μήκος του δεν ξεπερνά τα 800 μ. και το πλάτος του τα 500, είναι το μοναδικό νησί στην Ελλάδα που δεν έχει όνομα, αλλά και το μοναδικό λιμναίο που κατοικείται. Για την πλούσια ιστορία του μας ενημέρωσαν, μέσω των εργασιών που είχαν προετοιμάσει, οι μαθήτριες της Β’ Γυμνασίου Πανοβράκου Έλενα, Μπαβέλα Ελισάβετ, Ρέντα Χριστίνα και Κλείδωνα Ειρήνη.
Αφού περπατήσαμε και είδαμε κάποια από τα επτά μοναστήρια που υπάρχουν στο νησί, κατευθυνθήκαμε προς το Μουσείο του Αλή Πασά. Εκεί η ξεναγός μας ενημέρωσε για την ιστορία του Μουσείου, αλλά και για αυτή που προηγείτο. Το μουσείο πρωτολειτούργησε το 1958 ως Μουσείο Πρoεπαναστατικής Περιόδου.
Στον ίδιο χώρο στεγάζεται από τον Μάιο του 2012 το Μουσείο Αλή Πασά και Επαναστατικής Περιόδου, όπου φιλοξενείται η ιδιωτική συλλογή της οικογένειας Φώτη Ραπακούση. Στις μόνιμες συλλογές του μουσείου εκτίθενται μοναδικά ιστορικά κειμήλια, όπως το περίφημο χρυσοποίκιλτο καριοφίλι του Αλή Πασά (1804) και η αυθεντική μεταξωτή φορεσιά της Κυρα-Βασιλικής (σύζυγος του Αλή Πασά). Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν από την αναπαράσταση του πνιγμού της κυρα – Φροσύνης.
Συνεχίσαμε με την υπέροχη ξενάγηση στον εσωτερικό χώρο του κάστρου και πιο συγκεκριμένα ξεναγηθήκαμε στο Βυζαντινό Μουσείο και στο Φετιχιέ Τζαμί.
Το Βυζαντινό Μουσείο στεγάζεται εκεί από το 1995 και το Τζαμί Φετιχιέ βρίσκεται στο ανατολικότερο και ψηλότερο τμήμα της ακρόπολης, με τον τάφο του Αλή Πασά και μιας συζύγου του στα βορειοδυτικά, καλυμμένο από σιδερένιο πλέγμα. Τέλος, επισκεφθήκαμε το Μουσείο Αργυροτεχνίας, που βρίσκεται στο δυτικό προμαχώνα της νοτιανατολικής ακρόπολης (Ιτς Καλέ).
Πρόκειται για θεματικό μουσείο, αφού πραγματεύεται την τεχνολογία της αργυροχοΐας κατά την προβιομηχανική περίοδο, αλλά ταυτόχρονα και μουσείο περιφερειακό, αφού εστιάζει κυρίως στην ιστορία της αργυροχοΐας στην περιοχή της Ηπείρου. Πληροφορίες για την ιστορία του κάστρου και των μουσείων του δόθηκαν στο σύνολο των μαθητών, από τους μαθητές της Γ’
Γυμνασίου, Καχριμάνη Γεώργιο, Τασιό Ευάγγελο, Γεραμάνη, Τυροβολά Στυλιανό και Βαρβία Θεόδωρο, Καραμπίνας Κων/νος, Κωστούρος Ιωάννης και Γκολέμης Αλέξανδρος.
Η ημέρα έκλεισε με τον πιο ευφάνταστο και χαρούμενο τρόπο. Στον πολυχώρο Play Hall, μαθητές και καθηγητές διασκεδάσαμε παίζοντας bowling και μπιλιάρδο.
Πρόκειται για θεματικό μουσείο, αφού πραγματεύεται την τεχνολογία της αργυροχοΐας κατά την προβιομηχανική περίοδο, αλλά ταυτόχρονα και μουσείο περιφερειακό, αφού εστιάζει κυρίως στην ιστορία της αργυροχοΐας στην περιοχή της Ηπείρου. Πληροφορίες για την ιστορία του κάστρου και των μουσείων του δόθηκαν στο σύνολο των μαθητών, από τους μαθητές της Γ’
Γυμνασίου, Καχριμάνη Γεώργιο, Τασιό Ευάγγελο, Γεραμάνη, Τυροβολά Στυλιανό και Βαρβία Θεόδωρο, Καραμπίνας Κων/νος, Κωστούρος Ιωάννης και Γκολέμης Αλέξανδρος.
Η ημέρα έκλεισε με τον πιο ευφάνταστο και χαρούμενο τρόπο. Στον πολυχώρο Play Hall, μαθητές και καθηγητές διασκεδάσαμε παίζοντας bowling και μπιλιάρδο.
Ημέρα 3η: Η ημέρα της επιστροφής!
Αφήνοντας πίσω μας τα πανέμορφα «Γυάλινα Γιάννενα», κατευθυνθήκαμε προς την έξοδο της πόλης. Δυο τελευταίοι προορισμοί συμπεριλαμβάνονταν στο πρόγραμμά μας.
Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης: Το θέατρο της Δωδώνης είναι από τα μεγαλύτερα και καλύτερα σωζόμενα αρχαία ελληνικά θέατρα, με χωρητικότητα περίπου
18.000 ατόμων. Αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του ιερού της Δωδώνης και για τον επισκέπτη, που έφθανε από το νότο, ήταν το εμφανέστερο μνημείο, που δέσποζε στο χώρο με τις καμπύλες επιφάνειες και τους επιβλητικούς αναλημματικούς τοίχους του. Κατασκευάσθηκε τον 3ο π.Χ. αιώνα, στο πλαίσιο του φιλόδοξου οικοδομικού προγράμματος που πραγματοποίησε ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου, προκειμένου να αναμορφώσει το πανελλήνιο ιερό και να του δώσει μνημειακό χαρακτήρα. Αυτές και άλλες πλούσιες πληροφορίες μας διάβασαν στις εργασίες που είχαν προετοιμάσει οι μαθήτριες της Γ΄ Γυμνασίου, Δρούζα Βαλένια, Ηλιάδη Μαρίλια και Καραμούντζου Σωτηρία.
Στη συνέχεια φτάσαμε στο μουσείο των κέρινων ομοιωμάτων, γνωστό ως Μουσείο του Βρέλλη, το οποίο θεμελιώθηκε με πρωτοβουλία του γλύπτη Παύλου Βρέλλη τον Φεβρουάριο του 1983 και άνοιξε τις πόρτες του το
1995 και είναι το πλέον γνωστό μουσείο αυτού του είδους στην Ελλάδα. Σκοπός του καλλιτέχνη ήταν να αναπαραστήσει ιστορικά γεγονότα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας σε φυσικό μέγεθος μέσα στο μουσείο. Για το Μουσείο μας ανέφεραν τις σπουδαιότερες πληροφορίες οι μαθητές της Γ’ Γυμνασίου, Πριόβολος Βασίλης, Διολίτσης Ιωάννης και Δήμας Άγγελος.
Αφού προμηθευθήκαμε τα απαραίτητα γιαννιώτικα κεράσματα, συνεχίσαμε το ταξίδι της επιστροφής.
Ήταν μια υπέροχη εμπειρία για όλους!
Αφήνοντας πίσω μας τα πανέμορφα «Γυάλινα Γιάννενα», κατευθυνθήκαμε προς την έξοδο της πόλης. Δυο τελευταίοι προορισμοί συμπεριλαμβάνονταν στο πρόγραμμά μας.
Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης: Το θέατρο της Δωδώνης είναι από τα μεγαλύτερα και καλύτερα σωζόμενα αρχαία ελληνικά θέατρα, με χωρητικότητα περίπου
18.000 ατόμων. Αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του ιερού της Δωδώνης και για τον επισκέπτη, που έφθανε από το νότο, ήταν το εμφανέστερο μνημείο, που δέσποζε στο χώρο με τις καμπύλες επιφάνειες και τους επιβλητικούς αναλημματικούς τοίχους του. Κατασκευάσθηκε τον 3ο π.Χ. αιώνα, στο πλαίσιο του φιλόδοξου οικοδομικού προγράμματος που πραγματοποίησε ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου, προκειμένου να αναμορφώσει το πανελλήνιο ιερό και να του δώσει μνημειακό χαρακτήρα. Αυτές και άλλες πλούσιες πληροφορίες μας διάβασαν στις εργασίες που είχαν προετοιμάσει οι μαθήτριες της Γ΄ Γυμνασίου, Δρούζα Βαλένια, Ηλιάδη Μαρίλια και Καραμούντζου Σωτηρία.
Στη συνέχεια φτάσαμε στο μουσείο των κέρινων ομοιωμάτων, γνωστό ως Μουσείο του Βρέλλη, το οποίο θεμελιώθηκε με πρωτοβουλία του γλύπτη Παύλου Βρέλλη τον Φεβρουάριο του 1983 και άνοιξε τις πόρτες του το
1995 και είναι το πλέον γνωστό μουσείο αυτού του είδους στην Ελλάδα. Σκοπός του καλλιτέχνη ήταν να αναπαραστήσει ιστορικά γεγονότα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας σε φυσικό μέγεθος μέσα στο μουσείο. Για το Μουσείο μας ανέφεραν τις σπουδαιότερες πληροφορίες οι μαθητές της Γ’ Γυμνασίου, Πριόβολος Βασίλης, Διολίτσης Ιωάννης και Δήμας Άγγελος.
Αφού προμηθευθήκαμε τα απαραίτητα γιαννιώτικα κεράσματα, συνεχίσαμε το ταξίδι της επιστροφής.
Ήταν μια υπέροχη εμπειρία για όλους!