Το Ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβο Ματαπάς είναι το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Βαλκανικής χερσονήσου και βρίσκεται στον Νομό Λακωνίας.
Πρόκειται για το ακρωτήριο της μεσαίας νότιας χερσονήσου Μάνη της Πελοποννήσου μεταξύ του Λακωνικού και του Μεσσηνιακού Κόλπου.
Στους φυσικούς βράχους του ακρωτηρίου εδράζεται, πάνω σε πλάτωμα, ορθογώνιο λιθόκτιστο κτήριο όπου και φέρεται ο ομώνυμος φάρος πελαγοδρομίας.
Στους φυσικούς βράχους του ακρωτηρίου εδράζεται, πάνω σε πλάτωμα, ορθογώνιο λιθόκτιστο κτήριο όπου και φέρεται ο ομώνυμος φάρος πελαγοδρομίας.
Κατασκευάστηκε το 1882 και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1887. Ο φάρος έχει ύψος 16 μέτρα. Υπέστη καταστροφές κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ωστόσο επαναλειτούργησε μεταπολεμικά. Το 2008 ανακαινίστηκε πλήρως με ενέργειες του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.
Σε μικρό και απομονωμένο σπήλαιο του Ταινάρου αναφέρεται η ύπαρξη νεκρομαντείου του Ποσειδώνα ή ψυχοπομπείου τόσο από τον Παυσανία, όσο και από τον Πλούταρχο. Στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή έγινε η Ναυμαχία του Ταινάρου τον Μάρτιο του 1941.
Σε μικρό και απομονωμένο σπήλαιο του Ταινάρου αναφέρεται η ύπαρξη νεκρομαντείου του Ποσειδώνα ή ψυχοπομπείου τόσο από τον Παυσανία, όσο και από τον Πλούταρχο. Στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή έγινε η Ναυμαχία του Ταινάρου τον Μάρτιο του 1941.
