Αλλά δεν είναι μόνο οι παραγωγοί ελαιόλαδου που έχουν έλλειψη είναι και αγρότες κηπευτικών όπου παρά τις υψηλές τιμές πλέον στα μεροκάματα, δεν πάνε στα χωράφια Έλληνες να δουλέψουν και τα εργατικά χέρια μεταναστών παραμένουν σε μεγάλη έλλειψη παρά τα πολλαπλά μέτρα της πολιτείας τα τελευταία χρόνια.
Επισκεφτήκαμε τα Ίρια ένα πεδινό χωριό χτισμένο στις ακτές του αργολικού κόλπου. Εδώ σχεδόν όλος ο πληθυσμός στην περιοχή ασχολείται με τη γεωργία.
Ο αργολικός κάμπος γύρω στα 12 χιλιάδες στρέμματα προμηθεύει με κηπευτικά όλο το χρόνο πολλές περιοχές της Ελλάδας και όχι μόνο . Μαρούλια, μπρόκολα , iceberg κ.ά. Δουλειά υπάρχει για όλους καθώς στην περιοχή έχουν εγκατασταθεί μεγάλες εταιρείες τροφίμων και έχουν βρει παραγωγούς που τους προμηθεύουν με βιολογικά προϊόντα δουλεύοντας αποκλειστικά για αυτούς.
Οι υπόλοιποι όμως καλλιεργούν και πουλάνε μόνοι τους μέσα από την κλασική αλυσίδα παραγωγής διοχετεύοντας τα προϊόντα τους στη λαχαναγορά είτε της Αθήνας είτε της Θεσσαλονίκης.
Καταγράψαμε με την κάμερα την αγωνία και τις μαρτυρίες αγροτών, όπως του Ευάγγελου Δρούζα που πασχίζει τα τελευταία χρόνια να μείνει όρθιος αντιμετωπίζοντας τη μεγαλύτερη δυσκολία που είναι η ανεύρεση εργατικών χεριών. Ο ίδιος είναι ένας δραστήριος αγρότης που παράγει πολλά προϊόντα.
Πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ
