Στη μνήμη του Αναστάσιου Οικονόμου (Ντούρου) ενός σπουδαίου ανθρώπου

Συντετριμμένοι εγώ και η οικογένεια μου από τον απροσδόκητο χαμό σου ,παιδικέ μου φίλε και κουμπάρε …Τάσο Οικονόμου [Ντούρος] δυο μονάχα λόγια καρδιάς συνοδεύοντας σε στη τελευταία σου κατοικία .

Κουβαλούσες το δικό σου σταυρό τα τελευταία χρόνια με τα συνεχή προβλήματα υγείας που σε ακολουθούσαν . Αγωνίστηκες με θάρρος και δύναμη, έχοντας πάντα μακριά τον ορίζοντα σου .Ήσουν όμως τυχερός,γιατί στα πολύ δύσκολα αυτά χρόνια είχες δίπλα σου την οικογένεια σου, που σου συμπαραστάθηκε με πίστη , αφοσίωση , και αγάπη .

Είχες τη Μαίρη σου, στοργική σύζυγο , που με υπομονή , διακριτικότητα και αξιοπρέπεια στάθηκε δίπλα σου , πραγματικός βράχος μέχρι το τέλος.

Είχες τις δυο υπέροχες κόρες σου που σε υπεραγαπούσαν, τη μεγαλύτερη την Ελένη , και τη Χριστίνα στην οποία σου υπόσχομαι ότι το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνεις θα προσπαθώ, όσο ζω, να το καλύψω σαν ο πνευματικός της πατέρας .

Ήσουν αυτός που τους έδινε δύναμη , κουράγιο , και καρτερία , για όλες τις δύσκολες στιγμές που περνάμε στη ζωή μας . Θα τους λείψεις πολύ. Θα είσαι όμως πάντα στο μυαλό και στη καρδιά τους .

Με τη παράκληση στο μεγαλοδύναμο θεό μας να ρίξει το βλέμμα του στην οικογένεια σου και να τους δώσει δύναμη , να συνεχίσουν τη ζωή τους , στέλνοντας τους την εξ ύψους παρηγοριά.

Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ .

Καλό Ταξίδι αδελφέ μου .
Γιάννης Εμμανουήλ