Προσπαθώντας η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να καλύψει την ανησυχητική εικόνα των ταμιευτήρων που τροφοδοτούν με νερό την Αττική επέλεξε μέσω του Υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, να παίξει το χαρτί του Αναβάλου.
Η λύση που αναφέρει ο κ. Κικίλιας σε άρθρο του είχε προταθεί και το 1990 από την κυβέρνηση του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, για την αντιμετώπιση του σοβαρού προβλήματος λειψυδρίας της Αθήνας εκείνη την εποχή.
Η συγκεκριμένη πρόταση μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί αφού:
Τα τελευταία χρόνια δεν έχει γίνει καμία μελέτη για την ολιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων του Αναβάλου.
Δεν γνωρίζουμε εάν η ποσότητα του νερού του Αναβάλου μπορεί να καλύψει πλήρως τις ανάγκες άρδευσης και ύδρευσης της Αργολίδας και της γειτονικής Κυνουρίας που έχει εκφράσει ήδη αντίστοιχο αίτημα και εάν υπάρχει περίσσεια ποσότητα για την ύδρευση της Αθήνας.
Ο Ανάβαλος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στην ποιότητα του νερού του, ενώ ελλείψει σχετικής μελέτης δεν γνωρίζουμε την ακριβή ποσότητα νερού που διαθέτει.
Ας αναζητήσει λοιπόν η κυβέρνηση αλλού τις λύσεις για το υδατικό πρόβλημα της Αθήνας και αν θέλει να ασχοληθεί με τον Ανάβαλο , ας ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα του:
Έλλειψη μελέτης και κακή διαχείριση αφού από τη δεκαετία του 70 που ξεκίνησε η άντληση νερού από τον Ανάβαλο πολλά εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού χάθηκαν στη θάλασσα και συνεχίζουν να χάνονται.
Αύξηση αγωγιμότητας (υφαλμύρωση).
Φράγμα και κεντρικό δίκτυο χωρίς την απαιτούμενη συντήρηση.
Αντλίες συχνά εκτός λειτουργίας.
Υψηλό κόστος λειτουργίας και συντήρησης με ασύμφορη οικονομικά την χρήση του νερού από τους αγρότες.
12 χρόνια χωρίς διοίκηση στον ΓΟΕΒ με υπέρογκα συσσωρευμένα χρέη ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ.
Αχαρτογράφητο δίκτυο & νέες επεκτάσεις χωρίς σχέδιο και πρόγραμμα.
Έργα που καρκινοβατούν και δεν ολοκληρώνονται.
Δυστυχώς για τα ανωτέρω προβλήματα και παρά τις επανειλημμένες παρεμβάσεις μας η Νέα Δημοκρατία δεν έπραξε τίποτα τα τελευταία 5 χρόνια που βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση θα μας βρουν απέναντι τους σε οποιοδήποτε σχέδιο θα έθετε σε κίνδυνο την επάρκεια των υδατικών πόρων και την ανάπτυξη της Αργολίδας και θα υποβάθμιζε την ποιότητα ζωής των πολιτών της.
