Το καλοκαίρι από πάντα συνηθίζεται να συνδυάζεται με την αίσθηση ελευθερίας και ξενοιασιάς.
Σίγουρα όλοι αυτές τις μέρες έχουμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε πως το καλοκαίρι είναι προ των πυλών, όμως, αυτοί που πραγματικά αισθανόμαστε στο μέγιστο την ανάγκη για ελευθέρια και επιτέλους λίγη ξεκούραση χωρίς έγνοιες όπως “Πόσο έγραψα μαθηματικά;”, “Πώς κάνει το scio στη προστακτική;”, “Πως θα αποστηθίσω όλα αυτά στη βιολογία;” είμαστε εμείς.
Είμαστε εμείς που στις 31 Μαΐου και για 3 (ή και περισσότερες για εμάς με ειδικό μάθημα) ακόμα ημέρες θα πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με μια απο τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ζωής μας: τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Αυτό το μεγάλο τέρας που από μικροί μάθαμε να το βλέπουμε σαν τη σπουδαία στιγμή που θα καθορίσει τη ζωή μας. Ψέματα. Τη ζωή μας θα τη καθορίσει το πως θα συμπεριφερθούμε σε έναν άστεγο όταν ζητήσει τη βοήθεια μας, το τι θα κάνουμε όταν μάθουμε πως η γειτόνισσα μας είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Αυτά καθορίζουν το ήθος μας. Όχι οι πανελλαδικές. Οι πανελλαδικές αποτελούν απλά μια εξέταση όπως πολλές άλλες που έχουμε ήδη περάσει και θα περάσουμε και άλλες ακόμα στο μέλλον.
Τις μέρες των εξετάσεων πρέπει να πάμε όλοι μας ήρεμοι, πιστεύοντας στον εαυτό μας και γνωρίζοντας καλά πως ακόμα και αν όλα πάνε λάθος, τίποτα δε τελειώνει εκεί. Οι πανελλαδικές δεν είναι ο μόνος τρόπος, υπάρχουν πολλοί και σίγουρα κάποιος θα βρεθεί για όλους μας για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε τη ζωή μας όπως την ονειρευόμαστε. Δεν πρέπει κανείς μας να ξεχνάει πως όλη αυτή την προσπάθεια τη κάνουμε μόνο για μας και τα όνειρα μας, όχι για να κάνουμε πραγματικότητα τις προσδοκίες των γύρω μας αλλά για να κάνουμε πραγματικότητα τη ζωή που εμείς θέλουμε να ζήσουμε, όπως και αν είναι αυτή.
Οφείλουμε όλοι, τώρα που όλο αυτό το επίπονο ταξίδι τελειώνει, να πούμε ένα μεγάλο ευχαρθστώ και να δώσουμε μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους αυτούς που μας στήριξαν αυτούς τους μήνες. Σε όλους αυτούς που διαβάσαμε μαζί, σε αυτούς από τους οποίους δανειστήκαμε τα παλιά τους βιβλία, σε αυτούς που μας κράταγαν το βιβλίο για να λέμε ατέλειωτες σελίδες ιστορίας, βιολογίας και ΑΟΘ, σε αυτούς που μας πήραν ένα μικρό δώρο για να μας φτιάξουν τη διάθεση μετά από ένα κακό διαγώνισμα, σε αυτούς που μας έδωσαν κουράγιο, σε αυτούς που μας πήραν αγκαλιά όταν νομίζαμε πως οι πανελλήνιες που τότε έρχονταν σε 2 μήνες είναι το τέλος του κόσμου γιατί δε ξέρουμε τίποτα. Μην ξεχάσουμε όμως και τους καθηγητές μας που μπορεί ώρες ώρες να μας έκαναν τη ζωή δύσκολη αλλά όσο και αν δε το παραδεχόμαστε χωρίς αυτούς δε θα μπορούσαμε να φτάσουμε κοντά στην επίτευξη του στόχου μας.
Σε όλους εμάς που δίνουμε φέτος, σε όλους εμάς που περάσαμε πολλές ώρες διαβάζοντας τη πολιτική πρακτική του Βενιζέλου, τις περίεργες ενώσεις και αντιδράσεις στη χημεία και τη θεωρία του ΑΟΘ, σε εμάς που μπορεί για κάποιους μήνες να ξεχάσαμε πως είναι να ζούμε σαν 18χρονοι, σε εμάς που μπορεί να έχουμε να βγούμε μια κανονική βόλτα κάτι μήνες, εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία. Εύχομαι σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά, σε όσους ξέρω προσωπικά και όσους όχι, σε όσους είμαστε φίλοι και σε όσους όχι, να πετύχετε όλους σας τους στόχους και να είστε ευτυχισμένοι. Αυτό το καλοκαίρι μας ανήκει. Καλή τύχη!
Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου, την οικογένεια μου και τους καθηγητές μου, για ό,τι μου παρείχε ο καθένας, από τις γνώσεις μέχρι την υποστήριξη και τη θετική ενέργεια.
Αφιερωμένο στα παιδιά του 2006
Άννα Ρασσιά
μαθήτρια Γ' Λυκείου
1ο Λύκειο Ναυπλίου
Είμαστε εμείς που στις 31 Μαΐου και για 3 (ή και περισσότερες για εμάς με ειδικό μάθημα) ακόμα ημέρες θα πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με μια απο τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ζωής μας: τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Αυτό το μεγάλο τέρας που από μικροί μάθαμε να το βλέπουμε σαν τη σπουδαία στιγμή που θα καθορίσει τη ζωή μας. Ψέματα. Τη ζωή μας θα τη καθορίσει το πως θα συμπεριφερθούμε σε έναν άστεγο όταν ζητήσει τη βοήθεια μας, το τι θα κάνουμε όταν μάθουμε πως η γειτόνισσα μας είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Αυτά καθορίζουν το ήθος μας. Όχι οι πανελλαδικές. Οι πανελλαδικές αποτελούν απλά μια εξέταση όπως πολλές άλλες που έχουμε ήδη περάσει και θα περάσουμε και άλλες ακόμα στο μέλλον.
Τις μέρες των εξετάσεων πρέπει να πάμε όλοι μας ήρεμοι, πιστεύοντας στον εαυτό μας και γνωρίζοντας καλά πως ακόμα και αν όλα πάνε λάθος, τίποτα δε τελειώνει εκεί. Οι πανελλαδικές δεν είναι ο μόνος τρόπος, υπάρχουν πολλοί και σίγουρα κάποιος θα βρεθεί για όλους μας για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε τη ζωή μας όπως την ονειρευόμαστε. Δεν πρέπει κανείς μας να ξεχνάει πως όλη αυτή την προσπάθεια τη κάνουμε μόνο για μας και τα όνειρα μας, όχι για να κάνουμε πραγματικότητα τις προσδοκίες των γύρω μας αλλά για να κάνουμε πραγματικότητα τη ζωή που εμείς θέλουμε να ζήσουμε, όπως και αν είναι αυτή.
Οφείλουμε όλοι, τώρα που όλο αυτό το επίπονο ταξίδι τελειώνει, να πούμε ένα μεγάλο ευχαρθστώ και να δώσουμε μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους αυτούς που μας στήριξαν αυτούς τους μήνες. Σε όλους αυτούς που διαβάσαμε μαζί, σε αυτούς από τους οποίους δανειστήκαμε τα παλιά τους βιβλία, σε αυτούς που μας κράταγαν το βιβλίο για να λέμε ατέλειωτες σελίδες ιστορίας, βιολογίας και ΑΟΘ, σε αυτούς που μας πήραν ένα μικρό δώρο για να μας φτιάξουν τη διάθεση μετά από ένα κακό διαγώνισμα, σε αυτούς που μας έδωσαν κουράγιο, σε αυτούς που μας πήραν αγκαλιά όταν νομίζαμε πως οι πανελλήνιες που τότε έρχονταν σε 2 μήνες είναι το τέλος του κόσμου γιατί δε ξέρουμε τίποτα. Μην ξεχάσουμε όμως και τους καθηγητές μας που μπορεί ώρες ώρες να μας έκαναν τη ζωή δύσκολη αλλά όσο και αν δε το παραδεχόμαστε χωρίς αυτούς δε θα μπορούσαμε να φτάσουμε κοντά στην επίτευξη του στόχου μας.
Σε όλους εμάς που δίνουμε φέτος, σε όλους εμάς που περάσαμε πολλές ώρες διαβάζοντας τη πολιτική πρακτική του Βενιζέλου, τις περίεργες ενώσεις και αντιδράσεις στη χημεία και τη θεωρία του ΑΟΘ, σε εμάς που μπορεί για κάποιους μήνες να ξεχάσαμε πως είναι να ζούμε σαν 18χρονοι, σε εμάς που μπορεί να έχουμε να βγούμε μια κανονική βόλτα κάτι μήνες, εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία. Εύχομαι σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά, σε όσους ξέρω προσωπικά και όσους όχι, σε όσους είμαστε φίλοι και σε όσους όχι, να πετύχετε όλους σας τους στόχους και να είστε ευτυχισμένοι. Αυτό το καλοκαίρι μας ανήκει. Καλή τύχη!
Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου, την οικογένεια μου και τους καθηγητές μου, για ό,τι μου παρείχε ο καθένας, από τις γνώσεις μέχρι την υποστήριξη και τη θετική ενέργεια.
Αφιερωμένο στα παιδιά του 2006
Άννα Ρασσιά
μαθήτρια Γ' Λυκείου
1ο Λύκειο Ναυπλίου
