Πραγματοποιήθηκε συνάντηση στην οποία συμμετείχε αντιπροσωπεία του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Ναυπλίου και της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων – Κέντρων Υγείας Αργολίδας. Στην τοποθέτησή μας τονίσαμε, πέρα από τα πανελλαδικά αιτήματα του κλάδου, ως πρωτεύοντα προβλήματα για το σύστημα υγείας στον νομό μας τα παρακάτω, που είναι αποτέλεσμα διαχρονικής υποβάθμισης του ΕΣΥ, και απαιτούν άμεση επίλυση:
1. Στελέχωση, με μόνιμο προσωπικό, τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας: Στην δευτεροβάθμια (νοσοκομεία) είναι επιτακτικότερη η ανάγκη παιδιατρικής στελέχωσης στο Άργος και κυρίως στο Ναύπλιο που έχει μείνει μόνο μια παιδίατρος, και ακολουθούν η ψυχιατρική, το αναισθησιολογικό του Άργους και το παθολογικό του Ναυπλίου. Στην πρωτοβάθμια (κέντρα υγείας και περιφερικά / αγροτικά ιατρεία) από 30 έχουν μείνει μόνο 15 μόνιμοι ιατροί, μετά και το κύμα παραιτήσεων τους. Αυτοί καλούνται επιπλέον να καλύπτουν εφημεριακά κενά στα προγράμματα των νοσοκομείων και να μετακινούνται και στο πλήρως αποψιλωμένο ΚΥ Κρανιδίου. Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τις μετακινήσεις προσωπικού, ιδίως νοσηλευτικού και διοικητικού σε άλλα νοσοκομεία.
2. Η υλικοτεχνική υποδομή είναι παλαιωμένη. Το νοσοκομείο Ναυπλίου χρειάζεται γενναία ανακαίνιση, έχει σοβαρές ελλείψεις υποδομών, ενώ στα κέντρα υγείας δεν μπορούν να γίνουν συχνά στοιχειώδεις εξετάσεις (ακτινογραφίες, γενική αίματος, απλά βιοχημικά).
3. Ο νομός δεν διαθέτει κανένα κρεβάτι ΜΕΘ (εντατικής θεραπείας). Αυτό, σε συνδυασμό με το δυσλειτουργικό σύστημα διακομιδών, δημιουργεί καθημερινά τεράστιο πρόβλημα στην αντιμετώπιση βαρέων περιστατικών.
4. Το μισό σχεδόν προσωπικό είναι επικουρικό ή άλλου είδους συμβασιούχοι και βρίσκεται σε καθεστώς μόνιμης εργασιακής ανασφάλειας. Απαιτήσαμε την άμεση ανανέωσηόλων τωνσυμβάσεων και την μονιμοποίησή τους στην συνέχεια.
Το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ναυπλίου και η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων – Κέντρων Υγείας Αργολίδας αγωνιούν,τόσο για τα εργασιακά δικαιώματα των υγειονομικών όλου του νομού – όσο και για δημόσιες, δωρεάν και ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για τους κατοίκους του νομού. Γι’ αυτό και δεν συμφωνούμε με τις εκτιμήσεις του υφυπουργού ότι τα πράγματα πάνε καλά και τα προβλήματα λύνονται.
1. Στελέχωση, με μόνιμο προσωπικό, τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας: Στην δευτεροβάθμια (νοσοκομεία) είναι επιτακτικότερη η ανάγκη παιδιατρικής στελέχωσης στο Άργος και κυρίως στο Ναύπλιο που έχει μείνει μόνο μια παιδίατρος, και ακολουθούν η ψυχιατρική, το αναισθησιολογικό του Άργους και το παθολογικό του Ναυπλίου. Στην πρωτοβάθμια (κέντρα υγείας και περιφερικά / αγροτικά ιατρεία) από 30 έχουν μείνει μόνο 15 μόνιμοι ιατροί, μετά και το κύμα παραιτήσεων τους. Αυτοί καλούνται επιπλέον να καλύπτουν εφημεριακά κενά στα προγράμματα των νοσοκομείων και να μετακινούνται και στο πλήρως αποψιλωμένο ΚΥ Κρανιδίου. Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τις μετακινήσεις προσωπικού, ιδίως νοσηλευτικού και διοικητικού σε άλλα νοσοκομεία.
2. Η υλικοτεχνική υποδομή είναι παλαιωμένη. Το νοσοκομείο Ναυπλίου χρειάζεται γενναία ανακαίνιση, έχει σοβαρές ελλείψεις υποδομών, ενώ στα κέντρα υγείας δεν μπορούν να γίνουν συχνά στοιχειώδεις εξετάσεις (ακτινογραφίες, γενική αίματος, απλά βιοχημικά).
3. Ο νομός δεν διαθέτει κανένα κρεβάτι ΜΕΘ (εντατικής θεραπείας). Αυτό, σε συνδυασμό με το δυσλειτουργικό σύστημα διακομιδών, δημιουργεί καθημερινά τεράστιο πρόβλημα στην αντιμετώπιση βαρέων περιστατικών.
4. Το μισό σχεδόν προσωπικό είναι επικουρικό ή άλλου είδους συμβασιούχοι και βρίσκεται σε καθεστώς μόνιμης εργασιακής ανασφάλειας. Απαιτήσαμε την άμεση ανανέωσηόλων τωνσυμβάσεων και την μονιμοποίησή τους στην συνέχεια.
Το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ναυπλίου και η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων – Κέντρων Υγείας Αργολίδας αγωνιούν,τόσο για τα εργασιακά δικαιώματα των υγειονομικών όλου του νομού – όσο και για δημόσιες, δωρεάν και ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για τους κατοίκους του νομού. Γι’ αυτό και δεν συμφωνούμε με τις εκτιμήσεις του υφυπουργού ότι τα πράγματα πάνε καλά και τα προβλήματα λύνονται.
Με ευχολόγια, ‘’ελπίζουμε’’, ‘’προσπαθούμε’’ ‘’θα δούμε’’ δεν αντιμετωπίζεται η κατάσταση. Απαιτείται δραστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, το οποίο είναι θέμα πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης και της ΕΕ και όχι έλλειψη πόρων, τους οποίους οι κυβερνήσεις διαθέτουν για άλλους σκοπούς.
