Ο Αδριανός Νόνης επιστρέφει με το νέο ψηφιακό single «Διάττοντας αστέρας». Μια μίξη ήχων και στίχων, που μας ταξιδεύει στην καρδιά του καλοκαιριού.
Όταν τα πεφταστέρια γίνονται σπίθες που διασχίζουν τον Αυγουστιάτικο ουρανό, θυμίζουν αδιέξοδους έρωτες που βιώνουν τις στιγμές τους με πάθος. Ακούγεται στο repeat, δυνατά!
Μουσική / ερμηνεία: Αδριανός Νόνης
Στίχοι: Γιώτα Παυλίδου
Το τραγούδι κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακες πλατφόρμες.
https://open.spotify.com/track/2ek46e8AN1wqOEdTYJewXo
Διάττοντας αστέρας
Υπάρχουν κάτι αστεράκια καμικάζι
Που τα γυρεύεις για να κάνεις μια ευχήΦέγγουν για λίγο και μετά πατάνε γκάζι
Γίνονται σκόνη σε μια πύρινη βροχή
Υπάρχουν άστρα θερινές φωτοβολίδες
Που ερωτεύονται φεγγάρια μακρινά
Σχίζουν του Αυγούστου τον αιθέρα σαν βολίδες
Πλέουν στη νύχτα με φλεγόμενα πανιά
Κι εγώ θα είμαι ένας διάττοντας αστέρας
Και θα βουτάω κάθε βράδυ στο κενό
Έτσι θα φέρω την αγάπη μου εις πέρας
Στον ουρανό σου όλο φωτιά θα αυτοκτονώ
Κι εγώ θα είμαι ένας διάττοντας του Αυγούστου
Και θα διασχίζω το δικό σου ουρανό
Φαίνεται είναι τελικά και θέμα γούστου
Στου έρωτά σου το κενό να αυτοκτονώ
Υπάρχουν κάτι αστεράκια μεθυσμένα
Που η ζωή τους είναι μόνο μια στιγμή
Πέφτουν στο άπειρο σαν βέλη αναμμένα
Κι ύστερα χάνονται στου χρόνου τη ρωγμή
Υπάρχουν άστρα θερινές φωτοβολίδες
Που ερωτεύονται φεγγάρια μακρινά
Σχίζουν του Αυγούστου τον αιθέρα σαν βολίδες
Πλέουν στη νύχτα με φλεγόμενα πανιά
Το τραγούδι κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακες πλατφόρμες.
https://open.spotify.com/track/2ek46e8AN1wqOEdTYJewXo
Διάττοντας αστέρας
Υπάρχουν κάτι αστεράκια καμικάζι
Που τα γυρεύεις για να κάνεις μια ευχήΦέγγουν για λίγο και μετά πατάνε γκάζι
Γίνονται σκόνη σε μια πύρινη βροχή
Υπάρχουν άστρα θερινές φωτοβολίδες
Που ερωτεύονται φεγγάρια μακρινά
Σχίζουν του Αυγούστου τον αιθέρα σαν βολίδες
Πλέουν στη νύχτα με φλεγόμενα πανιά
Κι εγώ θα είμαι ένας διάττοντας αστέρας
Και θα βουτάω κάθε βράδυ στο κενό
Έτσι θα φέρω την αγάπη μου εις πέρας
Στον ουρανό σου όλο φωτιά θα αυτοκτονώ
Κι εγώ θα είμαι ένας διάττοντας του Αυγούστου
Και θα διασχίζω το δικό σου ουρανό
Φαίνεται είναι τελικά και θέμα γούστου
Στου έρωτά σου το κενό να αυτοκτονώ
Υπάρχουν κάτι αστεράκια μεθυσμένα
Που η ζωή τους είναι μόνο μια στιγμή
Πέφτουν στο άπειρο σαν βέλη αναμμένα
Κι ύστερα χάνονται στου χρόνου τη ρωγμή
Υπάρχουν άστρα θερινές φωτοβολίδες
Που ερωτεύονται φεγγάρια μακρινά
Σχίζουν του Αυγούστου τον αιθέρα σαν βολίδες
Πλέουν στη νύχτα με φλεγόμενα πανιά