Δηλαδή, αυτό το ποσοστό ανθρώπων αντιμετώπιζαν τουλάχιστον έναν από τους τρεις κινδύνους: φτώχεια, σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση, διαβίωση σε νοικοκυριό με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας. Το ποσοστό στην ΕΕ μειώθηκε ελαφρώς σε σύγκριση με το 2022 (95,3 εκατομμύρια, 22% του πληθυσμού).
Σε εθνικό επίπεδο, τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, καταγράφηκαν στη Ρουμανία (32%), στη Βουλγαρία (30%), στην Ισπανία (26,5%) και στην Ελλάδα (26,1%).
Σε περιφερειακό επίπεδο, τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, καταγράφηκαν στις υπερπόντιες περιφέρειες της Γαλλίας, στη νότια Ιταλία και στην αγροτικές περιοχές της Ρουμανίας.
Το 2023, οι άνθρωποι που ζούσαν στις πρωτεύουσες ορισμένων χωρών της ΕΕ ήταν γενικά λιγότερο πιθανό να διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Αυτή η διαφορά ήταν πιο έντονη στη Ρουμανία, όπου το εθνικό ποσοστό ήταν 32%, σε σύγκριση με μόλις 12,3% στο Βουκουρέστι. Ομοίως, στην Πολωνία, το εθνικό ποσοστό ήταν 16,3%, ενώ στην περιφέρεια της Βαρσοβίας ήταν μόνο 8,9%. Στην Κροατία, ο εθνικός δείκτης ήταν 20,7%, ενώ στο Ζάγκρεμπ ήταν 11,9%.
Η αντίθετη τάση παρατηρήθηκε στο Βέλγιο και την Αυστρία, όπου το ποσοστό των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό στις περιφέρειες των Βρυξελλών (37,6%) και της Βιέννης (29,5%) ήταν σημαντικά υψηλότερο από τους εθνικούς μέσους όρους 18,6% και 17,7%, αντίστοιχα.
Στην Ελλάδα, τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων που βρίσκονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, καταγράφηκαν το 2023 στην Πελοπόννησο (35,7%), στη Δυτική Ελλάδα (35,2%), στη Δυτική Μακεδονία (32,7%), στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (31,9%) και στο Βόρειο Αιγαίο (30,4%). Στην Αττική το αντίστοιχο ποσοστό ήταν στο 22,7%.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
.webp "ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ")