Νέοι, ωραίοι και σπουδαγμένοι να ακούτε τις μανάδες σας. Πάντα θέλουν το καλό σας. Στην πιο δύσκολη στιγμή όταν θα βρεθείτε, αυτές πρώτες θα συντρέξουν να σας βοηθήσουν.
Πάντα με γοήτευαν οι μανάδες για τον τρόπο που βλέπουν τη ζωή και πώς κρίνουν τα γεγονότα. Ειδικά όταν πεισμώσουν σε κάτι και έχουν δίκιο ή όταν είναι για το καλό των παιδιών όλου του κόσμου, γίνονται η ελπίδα τους. Τότε τις φοβούνται και οι σύγχρονοι ευρωπαίοι ηγέτες, αυτοί οι Φιλισταίοι, οι Αργυραμοιβοί, που με εύηχες λέξεις δημιουργούν θετικό πρόσημο στην συνείδηση των μαζών, όπως ελευθερία, δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα κρύβοντας τις επικίνδυνες για τα νέα παιδιά προθέσεις τους.
Όλες αυτές οι μάνες ξετυλίγουν το νήμα της ζωής μέσα από το θάνατο δικών τους αγαπημένων προσώπων. Ποιος δε θυμάται τις δεκαετίες του 70 και 80 τις Κύπριες μάνες που ήταν μπροστά σε όλες τις διαδηλώσεις για την λευτεριά της Κύπρου, μαυροντυμένες με τις φωτογραφίες των παιδιών τους στα χέρια τους. Από μαυροντυμένες μάνες μάθαμε για τα εγκλήματα του Βιντέλα στην Αργεντινή και του Πινοσέτ στην Χιλή. Μαυροντυμένες μάνες έσωσαν πολλά παλικάρια από το εκτελεστικό απόσπασμα της δεκαετίες του 50 και 60 στην Ελλάδα. Στο δίκιο της μάνας κάθονται προσοχή Στρατοδίκες και Πρωθυπουργοί.
Μάνες μαγειρεύουν για τους φτωχούς στα εκκλησιαστικά συσσίτια. Σίγουρα πρώτες οι μάνες θα μπουν μπροστά στα τρένα να τα σταματήσουν όταν οι πεφωτισμένοι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στείλουν τα παιδιά τους να γίνουν κιμάς για ξένα συμφέροντα, στην Ουκρανία, στην Ερυθρά Θάλασσα όπου επιτάσσουν τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ.
Ο Μακρόν, ο Ζαν Μισέλ και ο «κατεβασοπαντελονάς» Μητσοτάκης μίλησαν και είπαν: «Αν η Ευρώπη θέλει ειρήνη, να ετοιμάζεται για πόλεμο». Αυτό το λένε για τα παιδιά του λαού γιατί τα δικά τους τα παιδιά θα είναι σε γραφεία και θα αναγνωρίζουν τα φέρετρα που θα έρχονται πίσω. Στο οικουμενικό σύνθημα που έριξε ο Λένιν πριν 110 χρόνια στην αρχή του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε», αυτοί προτάσσουν το «προλετάριοιι όλων των χωρών, αλληλοσφαγχτείτε». Προτιμούν να πεινούν οι λαοί τους για να δίνουν δις ευρώ μια στον Ζελένσκι στην Ουκρανία, μια στον Νεντανιάχου στο Ισραήλ.
Δύο τεράστιες μάνες έχουμε και σήμερα. Μάγδα Φίσσα λέγεται η μία που κίνησε Γη και ουρανό για να αποκαλύψει το βρώμικο ρόλο της Χρυσής Αυγής στο σύστημα. Μαρία Καρυστιανού η άλλη που έπεισε και τους άλλους χαροκαμμένους γονείς από δυστύχημα των Τεμπών πως μπορούν να νικήσουν.
Να νικήσουν την συγκάλυψη, την απανθρωπιά των Κυβερνήσεων που δεν έβαλαν κανέναν πολιτικό στη φυλακή, ούτε στο ναυάγιο του Σάμινα, ούτε στις πλημμύρες στην Μάντρα, ούτε στις πυρκαγιές στο Μάτι, ούτε πουθενά. Αυτή η μάνα στραπατσάρισε το προφίλ που έχτισαν με κόπο τα συστημικά μέσα ενημέρωσης για τον «Μωυσή» Πρωθυπουργό μας.
Νέοι, ωραίοι, σπουδαγμένοι, εργάτες νέοι αν θέλετε να δείτε ξινισμένα τα μούτρα του Άδωνη, της Βούλτεψης, του Κώστα - Αχιλλέως Καραμανλή, της Ντόρας, του Ανδριανού και της Άννας Μισέλ Διαμαντοπούλου μαυρίστε τους στις Ευρωεκλογές. Αυτό που θα έχει πιο μεγάλη σημασία όμως είναι αν μπείτε και αγωνιστείτε μέσα από τις δομές του κινήματος. Απλά γιατί την αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη δεν την κάνουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου αλλά ο λαός στους δρόμους.
Καμιά Κυβέρνηση δεν κατάργησε κανένα νόμο της προηγούμενης. Αντίθετα έβαλε και άλλους σφίγγοντας τον κλοιό για επιβίωση σε αγρότες, εργάτες, ελεύθερους επαγγελματίες, βιοτέχνες.
Παίρνουμε λοιπόν το νήμα από τους αγώνες των φοιτητών για δημόσιο πανεπιστήμιο, τους συλλόγους γονέων για ασφαλή σχολεία, των εργαζομένων στην μεταλλουργική βιομηχανία «Λάρκο». Ξέρετε, αυτή που παράγει νικέλιο, που δεν θέλουν να την κλείσουν οι Κυβερνήσεις παλιές και νέες, αλλά το επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Που είναι ο Άδωνις εδώ; Που κραυγάζει πώς είμαστε ανεξάρτητο κράτος;
Νέοι μου, αν θέλετε να σας φοβούνται και να σας σέβονται αλλάξτε κάποιες συνήθειές σας. Πάρτε μέρος στην πανελλαδική απεργία στις 17 Απρίλη. Τιμήστε την Εργατική Πρωτομαγιά, όχι στην Καραθώνα για παϊδάκια. Όταν πληρώνετε στις ταβέρνες, να αφήνετε πάντα φιλοδώρημα. Να μην τρώτε στο δρόμο. Μη χαζεύετε τις βιτρίνες, αλλά μπείτε μέσα και ψωνίστε. Μην γκρινιάζετε στους ντελιβεράδες. Να είστε με τους αδικημένους όλου του κόσμου. Να είστε με τις Παλαιστίνιες μάνες που ψάχνουν τα παιδιά τους στα συντρίμμια και με τις Εβραίες μάνες που διαδηλώνουν για τους ομήρους. Μην πηγαίνετε διακοπές στις Σέρρες (λόγω Καραμανλή) και στο Βόλο (λόγω Μπέου). Να είστε με τους δημάρχους που αγωνίζονται και διεκδικούν , όχι με αυτούς που παίρνουν δάνεια και κάθε εβδομάδα χαριεντίζονται με τους μπλε παράγοντες. Τέλος, να είστε με τα σοφά λόγια του ποιητή Γιάννη Ρίτσου: «Όποιος γλιτώνει από ένα δάκρυ έναν άνθρωπο, υψώνει ένα μέτρο το μπόι της ανθρωπότητας».
Καλή Ανάσταση.
