Του Τόλη Κοϊνη
Πέρναγε ένα ποταμάκι. Το χειμώνα μέχρι Άνοιξη κράταγε νερό!!!
Στην πίσω γωνία του γηπέδου, εκεί που είναι τώρα το μηχανοστάσιο του Κολυμβητηρίου είχε φτιαχτεί ένα πρόχειρο ξύλινο γεφυράκι, με μαδέρια οικοδομής για να συντομεύεται ο δρόμος για εμάς από το …Κιουλ Τεπέ (τώρα λέμε οδός Αιγίου, οδός Αμυμώνης κλπ) για να πάμε «μέσα» στο Ναύπλιο. Δλδ στην παλιά πόλη. Όταν το χειμώνα το ποταμάκι αυτό πλημμύριζε δεν νοιαζόταν κανένας… ο βάλτος που ήταν τριγύρω απορροφούσε τα πλεονάζοντα νερά… αλλά, δεν τολμάγαμε να περάσουμε το γεφυράκι.
Μετά το 1966 που φτιάχτηκε η οδός Κίου, διαμορφώθηκε και ο δρόμος που το 1980 τον βαφτίσαμε «Οίακος» προς τιμήν του γιού του μυθικού ιδρυτή της πόλης μας.
Το 1967, χτίστηκε και η πρώτη πολυκατοικία…
Οι μαστόροι που δούλευαν βλέποντας ότι ο βάλτος είχε γεμίσει γαρδέλια, έστηναν διχτάκια και συνελάμβαναν τα πουλάκια…
Τώρα βάλτος δεν υπάρχει… Ούτε γαρδέλια…
Τα οικόπεδα του Λιμενικού Ταμείου εκποιήθηκαν. Για τα συμβόλαια είχε καταφτάσει και ολόκληρος υφυπουργός Οικονομικών … ο οποίος μας είχε πληροφορήσει χαρούμενος πως πούλησε τα οικόπεδα αυτά και μείωσε το εθνικό χρέος… (μετά από λίγα χρόνια χρεωκοπήσαμε, ως γνωστόν…)
Το γήπεδο μετατράπηκε σε Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο και η μια πλευρά του δρόμου αυτού καλύφθηκε με τεράστια μάντρα… Η χαρά των γκραφιτάδων. Εδώ, να θυμηθούμε ότι τον δρόμο στα γκράφιτι τον είχε ανοίξει με πρωτοβουλία της η αείμνηστη Μαρία Γκούμα, που είχε αναλάβει για ένα διάστημα τη ΔΕΠΑΝ… Από τότε έχουν φιλοξενηθεί στο τοίχο πολλά και διάφορα (Νομίζω ότι δεν είναι σωστό, που κάποιοι γράφουν πάνω στα γκράφιτι άλλων).
Σήμερα ο δρόμος αυτός είναι στην χειρότερή του κατάσταση:
· Έχει γεμίσει πρασινάδα… Άνοιξη γαρ… Αλλά, σε βαθμό που τα πεζοδρόμιά του να καλύπτονται και να εμποδίζουν τους πεζούς.
· Έχει γεμίσει από τα …. «απόβλητα» σκυλιών… είναι, βλέπετε, η αγαπημένη βόλτα για τετράποδα … είτε με λουρί είτε χωρίς…
· Έχουν αυξηθεί ο αριθμός των παρκαρισμένων αυτοκινήτων, με αποτέλεσμα εάν διασταυρωθούν δύο οχήματα, τότε έχουμε … ωραία πράγματα (γρατζουνίσματα, κορναρίσματα, ωραίες κουβέντες κλπ.) Ο αριθμός των αυτοκινήτων που σταθμεύουν αυξήθηκε λόγω των έργων της οδού Αιγίου…
Όταν ξεκίνησε ο σχεδιασμός της οδού Αιγίου και ο τότε Δήμαρχος –ως είχε υποχρέωση- κάλεσε τους περιοίκους στην αίθουσα της ΤΕΔΚ (δημόσια διαβούλευση, λεγόταν εκείνη η συγκέντρωση). Στις ερωτήσεις για το πως θα γινόταν η στάθμευση στα πλάγια του καινούργιου δρόμου, μας είχε πει ότι είναι ένα θέμα που απαιτεί συγκοινωνιακή μελέτη… ανεξάρτητη από αυτή που μας παρουσίαζε. Η συγκοινωνιακή μελέτη δεν έγινε ποτέ. Το έργο τελειώνει. Και όσοι έχουν δουλειές στην οδό Άργους και στάθμευαν στην οδό Αιγίου, τώρα συνωθούνται προς τις οδούς Αμυμώνης, Βραχνού και Οίακος.
Τα προβλήματα είναι για να λύνονται. Δεν είναι ανάγκη, με την φόρα που έχουν πάρει οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας, να αυτοχριστούν συγκοινωνιολόγοι και πολεοδόμοι και να θέλουν να εφαρμόσουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι. Για να αντιμετωπίσει η πόλη τα δύο …αριστουργήματα (οδός Αιγίου και «όπενμωλλ») πρέπει να υπάρξει σοβαρή συγκοινωνιακή μελέτη και μετά να προχωρήσουμε σε έργα.
Όσο αφορά την καθαριότητα του δρόμου (διέρχονται από αυτόν και πολλά παιδιά των σχολείων) δεν χρειάζεται παρά η διάθεση ενός συνεργείου για ένα μεροκάματο.
Το ποταμάκι υπάρχει κάτω από το πεζοδρόμιο της Οίακος. Έρχεται από τον Συνοικισμό, εγκιβωτισμένο, περνάει δίπλα στου Θάνου του Κομνηνού το φαρμακείο και συνεχίζει… δεν είμαι σίγουρος πού καταλήγει. Πιθανά, να συνδέεται με κάποιο δίκτυο ομβρίων. Αν γίνει καμιά πλημύρα θα το μάθουμε.
