50,7% η κεντροαριστερά στην Αργολίδα!!! (…το 1964)

Ιστορικό αφήγημα του Τόλη Κοΐνη

Εν όψει της επετείου από την «Αποστασία του 65» (15 Ιουλίου) ανέσκαψα αρχεία και βρήκα το εκπληκτικό: Υπήρξε μια εκλογική διαδικασία στο παρελθόν όπου ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ ΗΡΘΕ ΠΡΩΤΗ Η ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ !!!!!!

Ένωσις Κέντρου: 50,71%

Ε.Ρ.Ε. : 49,19%

Το θαύμα αυτό έγινε στις 16 Φεβρουαρίου 1964.

Μοναδική επιτυχία σε όλη την μεταπολεμική περίοδο, ακόμα και μέχρι σήμερα.

Για να δούμε πώς έγινε το κατόρθωμα.

Λίγο πριν από τις εκλογές του 1961 συνασπίζονται μια σειρά κομμάτων του Κέντρου, τα οποία είχαν καταποντιστεί στις εκλογές του 1958, όταν βγήκε δεύτερο κόμμα η ΕΔΑ. Με τη λογική ότι η ΕΔΑ δεν θα μπορούσε να πάρει ποτέ τις εκλογές, αλλά μόνο ένα ισχυρό κεντρώο κόμμα, δέχθηκαν όλοι οι αρχηγίσκοι να τεθούν κάτω από το δίδυμο Γ.Παπανδρέου- Σοφοκλή Βενιζέλου μπας και κάνουν κάτι.

[Για τους νεότερους κάνω παρένθεση. Ε.Ρ.Ε ήταν το κόμμα προκάτοχος της ΝΔ. Ε.Δ.Α. ήταν το νόμιμο κόμμα της Αριστεράς, λειτουργούσε σαν «ομπρέλα» του παράνομου τότε ΚΚΕ. Ένωσις Κέντρου ήτανη ένωση όλων των πολιτικών δυνάμεων, που τοποθετούνταν  ανάμεσα στα δύο προηγούμενα ]

Το 1961 τα πράγματα δεν ήταν ώριμα για μια τέτοια αλλαγή.

Ο κρατικός μηχανισμός έδρασε αποφασιστικά υπέρ της ΕΡΕ. Είναι οι περίφημες εκλογές της «βίας και νοθείας». Μετά από αυτό ο Γ. Παπανδρέου κήρυξε τον λεγόμενο «ανένδοτο αγώνα». Διέτρεχε όλη την Ελλάδα και έβγαζε πύρινους λόγους. Ήταν περίφημος ρήτορας και ιδιαίτερα πειστικός. Παρά το γεγονός ότι ήταν μεγάλης ηλικίας περί τα 80.

Η Κυβέρνηση Καραμανλή κατέρρευσε εξ αιτίας εσωτερικών διαφωνιών. Μετά την δολοφονία του Λαμπράκη, ο Καραμανλής κατάλαβε πως ήταν δέσμιος του παρακράτους και το παλάτι, μαζί με τον ξένο παράγοντα, δρούσε ανεξέλεγκτα, παραιτήθηκε … Αντί για εκλογές τοποθετήθηκε η υπηρεσιακή Κυβέρνηση Πιπινέλη, δοτή μεν από τα ανάκτορα, αλλά ψηφισμένη από την ΕΡΕ. Αυτό όξυνε τα πάθη.

Ο Βασιλιάς Παύλος όρισε τότε άλλη υπηρεσιακή Κυβέρνηση και κήρυξε εκλογές στις 3 Νοεμβρίου 1963.

Η πρώτη έκπληξη. Η Ένωσις Κέντρου πέρασε με μικρό ποσοστό την ΕΡΕ. Κυβέρνηση δεν γινόταν χωρίς ψήφο ανοχής από την Αριστερά. Ο Παπαντρέου προτίμησε επαναληπτικές εκλογές

Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1963, στην Αργολίδα η Δεξιά είχε μια καθαρή νίκη. 49% η ΕΡΕ + 5% το κόμμα του Μαρκεζίνη +1,5% ένας μεμονωμένος Δεξιός στην Επίδαυρο. Η Ένωσις Κέντρου 39% και η ΕΔΑ είχε το χειρότερο αποτέλεσμα σε όλη την χώρα (πιο κάτω από μας ήταν  μόνο η Καστοριά, αλλά εκεί λόγω συνόρων ίσχυε κάτι σαν στρατιωτικός νόμος).

Εκλέχτηκαν κατ αρχήν 1 βουλευτής από την ΕΡΕ ο Ι. Παπαρτεμίου και ένας από το Κέντρο ο Δημ. Παπαδημητρίου μετά από εκδίκαση ενστάσεων η ΕΡΕ πήρε και την δεύτερη έδρα (από γ΄ κατανομή) με τον Ι. Κοντοβράκη.

Από την ΕΔΑ ικανό αριθμό ψήφων πήρε μόνον ο Δ. Δρούζας.

Τον Φεβρουάριο που στήθηκαν και πάλι οι κάλπες, τα δεξιά κόμματα συνασπίσθηκαν η ΕΡΕ κατέβασε ισχυρό ψηφοδέλτιο: Παπαρτεμίου, Κοντοβράκης, Βραχνός (ο στρατηγός ήταν με το κόμμα του Μαρκεζίνη). Παρόλα αυτά έχασε.

Έγιναν δύο απρόσμενα για αυτήν πράγματα:

Α) Η ΕΔΑ αποφάσισε να αποσύρει τον συνδυασμό της στην Αργολίδα και να δώσει κατεύθυνση να ψηφιστεί η Ένωση Κέντρου και ιδιαίτερα ο γεωπόνος Δημ. Παπαϊωάννου. Τα μέλη της πειθάρχησαν στη γραμμή.

Β) Πολύς κόσμος εγκατέλειψε την Δεξιά, γιατί σταμάτησε να φοβάται την Χωροφυλακή και τους παρακρατικούς μηχανισμούς. Θεωρούσαν βέβαιη τη νίκη του Παπαντρέου και έτσι ένιωθαν πως δεν είχαν καμιά ανάγκη να υποκύψουν σε πιέσεις. Άλλαξε στρατόπεδο το 10% περίπου των ψηφοφόρων της Αργολίδας μέσα σε τέσσερις μήνες!!!

Έτσι βρέθηκε η Κεντροαριστερά να παίρνει καθαρή νίκη (έστω και με 200 ψήφους διαφορά) στην Αργολίδα.

Εκλέχτηκαν οι Δημ. Παπαδημητρίου και Δημ. Παπαϊωάννου από το Κέντρο και ο Ι. Παπαρτεμίου από την Δεξιά.

Τα «παπαγαλάκια» της εποχής οργίασαν εις βάρος του Παπαϊωάννου, τον έβγαλαν κρυφοκομμουνιστή, «πράκτορα» και διάφορα άλλα τέτοια. Αιτία ήταν ότι ως γεωπόνος  της Αγροτικής Τράπεζας είχε στηρίξει πολλούς γεωργικούς συνεταιρισμούς ανά την Ελλάδα, συνεργαζόμενος και με αριστερούς συνεταιριστές. Ο Παπαϊωάννου εντάχθηκε στην ομάδα του Ανδρέα Παπανδρέου, παρέμεινε πιστός στη διάρκεια της αποστασίας και μεταδικτατορικά επανεκλέχθηκε βουλευτής το 1977 με το ΠΑΣΟΚ. Μας εγκατέλειψε πλήρης ημερών το 1987.

Ο Δημ. Παπαδημητρίου στη διάρκεια της αποστασίας αφού ήρθε στο Άργος και δήλωσε στους οπαδούς του κόμματός του( σε συγκέντρωση στο σινεμά του Κοτίτσα) ότι δεν θα αποστατήσει… την άλλη ημέρα ορκιζόταν υπουργός στην δεύτερη Κυβέρνηση των αποστατών!!! Αυτό ήταν και το πολιτικό του τέλος … ακόμα και οι μέχρι τότε συνεργάτες του στο δικηγορικό γραφείο (Γιάννης Μελίδης, Δημ. Γκιόλας) τον εγκατέλειψαν… Τον κατηγορούσαν ότι εξαγοράστηκε. Ποτέ δεν αποδείχτηκε επίσημα.

Ο Ι.Παπαρτεμίου έμεινε πιστός στο κόμμα του, πέθανε από έναν απίθανο μικροτραυματισμό λίγα χρόνια μετά. Ήταν η τελευταία του εκλογή.

ΥΓ1: Στις εκλογές της 16 Φεβρουαρίου 1964 η Ένωσις Κέντρου πήρε το 53% των ψήφων. Δεν ξανάγινε ποτέ.

ΥΓ2: Το σκίτσο που αναρτώ είναι η κλασική γελοιογραφία του Κώστα Μητρόπουλου από «Τα Νέα». Ο κύριος με την μυτόγκα και το μαντηλάκι είναι ο γερο-Παπαντρέου μετά τις εκλογές του 64. Ο λαός όμως του δείχνει την αλήθεια… τη Χούντα που παραμονεύει.

ΥΓ3: Επειδή ένας καλός φίλος είναι έτοιμος να με διορθώσει και να μου υπενθυμίσει ότι για 2 ώρες στις εκλογές του 2009 ο χάρτης έδειχνε την Αργολίδα πράσινη, πρώτη φορά μετά το ’64, του επισημαίνω  το …ηθικό δίδαγμα της παρούσης ανάρτησης… Μόνο η ενότητα του Δημοκρατικού χώρου φέρνει τη νίκη. (Ο έχων ώταακούεινακουέτω και ο νοώννοείτω…).