Συγκεκριμένα το παιδί είχε εμπλακεί σε επεισόδιο εκτός των προβλεπομένων κανόνων συμπεριφοράς σε Λύκειο της Αργολίδας. Εν πολλοίς πρόκειται για το άρθρο 28 της υπ’ αριθμ. 102791/ΓΔ4/10-09-2024 Απόφασης του Υπουργού Παιδείας το οποίο άκουσον άκουσον τιτλοφορείται ως «Παιδαγωγικά μέτρα και ενέργειες παιδαγωγικού χαρακτήρα» και αναφέρει επιγραμματικά ότι:
Στις περιπτώσεις παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς των μαθητών/τριών ο Διευθυντής και ο Σύλλογος Διδασκόντων/ουσών προβαίνει στη λήψη μέτρων, τα οποία είναι:
1. προφορική παρατήρηση
2. επίπληξη
3. ωριαία απομάκρυνση
4. αποβολή από τα μαθήματα μέχρι 3 ημέρες
5. αποβολή από τα μαθήματα μέχρι 5 ημέρες
6. αποκλεισμός από δράσεις
7. αλλαγή τμήματος
8. αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος
● Οι μαθητές/τριες που αποβάλλονται παραμένουν τις ημέρες της αποβολής στο σπίτι.
_ _ _
Μάλιστα.
Δεν ξέρω για σας αλλά το πνεύμα γραφής, πέραν του τίτλου που είναι εντελώς ανακόλουθος, παρομοιάζει περισσότερο σε αναμορφωτήριο ή φυλακή ανηλίκων παρά σε σχολικό περιβάλλον το οποίο οφείλει να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά και να τα εκπαιδεύει. Τι εννοούμε όμως;
Τα παιδιά εκείνα τα οποία εκδηλώνουν μη ομαλή συμπεριφορά είναι εκείνα τα οποία πρέπει να λαμβάνουν ακόμη περισσότερη προσοχή και ασχολία και όχι απομόνωση και εξοστρακισμό. Ακόμη δε κι αν χρειαζόταν να επιβληθεί μια τιμωρία, τότε δεν θα έπρεπε επουδενί το παιδί να απομακρύνεται τόσο εύκολα από το σχολικό περιβάλλον με την μέθοδο των αποβολών που παρατηρώ πλέον ότι έχει γίνει πανάκεια.
- Κε. Διευθυντά ο Κωστάκης έκανε το και το.
- Δημιουργεί πρόβλημα;
- Εμ, μάλιστα.
- Δώστου εκεί 3 μέρες αποβολή μπας και ισιώσει. Όχι κάντες 5 καλύτερα, γιατί κάτι ενθυμούμαι από παλιά. Μη σου πω διώξτον εκεί να ησυχάσουμε. Εμείς θα κάτσουμε να σκάσουμε βρε αδερφέ.
- Μάλιστα.
_ _ _
Αντίθετα, λοιπόν, θα πρέπει σε περίπτωση επιβολής κυρώσεων ο μαθητής αυτός να παραμένει πάση θυσία στο Σχολικό περιβάλλον και να παρέχει υπηρεσίες στο Σχολείο παντός τύπου. Από καθαριότητα, βαφή, γραμματειακή υποστήριξη κ.α. Κατ’ αυτόν τον τρόπο:
- θα αντιλαμβάνεται ότι κάπου έσφαλε και πρέπει να ανταποδώσει με έργο
- θα προκόβει καθώς θα παράγει μετρήσιμο έργο
- από δακτυλοδεικτούμενος θα γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους συμμαθητές του
Το χειρότερο πράγμα που έχουμε να κάνουμε σε ένα παιδί είναι να το διώξουμε και να το απομονώσουμε, απορρίπτοντάς το εντέλει. Ένα παιδί με συμπεριφοριακά προβλήματα στις πλείστες των περιπτώσεων κραυγάζει υποσυνείδητα για προσοχή και φροντίδα. Τις περισσότερες δε φορές πρόκειται για την φροντίδα που δε λαμβάνει σπίτι του. Όμως εκεί το σχολείο δεν είναι ο τιμωρός ούτε ο δικαστής, αλλά ο θεραπευτής, ο οποίος έρχεται να επουλώσει αυτές τις πληγές κατά δύναμιν.
Είμαι σίγουρος ότι αν εφαρμοζόταν μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση και όχι μια τόσο συστημική και απρόσωπη τότε το μεγαλύτερο κομμάτι του προβλήματος θα εξαφανιζόταν μονομιάς. Πιστεύω ότι πολλές φορές αυτή η ξενομανία που μας διακρίνει σε όλα μας, μας τυφλώνει και μας συμπαρασύρει στο να εφαρμόζουμε συστήματα, όπως στον τόσο κρίσιμο τομέα της εκπαίδευσης τα οποία λειτουργούν σε κοινωνίες που η λέξη ανθρωπιά έχει ξεχαστεί.
Και για να μιλήσω απλά. Ο Δυτικός κόσμος στον οποίο θέλουμε τόσο διακαώς να ανήκουμε εξυμνεί το σύστημα και βάζει στην άκρη τον άνθρωπο. Γι’ αυτό παρατηρούμε κιόλας, ότι εκεί όταν κάποιος αποτύχει, απομονώνεται ακόμη περισσότερο. Ενώ στην κοινωνία τη δικιά μας, διαχρονικά το σύστημα δεν λειτουργούσε (κακό κι αυτό), αλλά οι ανθρώπινοι δεσμοί ήταν εκεί για να στηρίξουν τους αποτυχημένους και τους περιθωριακούς.
Πιστέψτε με η Δύση δεν έχει όλες τις απαντήσεις. Αντίθετα ο Ελληνισμός έχει πολύ μεγάλο αξιακό οπλοστάσιο που αναμένει ακόμη ανεκμετάλλευτο αλλά έτοιμο να το αξιοποιήσουμε.
Ας πιστέψουμε λοιπόν σ’ εμάς κι ας αφήσουμε την Μαντάμ Σουσού στην άκρη για λίγο..
_ _ _
Υ.Γ. Τελικά κε Υπουργέ ενώ σας είχα σε βαθιά εκτίμηση την προηγούμενη τετραετία λόγω του τεράστιας συμβολής έργου σας στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους μας και μπράβο σας, παρόλαυτα δυστυχώς παρατηρώ ότι παρουσιάζεστε ελλιπέστατος στην παιδαγωγική σας πολιτική. Καλό σχολείο η Αμερική αλλά η Ελλάδα καλύτερο.
Μη ξεχνάτε λοιπόν δεν είναι όλα ψηφία στη ζωή μας, υπάρχει και η ανθρώπινη επαφή την οποία έχουμε όλοι τόσο ανάγκη.
Μη το ξεχνάτε.
Στις περιπτώσεις παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς των μαθητών/τριών ο Διευθυντής και ο Σύλλογος Διδασκόντων/ουσών προβαίνει στη λήψη μέτρων, τα οποία είναι:
1. προφορική παρατήρηση
2. επίπληξη
3. ωριαία απομάκρυνση
4. αποβολή από τα μαθήματα μέχρι 3 ημέρες
5. αποβολή από τα μαθήματα μέχρι 5 ημέρες
6. αποκλεισμός από δράσεις
7. αλλαγή τμήματος
8. αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος
● Οι μαθητές/τριες που αποβάλλονται παραμένουν τις ημέρες της αποβολής στο σπίτι.
_ _ _
Μάλιστα.
Δεν ξέρω για σας αλλά το πνεύμα γραφής, πέραν του τίτλου που είναι εντελώς ανακόλουθος, παρομοιάζει περισσότερο σε αναμορφωτήριο ή φυλακή ανηλίκων παρά σε σχολικό περιβάλλον το οποίο οφείλει να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά και να τα εκπαιδεύει. Τι εννοούμε όμως;
Τα παιδιά εκείνα τα οποία εκδηλώνουν μη ομαλή συμπεριφορά είναι εκείνα τα οποία πρέπει να λαμβάνουν ακόμη περισσότερη προσοχή και ασχολία και όχι απομόνωση και εξοστρακισμό. Ακόμη δε κι αν χρειαζόταν να επιβληθεί μια τιμωρία, τότε δεν θα έπρεπε επουδενί το παιδί να απομακρύνεται τόσο εύκολα από το σχολικό περιβάλλον με την μέθοδο των αποβολών που παρατηρώ πλέον ότι έχει γίνει πανάκεια.
- Κε. Διευθυντά ο Κωστάκης έκανε το και το.
- Δημιουργεί πρόβλημα;
- Εμ, μάλιστα.
- Δώστου εκεί 3 μέρες αποβολή μπας και ισιώσει. Όχι κάντες 5 καλύτερα, γιατί κάτι ενθυμούμαι από παλιά. Μη σου πω διώξτον εκεί να ησυχάσουμε. Εμείς θα κάτσουμε να σκάσουμε βρε αδερφέ.
- Μάλιστα.
_ _ _
Αντίθετα, λοιπόν, θα πρέπει σε περίπτωση επιβολής κυρώσεων ο μαθητής αυτός να παραμένει πάση θυσία στο Σχολικό περιβάλλον και να παρέχει υπηρεσίες στο Σχολείο παντός τύπου. Από καθαριότητα, βαφή, γραμματειακή υποστήριξη κ.α. Κατ’ αυτόν τον τρόπο:
- θα αντιλαμβάνεται ότι κάπου έσφαλε και πρέπει να ανταποδώσει με έργο
- θα προκόβει καθώς θα παράγει μετρήσιμο έργο
- από δακτυλοδεικτούμενος θα γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους συμμαθητές του
Το χειρότερο πράγμα που έχουμε να κάνουμε σε ένα παιδί είναι να το διώξουμε και να το απομονώσουμε, απορρίπτοντάς το εντέλει. Ένα παιδί με συμπεριφοριακά προβλήματα στις πλείστες των περιπτώσεων κραυγάζει υποσυνείδητα για προσοχή και φροντίδα. Τις περισσότερες δε φορές πρόκειται για την φροντίδα που δε λαμβάνει σπίτι του. Όμως εκεί το σχολείο δεν είναι ο τιμωρός ούτε ο δικαστής, αλλά ο θεραπευτής, ο οποίος έρχεται να επουλώσει αυτές τις πληγές κατά δύναμιν.
Είμαι σίγουρος ότι αν εφαρμοζόταν μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση και όχι μια τόσο συστημική και απρόσωπη τότε το μεγαλύτερο κομμάτι του προβλήματος θα εξαφανιζόταν μονομιάς. Πιστεύω ότι πολλές φορές αυτή η ξενομανία που μας διακρίνει σε όλα μας, μας τυφλώνει και μας συμπαρασύρει στο να εφαρμόζουμε συστήματα, όπως στον τόσο κρίσιμο τομέα της εκπαίδευσης τα οποία λειτουργούν σε κοινωνίες που η λέξη ανθρωπιά έχει ξεχαστεί.
Και για να μιλήσω απλά. Ο Δυτικός κόσμος στον οποίο θέλουμε τόσο διακαώς να ανήκουμε εξυμνεί το σύστημα και βάζει στην άκρη τον άνθρωπο. Γι’ αυτό παρατηρούμε κιόλας, ότι εκεί όταν κάποιος αποτύχει, απομονώνεται ακόμη περισσότερο. Ενώ στην κοινωνία τη δικιά μας, διαχρονικά το σύστημα δεν λειτουργούσε (κακό κι αυτό), αλλά οι ανθρώπινοι δεσμοί ήταν εκεί για να στηρίξουν τους αποτυχημένους και τους περιθωριακούς.
Πιστέψτε με η Δύση δεν έχει όλες τις απαντήσεις. Αντίθετα ο Ελληνισμός έχει πολύ μεγάλο αξιακό οπλοστάσιο που αναμένει ακόμη ανεκμετάλλευτο αλλά έτοιμο να το αξιοποιήσουμε.
Ας πιστέψουμε λοιπόν σ’ εμάς κι ας αφήσουμε την Μαντάμ Σουσού στην άκρη για λίγο..
_ _ _
Υ.Γ. Τελικά κε Υπουργέ ενώ σας είχα σε βαθιά εκτίμηση την προηγούμενη τετραετία λόγω του τεράστιας συμβολής έργου σας στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους μας και μπράβο σας, παρόλαυτα δυστυχώς παρατηρώ ότι παρουσιάζεστε ελλιπέστατος στην παιδαγωγική σας πολιτική. Καλό σχολείο η Αμερική αλλά η Ελλάδα καλύτερο.
Μη ξεχνάτε λοιπόν δεν είναι όλα ψηφία στη ζωή μας, υπάρχει και η ανθρώπινη επαφή την οποία έχουμε όλοι τόσο ανάγκη.
Μη το ξεχνάτε.
