Ο ειδικός εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ, Γιώργος Γαβρήλος, επισήμανε σήμερα από το βήμα της Βουλής την πάγια θέση του Κόμματος για την επαναφορά των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και για την διαμόρφωση του Κατώτατου Μισθού, μέσω Συλλογικών Συμβάσεων, ενώ τόνισε πως το παρόν Νομοσχέδιο αποτελεί απειλή για τον κόσμο της εργασίας και ενέχει τον κίνδυνο να μειωθούν περαιτέρω οι μισθοί, τόσο σε Δημόσιο, όσο και σε Ιδιωτικό Τομέα.
Υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων και φτηνά εργατικά χέρια το σχέδιο της Κυβέρνησης
Η Κυβέρνηση κάνει ένα ακόμη βήμα προς την υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων της χώρας. Το νομοσχέδιο της ΝΔ αποτελεί επί της ουσίας έναν μόνιμο μηχανισμό που θα κρατάει χαμηλά τους μισθούς, υλοποιώντας την από καιρό εκπεφρασμένη στόχευση της Κυβέρνησης για φτηνά εργατικά χέρια, την ώρα που στην χώρα το μεγάλο κεφάλαιο συνεχώς θα πλουτίζει εις βάρος τους.
Σήμερα, το 2024, είναι πολιτική επιλογή της ΝΔ, να φέρνει ένα νομοσχέδιο με την λογική της τρόικας, τορπιλίζοντας και πάλι όλο το εργατικό δίκαιο και την κοινωνική συνοχή. Είναι προφανές πως η Κυβέρνηση συνεχίζει τον στόχο της για απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και για την πλήρη εξαθλίωση των εισοδημάτων των εργαζομένων.
Το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο αποτελεί την κορωνίδα, σε μια σειρά άλλων που προηγήθηκαν και κατέλυσαν δικαιώματα χρόνων, χειροτερεύοντας την θέση του κόσμου της Εργασίας: Θεσμοθέτηση 10ωρης απασχόλησης, χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Κατάργηση της αιτιολόγησης απολύσεων. Κατάργηση της ευθύνης του πραγματικού εργοδότη, έναντι του εργαζόμενου. Γενίκευση της ελαστικής και φθηνής εργασίας. Επίθεση στην συλλογική διαπραγμάτευση και τη συνδικαλιστική έκφραση των εργαζομένων. Υποβάθμιση του ΣΕΠΕ. Εργαζόμενοι με συμβάσεις 24ωρών. 6ημερη εργασία και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Υποκρισία από την πλευρά της Κυβέρνησης ότι ενσωματώνει δήθεν την Ευρωπαϊκή Οδηγία
Η αλήθεια είναι πως αυτό που σήμερα καλούμαστε να ψηφίσουμε έχει τόση σχέση με τις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες για την ενίσχυση του κατώτατου μισθού, όσο η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη με τις φιλο- εργατικές πολιτικές. Καμία δηλαδή.
Η Οδηγία έχει δυο στόχους: την αύξηση του ποσοστού κάλυψης από συλλογικές συμβάσεις, τουλάχιστον στο επίπεδο του 80% για τις χώρες- μέλη. Και την εξασφάλιση επαρκών κατώτατων μισθών, ώστε να αυξηθεί το επίπεδο ζωής των εργαζομένων στην ΕΕ και να μπορέσει τελικά να υπάρξει, όσο το δυνατόν, συνολική εξομοίωση προς τα πάνω. Η Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα από τα παραπάνω.
Αντίθετα, δεν υπάρχει πουθενά η αλλαγή του νομικού πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις και κανένα σχέδιο δράσης για την ενίσχυση του ρόλου των κοινωνικών εταίρων και της επαναφοράς του. Ενώ σε σχέση με το επίπεδο του κατώτατου μισθού, το λιγότερο που κάνει είναι να παγώνει τους μισθούς και φυσικά να ανοίγει διάπλατα το παράθυρο στην οποιαδήποτε κυβέρνηση, να τον μειώσει και πάλι, με νέο νόμο.
Για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις
Από το 2012 και μετά, στην Ελλάδα, το ποσοστό κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, συνεχώς μειώνεται. Σήμερα βρίσκεται περίπου στο 25%-30%, την ώρα που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 45% περίπου και η γενική κατεύθυνση της Ευρώπης δείχνει το 80%. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η χώρα μας είναι στην προτελευταία θέση στη λίστα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27. Το 2024 έχουν υπογραφεί μόνο 8 Κλαδικές και Ομοιοεπαγγελματικές Συμβάσεις και το 2023 υπογράφηκαν 209 επιχειρησιακές συμβάσεις, που μόνο όμως σε 59 προβλεπόταν πραγματική αύξηση μισθών, ενώ αρκετές κλαδικές συμβάσεις εργασίας μένουν στα συρτάρια του Υπουργείου και δεν κηρύσσονται υποχρεωτικές.
Για τον καθορισμό του κατώτατου Μισθού
Όλες οι συνδικαλιστικές ενώσεις και τα Σωματεία που προσήλθαν στην συζήτηση των Φορέων είχαν ένα κοινό αίτημα: να επανέλθει η χώρα μας στο προ των Μνημονίων καθεστώς, όπου ο κατώτατος μισθός προσδιοριζόταν μέσα από Συλλογικές Διαπραγματεύσεις. Η εφαρμογή της σημερινής ρύθμισης θα καταλήξει σε μισθούς πείνας, με τον κατώτατο να διαμορφώνεται ελάχιστα πάνω από το όριο της εξαθλίωσης. Στο 20% των φτωχότερων εργαζομένων και μόλις στο 50% του μέσου μισθού.
Ποιος είπε στην ΝΔ ότι η Ευρωπαϊκή Οδηγία υποχρεώνει την κυβέρνηση να θεσπίζει νομοθετικά τον καθορισμένο κατώτατο μισθό και να αποφασίζει αν θα δοθούν τελικά αυξήσεις ή όχι; Ποιος της είπε ότι το Κράτος πρέπει να εμπλέκεται στον καθορισμό του κατώτατο μισθού και μάλιστα μέσω ενός μηχανισμού, που δεν θα είναι προϊόν ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά αποτέλεσμα ενός αλγορίθμου; Με αυτό τον τρόπο οι μισθοί θα εξακολουθήσουν να είναι καθηλωμένοι και οι εργαζόμενοι- έρμαια σε μια εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβληθεί με την υπογραφή των Νόμων Βρούτση- Χατζηδάκη- Γεωργιάδη και σήμερα της κας. Κεραμέως.
Η κοινωνία απαιτεί πραγματικές αυξήσεις μισθών και προστασία των εργαζομένων
Η κοινωνία απαιτεί επαναφορά του, προ του 2012 καθεστώτος όπου οι κοινωνικοί εταίροι είχαν κάθε δικαίωμα και χώρο να διαπραγματεύονται τις μισθολογικές αυξήσεις. Ζητά επαναφορά της αρμοδιότητας ρύθμισης του κατώτατου μισθού στους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους, με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ζητά επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων- επεκτασιμότητα, μετενέργεια, συρροή και ευνοικότερη ρύθμιση, μονομερής προσφυγή στην διαιτησία αλλά και να αποκατασταθεί το δικαίωμα στην απεργία (απόφαση με 50% +1).
Ξήλωμα όλου του αντεργατικού πλαισίου που έχει νομοθετήσει η ΝΔ τα τελευταία χρόνια και έχει αλλάξει άρδην την εικόνα της αγοράς εργασίας, προς το χειρότερο. Ζητά περισσότερους ελέγχους και μια ουσιαστική πολιτική για την πάταξη της μαύρης εργασίας και της εκμετάλλευσης.
Ζητά 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο και να μην αυξηθεί περαιτέρω η απόκλιση με τον ιδιωτικό τομέα. Ζητά ενεργοποίηση των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων στο Δημόσιο, ένταξη ειδικοτήτων στα Βαρέα και Ανθυγιεινά, αποκατάσταση των κλιμακίων 2016-2017, λύση στο στεγαστικό πρόβλημα.
Ζητά επιτέλους μια κυβέρνηση που να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των πολλών, να αντιλαμβάνεται τις κοινωνικές ανάγκες και να λειτουργεί προς όφελος της κοινωνικής συνοχής. Η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει αποτύχει σε όλα τα παραπάνω. Στο μόνο που θεωρείται πετυχημένη είναι ότι κατάφερε να φτωχοποιήσει, ακόμη περισσότερο, τους εργαζόμενους, χωρίς Μνημόνια και χωρίς τις εντολές των δανειστών.
Από το 2012 και μετά, στην Ελλάδα, το ποσοστό κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, συνεχώς μειώνεται. Σήμερα βρίσκεται περίπου στο 25%-30%, την ώρα που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 45% περίπου και η γενική κατεύθυνση της Ευρώπης δείχνει το 80%. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η χώρα μας είναι στην προτελευταία θέση στη λίστα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27. Το 2024 έχουν υπογραφεί μόνο 8 Κλαδικές και Ομοιοεπαγγελματικές Συμβάσεις και το 2023 υπογράφηκαν 209 επιχειρησιακές συμβάσεις, που μόνο όμως σε 59 προβλεπόταν πραγματική αύξηση μισθών, ενώ αρκετές κλαδικές συμβάσεις εργασίας μένουν στα συρτάρια του Υπουργείου και δεν κηρύσσονται υποχρεωτικές.
Για τον καθορισμό του κατώτατου Μισθού
Όλες οι συνδικαλιστικές ενώσεις και τα Σωματεία που προσήλθαν στην συζήτηση των Φορέων είχαν ένα κοινό αίτημα: να επανέλθει η χώρα μας στο προ των Μνημονίων καθεστώς, όπου ο κατώτατος μισθός προσδιοριζόταν μέσα από Συλλογικές Διαπραγματεύσεις. Η εφαρμογή της σημερινής ρύθμισης θα καταλήξει σε μισθούς πείνας, με τον κατώτατο να διαμορφώνεται ελάχιστα πάνω από το όριο της εξαθλίωσης. Στο 20% των φτωχότερων εργαζομένων και μόλις στο 50% του μέσου μισθού.
Ποιος είπε στην ΝΔ ότι η Ευρωπαϊκή Οδηγία υποχρεώνει την κυβέρνηση να θεσπίζει νομοθετικά τον καθορισμένο κατώτατο μισθό και να αποφασίζει αν θα δοθούν τελικά αυξήσεις ή όχι; Ποιος της είπε ότι το Κράτος πρέπει να εμπλέκεται στον καθορισμό του κατώτατο μισθού και μάλιστα μέσω ενός μηχανισμού, που δεν θα είναι προϊόν ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά αποτέλεσμα ενός αλγορίθμου; Με αυτό τον τρόπο οι μισθοί θα εξακολουθήσουν να είναι καθηλωμένοι και οι εργαζόμενοι- έρμαια σε μια εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβληθεί με την υπογραφή των Νόμων Βρούτση- Χατζηδάκη- Γεωργιάδη και σήμερα της κας. Κεραμέως.
Η κοινωνία απαιτεί πραγματικές αυξήσεις μισθών και προστασία των εργαζομένων
Η κοινωνία απαιτεί επαναφορά του, προ του 2012 καθεστώτος όπου οι κοινωνικοί εταίροι είχαν κάθε δικαίωμα και χώρο να διαπραγματεύονται τις μισθολογικές αυξήσεις. Ζητά επαναφορά της αρμοδιότητας ρύθμισης του κατώτατου μισθού στους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους, με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ζητά επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων- επεκτασιμότητα, μετενέργεια, συρροή και ευνοικότερη ρύθμιση, μονομερής προσφυγή στην διαιτησία αλλά και να αποκατασταθεί το δικαίωμα στην απεργία (απόφαση με 50% +1).
Ξήλωμα όλου του αντεργατικού πλαισίου που έχει νομοθετήσει η ΝΔ τα τελευταία χρόνια και έχει αλλάξει άρδην την εικόνα της αγοράς εργασίας, προς το χειρότερο. Ζητά περισσότερους ελέγχους και μια ουσιαστική πολιτική για την πάταξη της μαύρης εργασίας και της εκμετάλλευσης.
Ζητά 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο και να μην αυξηθεί περαιτέρω η απόκλιση με τον ιδιωτικό τομέα. Ζητά ενεργοποίηση των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων στο Δημόσιο, ένταξη ειδικοτήτων στα Βαρέα και Ανθυγιεινά, αποκατάσταση των κλιμακίων 2016-2017, λύση στο στεγαστικό πρόβλημα.
Ζητά επιτέλους μια κυβέρνηση που να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των πολλών, να αντιλαμβάνεται τις κοινωνικές ανάγκες και να λειτουργεί προς όφελος της κοινωνικής συνοχής. Η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει αποτύχει σε όλα τα παραπάνω. Στο μόνο που θεωρείται πετυχημένη είναι ότι κατάφερε να φτωχοποιήσει, ακόμη περισσότερο, τους εργαζόμενους, χωρίς Μνημόνια και χωρίς τις εντολές των δανειστών.
