Αντιμέτωποι με την εξάπλωση της πανώλης βρίσκονται από τις 11 Ιουλίου οι αιγοπροβατοτρόφοι της Θεσσαλίας, υπογραμμίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε ερώτηση που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στις 27 Ιουλίου η νόσος «χτύπησε» την Κορινθία και στις 29 Ιουλίου τη Δυτική Αττική. Η συγκεκριμένη μεταδοτική ασθένεια ανιχνεύεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στο έδαφος της ΕΕ. Αν και η ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί ακόμα και σήμερα, 20 ημέρες μετά το πρώτο κρούσμα, να ανακοινώσει επίσημα την προέλευση της νόσου, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία των αρμόδιων κτηνιατρικών υπηρεσιών, τα κρούσματα οφείλονται σε «νόμιμη» εισαγωγή ζωικού κεφαλαίου από τη Ρουμανία, δηλαδή από κράτος-μέλος της ΕΕ.
Πρόκειται για ένα ακόμη αποτέλεσμα της αντιλαϊκής Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ που συνδιαμόρφωσαν και υλοποίησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, καθώς με βάση την ΚΑΠ τα αγροτικά προϊόντα, τα ζώα, τα εμπορεύματα που προέρχονται από κράτη-μέλη, πέρα από οποιονδήποτε έλεγχο στη «χώρα προέλευσης» έχουν «ελεύθερη είσοδο» και δεν ελέγχεται ούτε περιορίζεται το διασυνοριακό τους πέρασμα. Με αυτόν τον τρόπο οι επιχειρηματικοί όμιλοι μπορούν να εξασφαλίζουν με αθρόες εισαγωγές, πρώτες ύλες από όπου τους συμφέρει καλύτερα.
Τα δεκάδες πλέον κρούσματα που έχουν εμφανιστεί κυρίως στη Θεσσαλία πατούν στο έδαφος του τεράστιου πλήγματος στο κτηνοτροφικό κεφάλαιο της περιοχής που προκάλεσε η κακοκαιρία «Ντάνιελ». Πάνω από 100.000 αιγοπρόβατα πνίγηκαν με συνέπεια η Θεσσαλία να μπει στο «στόχαστρο» των μεγαλοεισαγωγέων ζωεμπόρων που άρπαξαν την ευκαιρία να διευρύνουν την κερδοφορία τους. Η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και η ΕΕ με τους απαράδεκτους όρους του λεγόμενου «Ταμείου Αλληλεγγύης» της, δεν εξασφάλισαν ούτε το αυτονόητο, δηλαδή την πλήρη και με κρατική ευθύνη κι έλεγχο αποκατάσταση του χαμένου κτηνοτροφικού κεφαλαίου. Αντίθετα, και σε αυτή την περίπτωση υπερίσχυσε η γνωστή επωδός της «ατομικής ευθύνης», με τους κτηνοτρόφους να αναζητούν μόνοι και αβοήθητοι αιγοπρόβατα, με τα σημερινά τραγικά αποτελέσματα.
Αποκαλύπτεται για άλλη μία φορά η επιλεκτική γύμνια του ικανότατου για την ικανοποίηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και για καταστολή κράτους, η πλήρης αδυναμία του να προλάβει τη μεταδοτική νόσο που πλέον καταστρέφει το κτηνοτροφικό κεφάλαιο της χώρας, με αναγκαστική θανάτωση σχεδόν 10.000 αιγοπροβάτων σε Τρίκαλα και Λάρισα μέχρι στιγμής. Ήδη πρόκειται για ζημιά που αγγίζει τα 3 εκατ. ευρώ, αφού κάθε ζώο κοστίζει περίπου 300 ευρώ, χωρίς σε αυτό το ποσό να περιλαμβάνεται η απώλεια εισοδήματος των κτηνοτρόφων. Και έρχεται να προστεθεί στις αλλεπάλληλες επιδημίες που τα τελευταία χρόνια έχουν στην κυριολεξία γονατίσει τους Έλληνες κτηνοτρόφους: Ευλογιά των προβάτων, καταρροϊκός πυρετός, αφρικανική πανώλη των χοίρων, οζώδης νόσος των βοοειδών.
Οι ελλείψεις στους απαραίτητους ελέγχους συνεχίζονται και μετά την εισαγωγή του ιού, ενώ η υποστελέχωση της κτηνιατρικής υπηρεσίας κι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων της σε ιδιώτες έχουν καταστήσει το έργο του ελέγχου ουσιαστικά ανέφικτο. Γι’ αυτό η κυβέρνηση προσπάθησε να διαχειριστεί το πρόβλημα με “μπαλώματα” κατόπιν εορτής και επικοινωνιακά τερτίπια μεταφέροντας κτηνιάτρους και άλλους υπαλλήλους από τις υπηρεσίες όλης της χώρας στη Θεσσαλία. Όμως η επέκταση της νόσου και σε άλλες περιοχές καθιστά ανέφικτη τη συνέχιση αυτής της τακτικής και αποκαλύπτει ακόμα περισσότερο τη γύμνια του κρατικού μηχανισμού όταν αυτός καλείται να προστατεύσει τη λαϊκή περιουσία. Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι κρατικές κτηνιατρικές υπηρεσίες αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα της λογικής κόστους-οφέλους της ΕΕ σύμφωνα με την οποία τα μέτρα πρόληψης κοστίζουν περισσότερο στις κυβερνήσεις από τις συνέπειες που τελικά τις επωμίζονται οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι.
Το επιβεβαιώνει αυτό η σημερινή κυβέρνηση αφού στο δίκαιο αίτημα των παραγωγών για αποζημίωση στο 100% της ζημιάς, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων φτάνει στο σημείο να ομολογεί σε δηλώσεις του ότι «η ΕΕ δεν προβλέπει αποζημιώσεις», ενώ τα ποσά των αποζημιώσεων που ίσχυσαν πέρυσι για τα υποχρεωτικά μέτρα εξυγίανσης του κτηνοτροφικού κεφαλαίου ήταν ψίχουλα.
Με δεδομένο ότι οι ευθύνες της ΕΕ είναι τεράστιες καθώς η εξάπλωση της νόσου και η καταστροφή του κτηνοτροφικού κεφαλαίου είναι συνέπεια της ΚΑΠ και της «ελευθερίας» διακίνησης εμπορευμάτων ενώ η διαλυτική κατάσταση λόγω υποστελέχωσης που επικρατεί στις κτηνιατρικές υπηρεσίες είναι συνέπεια της ευρωενωσιακής πολιτικής για τη «δημοσιονομική σταθερότητα» την οποία συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος υπέβαλαν τα εξής ερωτήματα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
«- Τι μέτρα θα πάρει για την πλήρη αποζημίωση στο 100% της ζημιάς και της απώλειας εισοδήματος των Ελλήνων κτηνοτρόφων;
- Πώς τοποθετείται στην ανάγκη άμεσης πλήρους στελέχωσης των κρατικών κτηνιατρικών υπηρεσιών και εργαστηρίων;»
Πρόκειται για ένα ακόμη αποτέλεσμα της αντιλαϊκής Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ που συνδιαμόρφωσαν και υλοποίησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, καθώς με βάση την ΚΑΠ τα αγροτικά προϊόντα, τα ζώα, τα εμπορεύματα που προέρχονται από κράτη-μέλη, πέρα από οποιονδήποτε έλεγχο στη «χώρα προέλευσης» έχουν «ελεύθερη είσοδο» και δεν ελέγχεται ούτε περιορίζεται το διασυνοριακό τους πέρασμα. Με αυτόν τον τρόπο οι επιχειρηματικοί όμιλοι μπορούν να εξασφαλίζουν με αθρόες εισαγωγές, πρώτες ύλες από όπου τους συμφέρει καλύτερα.
Τα δεκάδες πλέον κρούσματα που έχουν εμφανιστεί κυρίως στη Θεσσαλία πατούν στο έδαφος του τεράστιου πλήγματος στο κτηνοτροφικό κεφάλαιο της περιοχής που προκάλεσε η κακοκαιρία «Ντάνιελ». Πάνω από 100.000 αιγοπρόβατα πνίγηκαν με συνέπεια η Θεσσαλία να μπει στο «στόχαστρο» των μεγαλοεισαγωγέων ζωεμπόρων που άρπαξαν την ευκαιρία να διευρύνουν την κερδοφορία τους. Η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και η ΕΕ με τους απαράδεκτους όρους του λεγόμενου «Ταμείου Αλληλεγγύης» της, δεν εξασφάλισαν ούτε το αυτονόητο, δηλαδή την πλήρη και με κρατική ευθύνη κι έλεγχο αποκατάσταση του χαμένου κτηνοτροφικού κεφαλαίου. Αντίθετα, και σε αυτή την περίπτωση υπερίσχυσε η γνωστή επωδός της «ατομικής ευθύνης», με τους κτηνοτρόφους να αναζητούν μόνοι και αβοήθητοι αιγοπρόβατα, με τα σημερινά τραγικά αποτελέσματα.
Αποκαλύπτεται για άλλη μία φορά η επιλεκτική γύμνια του ικανότατου για την ικανοποίηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και για καταστολή κράτους, η πλήρης αδυναμία του να προλάβει τη μεταδοτική νόσο που πλέον καταστρέφει το κτηνοτροφικό κεφάλαιο της χώρας, με αναγκαστική θανάτωση σχεδόν 10.000 αιγοπροβάτων σε Τρίκαλα και Λάρισα μέχρι στιγμής. Ήδη πρόκειται για ζημιά που αγγίζει τα 3 εκατ. ευρώ, αφού κάθε ζώο κοστίζει περίπου 300 ευρώ, χωρίς σε αυτό το ποσό να περιλαμβάνεται η απώλεια εισοδήματος των κτηνοτρόφων. Και έρχεται να προστεθεί στις αλλεπάλληλες επιδημίες που τα τελευταία χρόνια έχουν στην κυριολεξία γονατίσει τους Έλληνες κτηνοτρόφους: Ευλογιά των προβάτων, καταρροϊκός πυρετός, αφρικανική πανώλη των χοίρων, οζώδης νόσος των βοοειδών.
Οι ελλείψεις στους απαραίτητους ελέγχους συνεχίζονται και μετά την εισαγωγή του ιού, ενώ η υποστελέχωση της κτηνιατρικής υπηρεσίας κι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων της σε ιδιώτες έχουν καταστήσει το έργο του ελέγχου ουσιαστικά ανέφικτο. Γι’ αυτό η κυβέρνηση προσπάθησε να διαχειριστεί το πρόβλημα με “μπαλώματα” κατόπιν εορτής και επικοινωνιακά τερτίπια μεταφέροντας κτηνιάτρους και άλλους υπαλλήλους από τις υπηρεσίες όλης της χώρας στη Θεσσαλία. Όμως η επέκταση της νόσου και σε άλλες περιοχές καθιστά ανέφικτη τη συνέχιση αυτής της τακτικής και αποκαλύπτει ακόμα περισσότερο τη γύμνια του κρατικού μηχανισμού όταν αυτός καλείται να προστατεύσει τη λαϊκή περιουσία. Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι κρατικές κτηνιατρικές υπηρεσίες αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα της λογικής κόστους-οφέλους της ΕΕ σύμφωνα με την οποία τα μέτρα πρόληψης κοστίζουν περισσότερο στις κυβερνήσεις από τις συνέπειες που τελικά τις επωμίζονται οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι.
Το επιβεβαιώνει αυτό η σημερινή κυβέρνηση αφού στο δίκαιο αίτημα των παραγωγών για αποζημίωση στο 100% της ζημιάς, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων φτάνει στο σημείο να ομολογεί σε δηλώσεις του ότι «η ΕΕ δεν προβλέπει αποζημιώσεις», ενώ τα ποσά των αποζημιώσεων που ίσχυσαν πέρυσι για τα υποχρεωτικά μέτρα εξυγίανσης του κτηνοτροφικού κεφαλαίου ήταν ψίχουλα.
Με δεδομένο ότι οι ευθύνες της ΕΕ είναι τεράστιες καθώς η εξάπλωση της νόσου και η καταστροφή του κτηνοτροφικού κεφαλαίου είναι συνέπεια της ΚΑΠ και της «ελευθερίας» διακίνησης εμπορευμάτων ενώ η διαλυτική κατάσταση λόγω υποστελέχωσης που επικρατεί στις κτηνιατρικές υπηρεσίες είναι συνέπεια της ευρωενωσιακής πολιτικής για τη «δημοσιονομική σταθερότητα» την οποία συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος υπέβαλαν τα εξής ερωτήματα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
«- Τι μέτρα θα πάρει για την πλήρη αποζημίωση στο 100% της ζημιάς και της απώλειας εισοδήματος των Ελλήνων κτηνοτρόφων;
- Πώς τοποθετείται στην ανάγκη άμεσης πλήρους στελέχωσης των κρατικών κτηνιατρικών υπηρεσιών και εργαστηρίων;»
