Η διδασκαλία της «Αντιγόνης», κορυφαίου δείγματος του αρχαίου ελληνικού δραματικού λόγου, καθώς και η γειτνίαση της πόλης μας με ένα από τα σημαντικότερα αρχαία ελληνικά θέατρα αποτέλεσαν την αφορμή για να προγραμματιστεί η συγκεκριμένη εκπαιδευτική επίσκεψη από τις διδάσκουσες το μάθημα κκ Σουζάνα Αργύρη, Σοφία Γαλάνη, Παναγιώτα Μποζονέλου.
Αρχικά, οι συμμετέχοντες/ουσες μαθητές/τριες και οι συνοδοί εκπαιδευτικοί περιηγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο και με τη βοήθεια των ξεναγών μας «ταξιδέψαμε» μέσα στον χρόνο, τότε που λειτουργούσε εδώ το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο του ελληνικού και του ρωμαϊκού κόσμου, ήδη από τον 6ο αι π.Χ., κυρίως όμως από τον 4ο και 3ο αι. π.Χ. και μετά. Μάθαμε για την θεουργική ιατρική που ασκούσαν οι ιερείς του Ασκληπιού, του θεού προστάτη της ανθρώπινης υγείας, για την τεράστια φήμη του Ασκληπιείου και το εκτεταμένο δίκτυο των 200 και πλέον ιαματικών κέντρων σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο που θεωρούνταν ιδρύματά του.
Το τελευταίο κομμάτι της ξενάγησης αφορούσε το εμβληματικότερο μνημείο της Επιδαύρου, που δεν είναι άλλο από το θέατρό της, το τελειότερο και διασημότερο αρχαίο ελληνικό θέατρο, έργο του Πολύκλειτου, που κτίστηκε το 340-330 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε τουλάχιστον έως τον 3ο αι. μ.Χ.. Σε αυτό τελούνταν οι μουσικοί, ωδικοί και δραματικοί αγώνες των Ασκληπιείων και δίνονταν παραστάσεις δραμάτων, που συμπεριλαμβάνονταν στην λατρεία του Ασκληπιού. Θαυμάσαμε την αρχιτεκτονική του τελειότητα, την εναρμόνισή του με το φυσικό περιβάλλον και την απαράμιλλη ακουστική του.
Παράλληλα, εντάσσοντας το θέατρο στον ευρύτερο χώρο του ιερού μάς αποκαλύφθηκε μία ακόμη από τις πολλές λειτουργίες της δραματικής τέχνης, αυτή που τη συνδέει με τη διαδικασία της ίασης.
Μετά την ολοκλήρωση της ξενάγησης, οι μαθητές/τριες χωρίστηκαν σε ομάδες και ανέλαβαν ένα θέμα σχετικό με τη λειτουργία του Ασκληπιείου. Στη συνέχεια αφέθηκαν να περιηγηθούν ελεύθερα στον χώρο και να προετοιμάσουν μια σύντομη παρουσίαση του θέματός τους. Στο σημείο συνάντησης που είχαμε ορίσει έγιναν οι παρουσιάσεις από τις περισσότερες ομάδες. Το έπαθλο; Αναμνηστικές καρτ ποστάλ, μικρό ενθύμιο της εκδρομής μας στην Επίδαυρο.
Η ώρα της επιστροφής είχε φτάσει. Η αίσθησή μας είναι ότι φεύγαμε έχοντας μοιραστεί στιγμές χαράς και έχοντας εμβαθύνει λίγο περισσότερο ο καθένας/μιά μας στις αξίες και τις ιδέες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ενός πολιτισμού που τίμησε και εξύψωσε τον άνθρωπο.