Η Παναγία των πειρατών: Το εγκαταλελειμμένο μεσαιωνικό μοναστήρι στη Ν. Επίδαυρο και η ιστορία του

Καλά κρυμμένη σε ένα πανέμορφο κατάφυτο όρμο, με πεύκα και ελαιόδεντρα, η Παναγιά η Πολεμάρχα, ένα μέρος θρυλικό, βρίσκεται αιώνες τώρα σε δάσος πυκνό, στη διαδρομή ανάμεσα στη Νέα και την Παλιά Επίδαυρο.


Ένα εγκαταλελειμμένο μεσαιωνικό μοναστήρι, κτισμένο τον 15ο αιώνα από έναν ιερομόναχο της μονής Αγνούντος, που ονομαζόταν Αντώνιος.

Ο Αντώνιος, επιθυμώντας να απομονωθεί από τους συνασκητές του, εγκαταστάθηκε στην ερημική παραλία της Πολεμάρχας. Εκεί τον ακολούθησαν δυο νεότεροι μοναχοί, ο Νήφων (μετέπειτα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως) και ο Ιωσήφ. Σύμφωνα με την παράδοση, μόνοι τους έφτιαξαν τον πρώτο πυρήνα της μονής γύρω στο 1400.

Η μονή έφτασε σε ακμή τις επόμενες δεκαετίες με τη βοήθεια του Πατριάρχη Νήφωνα, οι αλλεπάλληλες όμως πειρατικές επιδρομές ανάγκασαν τους μοναχούς να εγκαταλείψουν την Πολεμάρχα και να αποσυρθούν στη μονή Καλαμίου, στην ενδοχώρα της Αργολίδας. Έκτοτε η μονή δεν ξαναλειτούργησε.

Οι τοπικοί θρύλοι λένε ότι πολλά βράδια, μέσα από την θάλασσα ακούς τον ήχο από τα ξύλινα κατάρτια να τρίζουν. Άλλες φορές ακούς φωνές και γέλια! 

Η Παναγιά η Πολεμάρχα, ή Παναγιά των Πειρατών.

Σήμερα από το συγκρότημα σώζεται το καθολικό, αλλά και αρκετά κελιά και γύρω κτίσματα. Το καθολικό είναι χτισμένο στον τύπο της τρίκλιτης, καμαροσκέπαστης βασιλικής με κεραμοσκεπή στέγη.

Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στην κατασκευή των θόλων, ενώ η υπόλοιπη τοιχοποιία είναι κατασκευασμένη από αργούς λίθους. Στο εσωτερικό δεν φέρει επιχρίσματα, ούτε τοιχογραφίες.

Παίρνοντας κανείς το δρόμο από τη Νέα Επίδαυρο προς την Αρχαία, μέσα απ’ την πευκόφυτη βουνοπλαγιά που φτάνει ως τη θάλασσα, αν ξεκόψει απ’ την άσφαλτο αριστερά κατηφορίζοντας έναν τραχύ χωματόδρομο, φτάνει στην απόμερη παραλία της Πολεμάρχας. Αξίζει να την επισκεφτείτε γιατί πραγματικά είναι ένα κόσμημα.