Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, ο περιβόητοςΣΕΒ (τέως Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών),βάζει τη δική του «γραμμή»για τις ευρωεκλογές. Με ειδική έκδοση ενόψει των ευρωεκλογών, θέτει τους βασικούς άξονες των «αναγκαίων μεταρρυθμίσεων» μέχρι το 2030, με επίκεντρο τη στήριξη της βιομηχανίας και τον περιορισμό της κρατικής «γραφειοκρατίας».
Βέβαια, στο κοινό πρόγραμμα της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων, που είναι το Ταμείο Ανάκαμψης, το Σύμφωνο Σταθερότητας και η ...ευρωπαϊκή «κανονικότητα», θα βρει κανείς όλες τις προτεραιότητες που θέτει ο ΣΕΒ,όπως για παράδειγμα τη μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, την περαιτέρω θωράκιση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ, τη βελτίωση της ενιαίας αγοράς κ.ά.
Δηλαδή συνέχιση με ακόμα μεγαλύτερη ένταση όλων εκείνων των μέτρων -και νέων-που έχουν τσακίσει τη ζωή των εργαζομένων και του λαού συνολικά.Άλλωστε υπάρχει μεγάλη πείρα από τις δύο λέξεις κλειδιά,«ανταγωνιστικότητα» και«μεταρρυθμίσεις», που χάραξαν τη ζωή μας όλα τα προηγούμενα χρόνια, κυρίως από το 2010 έως σήμερα. Ανταγωνιστικότητα = Κέρδη για το Κεφάλαιο και μεταρρυθμίσεις = Αντεργατικά μέτρα που έρχονται και μένουν.
Σε κάθε περίπτωση, η παρέμβαση του ΣΕΒ δεν είναι τυχαία σε μια «περίοδο με έντονες γεωπολιτικές προκλήσεις», όπως αναφέρει η έκδοση. Πολύ περισσότερο, επιβεβαιώνεται ότι στις ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη τα κόμματα της ΕΕ και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα δεν πάνε «χαλαρά». Όπως δεν θα είναι «χαλαρή» και η αντιλαϊκή κλιμάκωση την επόμενη μέρα.
Αποφασιστική λοιπόν - και καθόλου «χαλαρή» - πρέπει να είναι και η ψήφος των εργαζομένων και του λαού! Με πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ να δώσουν τη δική τους απάντηση, για να έχουν ακόμη πιο ισχυρό στήριγμα στις 10 Ιούνη απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία, τα κόμματά της και τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους.
Ακόμη πιο ισχυρό ΚΚΕ και εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις, στο Ευρωκοινοβούλιο της εκμετάλλευσης,των λόμπι,των πολέμων και εκεί που τελικά ανατρέπονται στην πράξη, στους δρόμους του αγώνα.
Θανάσης Κολιζέρας,
μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου και του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ