Στις 9 Νοεμβρίου, εορτή του Αγίου Νεκταρίου Αρχιεπισκόπου Πενταπόλεως του εν Αιγίνης του θαυματουργού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδας κ. Νεκτάριος άγει τα σεπτά ονομαστήρια του. Το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024 , ο Μητροπολίτης Αργολίδας Νεκτάριος χοροστάτησε και ιερούργησε στον προσκυνηματικό Ιερό Ναό του Αγίου Αναστασίου στη πόλη του Ναυπλίου .
Την παραμονή της εορτής τελέσθηκε Αρχιερατικός πανηγυρικός Εσπερινός μετά αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος χοροστατούντος του Μητροπολίτη Αργολίδας Νεκταρίου στον εορτάζοντα Ιερό ναό στις Εργατικές Κατοικίες Ναυπλίου.
Κατά την θεία λειτουργία έψαλλε ο πρωτοψάλτης του ιερού ναού του Αγίου Αναστασίου , Κωνσταντίνος Ρούτουλας .
Το θεία κήρυγμα έκανε ο Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Αργολίδας αρχιμανδρίτης Λεόντιος Ξηνταρόπουλος
Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας ,ακολούθησε κέρασμα στο αρχονταρίκι του ναού από το εκκλησιαστικό συμβούλιο του Ναού . Ο εκτελών χρέη προϊσταμένου του Ιερού προσκυνήματος και εφημέριος του Αγίου Νικολάου Ναυπλίου π. Νικόλαος Μίχος , ευχήθηκε εκ μέρους του συμβουλίου έτη πολλά στον Μητροπολίτη .
Κατόπιν ο Μητροπολίτης Αργολίδας Νεκτάριος δέχθηκε ευχές στο επισκοπείο .
Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος. Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου.
Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο. Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως. Το 1881 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ' (1870 - 1899 μ.Χ.), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885 μ.Χ. 
Έπειτα, ο ίδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τον χειροτόνησε το 1886 μ.Χ. πρεσβύτερο και του έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διετέλεσε επίσης πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο. Στις 15 Ιανουαρίου 1889 μ.Χ., χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως. 
Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως φθονερών εισηγήσεων (αισχρών συκοφαντιών), προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889 μ.Χ.). Διετέλεσε Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 - 1893 μ.Χ.), Φθιώτιδος και Φωκίδας (1893 - 1894 μ.Χ.) και διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 - 1904 μ.Χ.). 
Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899 μ.Χ.), ο Νεκτάριος εκλήθη να τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε. Στα κηρύγματα του, πλήθος λαού μαζευόταν, για να «ρουφήξει» το νέκταρ των Ιερών λόγων του Το 1904 μ.Χ. ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το 1908 μ.Χ., μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή. Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. 
Η ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις. Πέθανε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920 μ.Χ. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επετέλεσε πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.
