Ήθελα να γράψω ένα κείμενο μνήμης για την ολέθρια και προδοτική παρουσία των «4 στρατηγών» που έφεραν την Μεταπολίτευση το 1974 και ταυτόχρονα παρέδωσαν την Κύπρο στους Τούρκους.
Τα επίκαιρα τοπικά γεγονότα δεν μου έδωσαν τον χρόνο στις 24 Ιουλίου. Θα περίμενα μέχρι τις 14 Αυγούστου που συμπληρώνονται 50 χρόνια από τον δεύτερο Αττίλα και την ολοκλήρωση της προδοσίας της Κύπρου. Όμως σήμερα (1/8) διάβασα ένα συγκλονιστικό κείμενο για συμπατριώτη μας αγνοούμενο, που πολέμησε ηρωικά στα ορύγματα της ΕΛΔΥΚ στον δεύτερο Αττίλα. Συγγραφέας του κειμένου ένας Κύπριος βουλευτής, Κ. Μαυρίδης του ΔΗΚΟ
Ονομαζόταν Κώστας Κέντρας και ήταν από το Άργος. Είχε βαθμό Ανθυπασπιστή και διοικούσε έναν ουλαμό με πολυβόλα. Ήταν ό,τι βαρύτερο διέθετε εκείνη την στιγμή για άμυνα το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ απέναντι σε πάνοπλους Τούρκους. Στο διπλανό όρυγμα μια άλλη διμοιρία πεζικού με απλά τουφέκια προσπαθούσε να κρατήσει τις θέσεις της.
Τα πολυβόλα σώπασαν σε μια στιγμή. Ο Κέντρας σύρθηκε στο διπλανό όρυγμα, ζήτησε ένα τσιγάρο, ήταν το τελευταίο που είχαν τα παιδιά, του το έδωσαν. Αφού το κάπνισε, τους είπε ότι όλοι οι άνδρες του είχαν σκοτωθεί εκτός από έναν τραυματία που τον άφησε να γυρίσει πίσω μήπως σώσει την ζωή του. Δεν του μίλησε κανένας. Σύρθηκε πάλι στη θέση του να πολεμήσει μέχρι την τελευταία σφαίρα. Το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ. ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ.
ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ,όμως, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ. Αυτοί που εξέθεσαν σε κίνδυνο τις ζωές των φαντάρων, τους άφησαν αβοήθητους σε πάνοπλο και με υπέρτερες δυνάμεις εχθρό.
Να τους δούμε έναν –έναν:
1) Γρηγόριος Μπονάνος, αντιστράτηγος. Μέχρι τότε το μόνο αξιόλογο που είχε κάνει στην καριέρα του ήταν ότι είχε καταταγεί στα προδοτικά Τάγματα Ασφαλείας στην κατοχή !!!! και είχε συμμετάσχει σε μετεκπαιδεύσεις σε σχολές του ΝΑΤΟ.
2) Ανδρέας Γαλατσάνος, το μόνο του κατόρθωμα μέχρι τότε ήταν πως ήταν πιο χουντικός από τους χουντικούς, πιστός στην ομάδα Ιωαννίδη, από τον οποίο διορίστηκε Α/ΓΕΣ. (Είχε κατηγορηθεί πως είχε σκοτώσει κάποιους δημοκρατικούς φαντάρους το 1968… δίκη δεν έγινε)
Αυτοί οι δύο είχαν την απόλυτη ευθύνη:
1) Για το στρατιωτικό πραξικόπημα κατά του Μακάριου, που έδωσε αφορμή στους Τούρκους να επέμβουν,
2) Γιατί δεν αντέδρασαν οι Ελληνικές δυνάμεις στην Κύπρο και την Ελλάδα τις τρεις πρώτες ώρες της απόβασης,
3) Γιατί δεν υπήρχε επαρκής στρατός στον Έβρο και στα νησιά, αλλά ο μεγάλος όγκος των ενόπλων δυνάμεων ήταν κοντά στην Αθήνα,
4) Γιατί εξελίχθηκε σε γενικό μπάχαλο η επιστράτευση και μέχρι τις 14 Αυγούστου δεν είχαν συγκροτηθεί αξιόμαχες μονάδες (κατά δική τους ομολογία).
Οι άλλοι δύο από το κουαρτέτο των προδοτών ήταν
3) Πέτρος Αραπάκης, Αντιναύαρχος. Ο άνθρωπος για όλες τις εποχές. Διορίστηκε Α/ΓΕΝ από τον Παπαδόπουλο, συμμετείχε στην καταστολή του Κινήματος του Ναυτικού τον Μάιο του 1973, παρέμεινε επί Ιωαννίδη, ακλόνητος. Φερόταν παρ’ όλα αυτά ότι είχε καλές σχέσεις με τον Καραμανλή, είχε υπηρετήσει για ένα μικρό διάστημα στο γραφείο του.Είχε καλές μετεκπαιδεύσεις στο ΝΑΤΟ.Στην Κατοχή λούφαζε τα τρία πρώτα χρόνια στην Αθήνα και διέφυγε προς το τέλος στη Μέση Ανατολή, όπου πήρε αμέσως μαζί με τους Εγγλέζους στην καταστολή του ΕΑΜικούκινήματος στην Αλεξάνδρεια. Τον κατηγορούν πως με δική του διαταγή δεν κινήθηκαν τα υποβρύχια προς την Κύπρο, με αποτέλεσμα να γίνει ανεμπόδιστα η απόβαση των Τούρκων.
4) Αλεξ. Παπανικολάου, Αντιπτέραρχος. Ήταν Α/ΓΕΑ, είχε ετοιμοπόλεμες τις μονάδες του, αλλά τελικά δεν πέταξαν… Ο ίδιος με γραπτό και ενυπόγραφο υπόμνημα ισχυρίζεται ότι είχε σήμα από το Διοικητή των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο, πως εάν πλησίαζαν τα Ελληνικά Φάντομ θα τα κατέρριπταν οι Εγγλέζοι. Είναι ο μόνος που έχει μιλήσει για τον ρόλο των «συμμάχων» στο Κυπριακό.
Και για τους τέσσερις αυτούς κυρίους κατατέθηκε – από χουντικούς, για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους οι Παπαδόπουλος και Ιωαννίδης- μια μήνυση για εσχάτη προδοσία το Νοέμβριο του 1974, αλλά δεν δικάστηκε ποτέ. Οι δύο πρώτοι αποστρατεύτηκαν – με προαγωγή!!!- στις 30/8/74 και οι άλλοι δύο μέχρι τις 7/1/75. Για τα επόμενα τριάντα χρόνια όχι μόνο παρέμειναν ατιμώρητοι, αλλά έπαιρναν κανονικότατα παχυλή σύνταξη.
Ο χουντικός Πρωθυπουργός Ανδρουτσόπουλος σε βιβλίο του τους έχει κατηγορήσει και τους τέσσερις πως άλλα συμφωνούσαν σε Κυβερνητικές συσκέψεις μαζί του και άλλα έπρατταν σε συνεργασία με την CIA . Όσο και αν η κατηγορία αυτήδιατυπώνεται από ένα άτομοχωρίςιδιαίτερη υπόληψη, πουθέλει να ξεπλύνειτιςδικέςτουευθύνες, παρ’ όλα αυτάδενέχειτύχειιδιαίτερηςδιερεύνησης.
Ένας σημαντικόςμάρτυρας τουτίέγινε πραγματικάστοστρατιωτικό επίπεδο, και κατά πόσον αναμίχθηκαν οι “σύμμαχοι”, θαήταν ο Αργείτηςδιοικητήςτων ραντάρστοΤρόοδος, ΑδριανόςΤσεκρέκος. Θα ήταν… Γιατί ο Τσεκρέκος και όλοιοιάνδρεςτου πέθαναν πολύγρήγορα μετάτο 74 από καρκίνομυελούτωνοστών… Τυχαίο; Μετί βομβάρδισαν τιςθέσειςτους; Ναπαλμ; Άλλα χημικά; Δενξέρουμε. Ο φάκελοςτηςΚύπρου παραμένεικλειστός και τα γεγονότα αρχίζει να τα καλύπτει η λήθη.
Το μόνο βέβαιο είναι: ΑΛΛΟΙ ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΣΗΜΑ.
