Την παραμονή της εορτής, τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ Ἀρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος , ιερουργούντος του προέδρου του ΙΣΚΕ π. Γεωργίου Σελλή. Μετά το πέρας του εσπερινού ακολούθησε η λιτάνευση του επιταφίου της Παναγίας στην πόλη του Άργους προς ευλογία των πιστών. 
Τα τρία κλίτη χωρίζονται από τέσσερις πεσσούς και τέσσερις κίονες και σ’ αυτούς στηρίζεται ο τρούλος, ο οποίος ευρίσκεται στο κέντρο της σταυροειδούς στέγης και «εγγράφεται» έτσι μέσα σ’ αυτό το αρχιτεκτονικό σχήμα. Στα δυτικά προστίθεται νάρθηκας, ενώ η ανατολική πλευρά απολήγει σε τρεις τρίπλευρες αψίδες.
Ο ρυθμός αυτός ήταν πολύ διαδεδομένος την εποχή εκείνη και πολλές εκκλησίες κτίζονταν έτσι. Παράλληλα, στο τύμπανο του τρούλου, ο οποίος συμβολίζει τον ουρανό, εικονίζεται ο αυστηρός Παντοκράτορας, ενώ μπροστά στην αψίδα του ιερού η δεομένη Παναγία. Η εκκλησία έχει κτιστεί κατά το πλινθοπερίκλειστο σύστημα, με τη διαφορά ότι οι πέτρες δεν είναι ισομεγέθεις, επειδή πολλές από αυτές προέρχονταν από αρχαία μνημεία και τις τοποθετούσαν ατόφιες, ενώ ανάμεσά τους μπαίνει το ψημένο λεπτό τούβλο.
Στα κατώτερα σημεία των τοίχων είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Το μνημείο έχει υποστεί διάφορες επεμβάσεις, όπως η προσθήκη προστώου στη δυτική πλευρά, το οποίο είναι σχεδόν σύγχρονο. Από επιγραφή που σώζεται στην αριστερή άκρη του νάρθηκα πληροφορούμαστε ότι ο ναός ανακαινίστηκε το 1699.
Στο ναό κατά την παράδοση φυλάσσονταν τα Άγια λείψανα του Αγίου Πέτρου μέχρι το 1421. Έχει συνδεθεί ιστορικά με διάφορα περιστατικά της επανάστασης. Την 5η Μαΐου 1824 έγινε εδώ τελετή για το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα. Εδώ υπάρχουν Ευαγγέλια του 18ου και 19ου καθώς και εικόνες του 19ου αιώνα.
Σ’ αυτόν ορκίστηκαν οι πληρεξούσιοι της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης το 1829, οι εργασίες της οποίας έγιναν κατόπιν στο αρχαίο θέατρο. Σ’ αυτόν επίσης ορκίστηκαν και οι πληρεξούσιοι της Ε΄ Εθνοσυνέλευσης το 1831 μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, οι εργασίες της οποίας έγιναν τελικά στο Ναύπλιο. Ο ναός συγκαταλέγεται στα παραδοσιακά διατηρητέα μνημεία του Άργους.
