Από τα μέσα της άνοιξης πολλές περιοχές του νομού, όπως και άλλες περιοχές της χώρας, αντιμετωπίζουν προβλήματα ακρίδων, καθώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έξαρση της εμφάνισής τους.
Καταλληλότερο στάδιο για αποτελεσματική αντιμετώπιση των ακρίδων, σύμφωνα με τη ΔΑΟΚ Αργολίδας, είναι όταν τα έντομα είναι μικρά, μαύρα και άπτερα.
Σε έξαρση το φαινόμενο της εμφάνισης ακρίδων τα τελευταία χρόνια
Οι εκκολάψεις
Το είδος ακρίδας Callitamus italicus που ενδημεί στο νομό, προσδιορίστηκε στα δείγματα ατόμων του εντόμου που στάλθηκαν από την ΔΑΟΚ Αργολίδας στον Δρ. Αντώνη Τσαγκαράκη επίκουρο καθηγητή Εντομολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι ακρίδες γεννούν τα αυγά τους στο έδαφος μέσα σε χαρακτηριστικές θήκες, τα οποία εκκολάπτονται την άνοιξη σταδιακά, με διαφορά 3-5 ημέρες, η μία εκκόλαψη από την άλλη και τα νεαρά άτομα σχηματίζουν τις ακριδοκηλίδες. Η έναρξη και το τέλος των εκκολάψεων ποικίλουν από περιοχή σε περιοχή, νωρίτερα την άνοιξη στις πεδινές περιοχές και αργότερα) στις ορεινές περιοχές.
Τα έντομα των πρώτων σταδίων είναι μικρά, μαύρα, άπτερα και σχηματίζουν σμήνη (εικόνες 1,2,3). Διέρχονται από πέντε προνυμφικά στάδια κατά τα οποία δεν μπορούν να απομακρυνθούν πολύ από τον τόπο εκκόλαψης, διατρέφονται από την υπάρχουσα βλάστηση και κατά τη διάρκεια της νύχτας συγκεντρώνονται σε μικρές κηλίδες αδρανοποιούμενα. Όπως είναι γνωστό αυτό είναι το κατάλληλο στάδιο για αποτελεσματική αντιμετώπιση των ακρίδων. Δηλαδή πριν αυτές αποκτήσουν φτερά και αρχίσουν να μετακινούνται σε κοντινές καλλιέργειες και στη συνέχεια απομακρυσμένες από τις αρχικές εστίες.
Για διευκόλυνση των καλλιεργητών στην ανίχνευση των ακριδοκηλίδων παρουσιάζονται παρακάτω αντίστοιχες φωτογραφίες του Α. Τσαγκαράκη.
Πλήθος ακρίδων του είδους Dociostaurus maroccanus από το νησί του Άη Στράτη
Εμφάνιση ακριδοκηλίδων στο νησί του Άη Στράτη
Ακριδοκηλίδα σε ακαλλιέργητη έκταση
Ανίχνευση και εντοπισμός
Έγκαιρη ανίχνευση και εντοπισμός χρειάζεται να γίνει στις καλλιέργειες των εσπεριδοειδών, ελιών, βερικόκων, κηπευτικών κ.λ.π. που τα προηγούμενα χρόνια οι πληθυσμοί των ακρίδων ήταν σημαντικοί, καθώς και στις ασκεπείς εκτάσεις που αυτές συνορεύουν, έτσι ώστε οι παραγωγοί να επέμβουν νωρίς, πριν οι ακρίδες αποκτήσουν φτερά και μετακινηθούν στα κτήματά τους.
Αν η αντιμετώπιση των ακρίδων δεν γίνει στο στάδιο που αυτές είναι άπτερες, ακίνητες και συγκεντρωμένες σε σμήνη, τα αποτελέσματα είναι επισφαλή. Όταν τα έντομα αρχίζουν να μετακινούνται, η καταπολέμηση είναι δύσκολη, δαπανηρή (απαιτείται ψεκασμός σε ολόκληρη την καλλιέργεια) με αμφίβολα αποτελέσματα και με περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Γι’ αυτό, η όλη προσπάθεια πρέπει να αποβλέπει στην έγκαιρη επισήμανση των σημείων εκκόλαψης και την καταπολέμησή τους στα πρώτα στάδια με κατάλληλο εντομοκτόνο σκεύασμα.
Ο ψεκασμός γίνεται πρώτα γύρω από την κηλίδα (για να τις εμποδίσουμε να φύγουν) και μετά στο κέντρο με το κατάλληλο εντομοκτόνο. Συνιστώνται δύο ψεκασμοί με μεσοδιάστημα 14 ημερών. Μετά τον 1ο ψεκασμό το ψεκαστικό συγκρότημα πρέπει να επανέλθει για να καταπολεμήσει τις νέες ακρίδες που θα έχουν εκκολαφθεί.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να χρησιμοποιηθούν μόνο εγκεκριμένα σκευάσματα και κατά την εφαρμογή θα τηρηθούν οι προφυλάξεις και οι οδηγίες που αναγράφονται στην ετικέτα του γεωργικού φαρμάκου.