Κάθε γεγονός μεγάλης ιστορικής σημασίας περιβάλλεται από διάφορους μύθους. Συνήθως πρόκειται για τυχαία περιστατικά, που συνέπεσαν χρονικά, δεν επηρέασαν, αλλά έδωσαν τροφή στη συνωμοσιολογική φαντασία. Τέτοια περιστατικά θα προσπαθήσω να τα καταγράψω και να τα εξηγήσω (όσο το δυνατόν):
1 «Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΗΤΑΝ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ»!!!! Επειδή κάθε κακό που συμβαίνει είναι εύκολο να το ρίχνουμε στους Εβραίους, στην περίπτωση της Χούντας δεν αποδεικνύεται κάτι τέτοιο. Πώς βγήκε η διάδοση αυτή;Υπήρχαν τρία στοιχεία:
Α) Ο υπουργός Αμύνης του Ισραήλ, ο θρυλικός μονόφθαλμος στρατηγός Μωσέ Νταγιάν ήταν στην Αθήνα την ημέρα του πραξικοπήματος. Υπάρχει ενυπόγραφη προσωπική μαρτυρία του δημοσιογράφου Χρήστου Πασαλάρη, ο οποίος δήλωσε μεταπολιτευτικά πως (και πού και πότε) τον είχε συναντήσει προσωπικά. Δεν προκύπτει από πουθενά επαφή του με τον Παπαδόπουλο και την ομάδα του.
Β) Λίγες ημέρες μετά το πραξικόπημα ξέσπασε ο πόλεμος των 6 ημερών, στον οποίο – κατά τις φήμες- χρησιμοποιήθηκε διδακτορικό Έλληνα φοιτητή για τον επιτυχημένο ηλεκτρονικό πόλεμο κατά τις αερομαχίες, που επακολούθησαν. Ο συγκεκριμένος –τότε- φοιτητής, αν και δηλωμένα αντιχουντικός, δεν κυνηγήθηκε ανηλεώς από το καθεστώς της 21 Απριλίου. Αλλά, το να αξιοποιήσει μια ξένη δύναμη μια δημοσιευμένη επιστημονική έρευνα δεν είναι περίεργο… Το θέμα είναι πως κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν δημοσιεύθηκε ποτέ το συγκεκριμένο μυθικό διδακτορικό. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί άμεση σχέση με το πραξικόπημα, ίσως να έχει σχέση με την εδώ παρουσία του στρατηγού Νταγιάν.
Γ) Η καταγωγή του Δημ. Ιωαννίδη. Προερχόταν από Εβραϊκού θρησκεύματος οικογένεια από τα Γιάννενα, ήταν δλδ. «Ρωμανιώτης Εβραίος». Πάντως, είχαν αλλαξοπιστήσει ήδη τρεις γενιές πριν… (Επειδή είχε συγγενείς- πρώτου βαθμού- και στο Ναύπλιο, κανένας δεν υποψιαζόταν τέτοια οικογενειακή προϊστορία). Επαφή του με τις υπηρεσίες του κράτους του Ισραήλ δεν έχει καταγραφεί επίσημα και την «περίεργη» καταγωγή την ανακαλύψαμε σαράντα χρόνια μετά, με έρευνα του Μίμη Ανδρουλάκη.
Δ) Η δικτατορία στην Ελλάδα συνέφερε το κράτος του Ισραήλ, το οποίο ετοιμαζόταν για πόλεμο με τους Άραβες (των «6 ημερών»). Σωστό. Αλλά συνέφερε και τους Αμερικάνους, που ήταν προστάτες των Ισραηλινών και είχαν (κατά την άποψή μου το πάνω χέρι).
2. «Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ»!!!! Προφανώς και δεν τους αιφνιδίασε.
Α) Οι Αμερικάνοι γνώριζαν την ύπαρξη του σχεδίου «Περικλής». Ήταν «νόμιμο» σχέδιο επιβολής έκτακτης κατάστασης ενταγμένο στην περίφημη τακτική της «Κόκκινης Προβιάς». Ήταν σχέδιο εγκεκριμένο από το ΝΑΤΟ. «Καλογραμμένο». Το είχε συντάξει ο συμπολίτης μας στρατηγός Βασίλειος Καρδαμάκης (άνθρωπος ευφυέστατος και φιλονατοϊκός μέχρι το κόκκαλο).
Β) Οι Αμερικάνοι γνώριζαν τον τρόπο με τον οποίο θα γινόταν η ενεργοποίησή του σχεδίου «Περικλής» (Σε ποιο φοριαμό του Υπουργείου Άμυνας βρίσκονταν οι φάκελοι με τα προσχέδια διαταγών. Ποιοι είχαν πρόσβαση σε αυτούς. Και πώς θα κινείτο όλος ο κρατικός μηχανισμός.) Ήταν σημαντικό σχέδιο και το γνώριζαν μέχρι τελευταίας παραγράφου γιατί το είχαν εγκρίνει… εντασσόταν στον ΝΑΤΟικό προγραμματισμό.
Γ) Οι Αμερικάνοι ήξεραν πως τα «δεύτερα γραφεία» των στρατιωτικών μονάδων διατηρούσαν φακέλους πολιτικών δραστηριοτήτων της περιοχής τους. (Μόλις έγινε το πραξικόπημα, φάνηκε πως είχαν «χαρτογραφημένους» όλα τα πολιτικά και συνδικαλιστικά στελέχη σε τοπικό επίπεδο και «ιεραρχημένα» σε βαθμό επικινδυνότητας. Πιο επικίνδυνοι ήταν όσοι είχαν …προϋπηρεσία στο αντάρτικο).
Δ) Οι Αμερικάνοι γνώριζαν τον Παπαδόπουλο και τις κινήσεις του. Είχε επισήμως συνεργασθεί με μυστικές υπηρεσίες των Αμερικάνων από τη δεκαετία του 1950 (Δεν ήταν τυχαία η επιλογή του ως στρατοδίκη στη δίκη Μπελογιάννη). Είχε την προστασία των Αμερικάνων (αν όχι και την καθοδήγησή τους, όταν δυο χρόνια πριν είχε σχεδιάσει την περίφημη σκευωρία που έμεινε γνωστή ως «σαμποτάζ στον Έβρο»). Η καριέρα του σε γραφεία πληροφοριών (αν και ήταν του Πυροβολικού) τον είχε φέρει πολλές φορές σε συνεργασία –επίσημη- μαζί τους… ανεπίσημα τί γινόταν, δεν το ξέρουμε.
Ε) Ο Αμερικάνος πρέσβης στην Αθήνα Φιλ. Τάλμποτ όργωνε την Ελλάδα με ένα υδροπλάνο!!! (Το Ναύπλιο το επισκέφθηκε το καλοκαίρι του 1966 και το υδροπλάνο άραξε δίπλα στο Πι). Είχε κόψει κίνηση και έβλεπε την αντίδραση του λαού για την ανάμειξη των Αμερικάνων (και όχι μόνον της Αυλής) στην αποστασία.
3. «ΥΠΗΡΧΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ»!!!!
Κάθε άλλο… Η Σοβιετική Ένωση ήταν το μέρος εκείνο που τηρούσε τις συμφωνίες της Γιάλτας, αντίθετα από τους Δυτικούς και ιδιαίτερα από τους Αμερικάνους που δεν τιμούσαν τις υπογραφές τους.
Κάθε άλλο… Η Σοβιετική Ένωση ήταν το μέρος εκείνο που τηρούσε τις συμφωνίες της Γιάλτας, αντίθετα από τους Δυτικούς και ιδιαίτερα από τους Αμερικάνους που δεν τιμούσαν τις υπογραφές τους.
Α) Η ΕΔΑ ως νόμιμη έκφραση του κομμουνιστικού κινήματος θα έπαιρνε ένα ποσοστό από 10-14%, στις εκλογές που θα γινόταν στις 20/5/1967.
Β) Η αιτηθείσα βοήθεια από την Κυβέρνηση Κέντρου και την κυβέρνηση του Μακάριου στην Κύπρο από τις ανατολικές χώρες, ήταν σημαντική, πληρώθηκε σε ζεστό χρήμα, δεν έκρυβε πολιτικά ανταλλάγματα και ήταν απαραίτητη για την θωράκιση της Κύπρου. Δεν δικαιολογεί κομμουνιστικό κίνδυνο.
Γ) Το πρόγραμμα της Ενώσεως Κέντρου, που θα κέρδιζε τις εκλογές, ήταν μετρίως φιλονατοϊκό και εξόχως φιλοευρωπαϊκό. Κάθε άλλο παρά δικαιολογούσε κομμουνιστικό κίνδυνο.
4) ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑΥΠΛΙΩΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ.
Α) Τις ημέρες που ακολούθησαν το πραξικόπημα βγήκαν τα βράδια στο Ναύπλιο περιπολίες οπλισμένων παρακρατικών ,δήθεν ΤΕΑ. Τη στιγμή, που δεν υπήρχε κίνδυνος, και ο στρατός και η Χωροφυλακή επαρκούσαν για τα αστυνομικά (αυτού του είδους) καθήκοντα, γιατί τους έβγαλαν στους δρόμους; Πιστεύω στη διάδοση: Αυτή η έξοδος πληρωνόταν… κάπου 100 δρχ. το άτομο για κάθε βράδυ, αλλά ο επικεφαλής πήρε και άλλες 200 (για τον κάθε έναν!!!!). Δεν έχω διαβάσει ότι είχε συμβεί και σε άλλα μέρη κάτι παρόμοιο.
Β) Η σύσκεψη στρατιωτικών που έγινε στη Βιβλιοθήκη ο Παλαμήδης – δέκα μέρες πριν από την 21 Απριλίου. Φήμες λένε πως ήταν και Γ. Παπαδόπουλος παρών. Δεν είχε τηρηθεί κάποιο ημερολόγιο από πλευράς βιβλιοθήκης, καθώς υπήρχε διαρκής συνεργασία με την Στρατιωτική Λέσχη, που είναι ακριβώς δίπλα.
Γ) Ο ξυλοδαρμός, από ομάδα φαντάρων. συμπολιτών, που είχαν συλληφθεί και κρατιόνταν στο ΚΕΜΧ πριν έρθει το αντιτορπιλικό να τους πάρει, για την Γυάρο. Κάποιος αξιωματικός ισχυρίστηκε πως ήταν πρωτοβουλία κάποιου φανατικού λοχία. Αδύνατον. Σε καθεστώς στρατιωτικού νόμου δεν τολμάει να δράσει αυτοβούλως κανένας υφιστάμενος. Κάποιος αξιωματικός έδωσε την εντολή, να εισέλθουν με γκλομπ του «Φρουραρχείου» και να χτυπούν αδιάκριτα.
Δ) Ο Ασφαλίτης που τους παρότρυνε να δημιουργήσουν αντιστασιακή οργάνωση.
Το φθινόπωρο του 1968 γράφτηκε στο Ρολόι της Πόλεως, στην Ακροναυπλία, ένα τεράστιο 114 με κόκκινα ψηφία. Το χρέωσαν –αδίκως- τελικά στον αείμνηστο Γιάννη Μπάζο, που κράτησε παλικαρίσια στάση. Με την ευκαιρία αυτή συνέλαβαν και καμιά εικοσαριά στελέχη της Αριστεράς και της Αντρεϊκής πτέρυγας του Κέντρου. Τους είχαν στο Τμήμα Χωροφυλακής που ήταν στην οδό Παπανικολάου, αλλά είχε και μπαλκόνι στη πλατεία Αγίου Γεωργίου. Τους φώναζαν έναν – έναν στο γραφείο του Μοίραρχου, όπου τους περίμενε ασφαλίτης με πολιτικά (από Αθήνα, όχι δικός μας) και τους παρότρυνε να οργανωθούν με τους άλλους και να αναλάβουν δράση!!!! Το κόλπο έπιασε. Κανένας δεν εμπιστευόταν κανέναν για ένα διάστημα.
Το φθινόπωρο του 1968 γράφτηκε στο Ρολόι της Πόλεως, στην Ακροναυπλία, ένα τεράστιο 114 με κόκκινα ψηφία. Το χρέωσαν –αδίκως- τελικά στον αείμνηστο Γιάννη Μπάζο, που κράτησε παλικαρίσια στάση. Με την ευκαιρία αυτή συνέλαβαν και καμιά εικοσαριά στελέχη της Αριστεράς και της Αντρεϊκής πτέρυγας του Κέντρου. Τους είχαν στο Τμήμα Χωροφυλακής που ήταν στην οδό Παπανικολάου, αλλά είχε και μπαλκόνι στη πλατεία Αγίου Γεωργίου. Τους φώναζαν έναν – έναν στο γραφείο του Μοίραρχου, όπου τους περίμενε ασφαλίτης με πολιτικά (από Αθήνα, όχι δικός μας) και τους παρότρυνε να οργανωθούν με τους άλλους και να αναλάβουν δράση!!!! Το κόλπο έπιασε. Κανένας δεν εμπιστευόταν κανέναν για ένα διάστημα.
Ε) Την ημέρα του πραξικοπήματος ο στρατός τοποθέτησε πολυβόλα στο Ρολόϊ στην Ακροναυπλία και στην τάπια Γκριμάνι. Στην τελευταία μάλλον λογικά, γιατί επόπτευε τον σταθμό των ΚΤΕΛ, το Δικαστήριο και τον ΟΤΕ. Στο ρολόϊ γιατί; Επειδή άνοιξαν εκείνη την ημέρα και την πόρτα που είναι ζωγραφισμένες οι εικόνες (τώρα επισκέψιμες), την «Πύλη της Ειρήνης», κάτι πήραν από μέσα. Τί; Δεν ξέρουμε. Πιθανά να υπήρχε εκεί μία από τις κρύπτες της Κόκκινης Προβιάς. Τα δυο γεγονότα συνδυάστηκαν, αν και μπορεί να είναι σύμπτωση.
Τελικά, η Χούντα τί ήταν; Η φωτογραφία που βάζω τα λέει όλα… Ο Γ. Παπαδόπουλος πηγαίνοντας στην Τουρκία, τον Σεπτέμβριο του 1967, για να υπογράψει την αποχώρηση της Μεραρχίας από την Κύπρο (ουσιαστικά τον αφοπλισμό και την παράδοση του νησιού στους Τούρκους) θεώρησε υποχρέωσή του να επισκεφτεί τον υπέργηρο τότε Ισμέτ Ινονού, παλιό υπαρχηγό και διάδοχο του Κεμάλ Ατατούρκ τότε δήλωσε πως πιστεύει στην ομοσπονδία Ελλάδος Τουρκίας (=το σχέδιο του ΝΑΤΟ)…. Κατά τα άλλα ήταν εθνικιστής…