Ναύπλιο: Ας μην κάνουμε το απαίσιο, απαισιότερο!!! (γράφει ο Τόλης Κοϊνης)

Τελικά, μπροστά στον κίνδυνο να «χάσουμε τη δωρεά» για τη δημιουργία Μουσείου για το 1821, το ΔΣ του Δήμου Ναυπλιέων,ψήφισε ομόφωνα αποδοχή της επιστολής του δωρητή.

Αυτό καταδεικνύει τα προβλήματα που έχουμε σαν πόλη και μας κατατυραννούν.

Η παροιμία λέει «των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν».

Δυστυχώς τα ηνία στον Δήμο Ναυπλιέων δεν τα είχαν ποτέ (από το 1986 και μετά) των «φρονίμων τα παιδιά». Πάντα τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα, από υπουργούς, μεγαλοπαράγοντες και δωρητές.

Το ότι έπρεπε να υπήρχε ένα μόνιμο Μουσείο για το 1821 στο Ναύπλιο, φάνηκε από την τεράστια επιτυχία που είχε η έκθεση «Επανα(συ)σταση» στο Παράρτημα της Πινακοθήκης, με αφορμή τα 200 χρόνια.

Για τη στέγαση του Μουσείου το Ναύπλιο διέθετε χώρους.

1) Φυλακές Λεονάρδου, που λειτουργούν σαν αποθήκη και εργαστήριο σε ακατάλληλους χώρους της Αρχαιολογίας.

2) Το «Ενετικό Κτίριο» δίπλα στον Άγιο Γεώργιο.

Δεν ενδιαφερθήκαμε να μπούμε μπροστά, με ένα σχετικό αίτημα όταν ήταν σε εξέλιξη οι εορτασμοί των 200 ετών.

Τελικά, εμφανίστηκε δωρητής μιας συλλογής φιλελληνικών ζωγραφιών. Όντως, τρομερή συλλογή. Τηνχαρίζει τη συλλογή στην Εθνική Πινακοθήκηκαι χρηματοδοτεί Μουσείο στην πόλη μας.

Η σχετική προσφορά κρατήθηκε ως επτασφράγιστο μυστικό από την στενή παρέα του Δημάρχου. Ίσως για να παρουσιάσουν τη δωρεά κάποιου τρίτου προσώπου ως κατόρθωμα δικό τους. Όπως οι προηγούμενοι είχαν προσπαθήσει να παρουσιάσουν την αναστήλωση του Μπούρτζι από την Αρχαιολογία ως δικό τους έργο.

Επέλεξε το χτίριο της παλιάς Εθνικής Τράπεζας στην Πλατεία Συντάγματος. Ένα μοντέρνο κτίσμα που είχε θεωρηθεί την εποχή του απαίσιο καθώς ενσωμάτωνε Μινωικούς κίονες με Μυκηναϊκό ρυθμό και είχε ξεσηκώσει πολλά εναντίον του δημοσιεύματα από άλλους αρχιτέκτονες.

Το κτίριο αυτό σιωπηρά είχε περιέλθει στην «Πανγαία», θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας η οποία μετεξελίχθηκε σε «Προδέα» εταιρία διαχείρισης ακινήτων (ή ρήαλεστέητ, που λένε). Να το πούμε πιο απλά: ένα δημόσιο κτίριο είχε γίνει ιδιωτικό χωρίς καν να πουληθεί.

Το κτίριο αυτό εξέφρασε την επιθυμία να το αγοράσει ο δωρητής (Ποιος το προξένεψε, δεν ξέρουμε). Απευθύνθηκε σε έναν γνωστό του αρχιτέκτονα. Ο άνθρωπος αυτός έκανε μια πρόταση, με την απαίτηση όμως ασυζητητί να εφαρμοστεί. Με την οποία πρόβλεπε τα εξής που σηκώνουν πολλές ενστάσεις:

1) Προστίθεται ένας επιπλέον όροφος. (Ναι, στο παλιό Ναύπλιο!)

2) Ανοίγεται νέα είσοδος στο κτίριο προς την μεριά της πλατείας Συντάγματος, αν και διατηρούνται οι δύο παλιές, ως έξοδοι.

3) Καταπατάται επί πλέον χώρος της πλατείας Συντάγματος από την σκάλα.

4) Διαμορφώνεται ένα παρτέρι επί της πλατείας κατά μήκος του κτιρίου.(καταλαμβάνοντας χώρο, πάλι, επί της πλατείας)

5) Δημιουργείται πατάρι στο εσωτερικό του κτιρίου, στη μεγάλη αίθουσα συναλλαγών της Εθνικής.

Ο Δήμος Ναυπλιέωνμε δική του ευθύνη δεν το έφερε σε καμία δημόσια διαβούλευση.

Τους πολίτες τους έχει γραμμένους κανονικά.

Στην εκδήλωση, πριν από 10 ημέρες, με την γνωστή Αρχιτέκτονα κ.Μαΐστρου, που έχει από τη δεκαετία του 80 μελετήσει την πόλη μας, παρόντες ήταν και ο Δήμαρχος και ο τέως Αντιδήμαρχός του. Κουβέντα δεν είπαν για τις αλλαγές που προτείνονταν πάνω στην πλατεία Συντάγματος…. Αν και όπως ομολόγησαν εκ των υστέρων ήταν γνώστες των σχεδίων. Τόσος σεβασμός στους «μόνιμους κατοίκους του παλιού Ναυπλίου»!!!!

Η πλατεία Συντάγματος είναι μία από τις κυριότερες βιτρίνες της πόλης μας. Διέρχονται εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο. Από αυτό που βλέπουν, καλλιεργούν εντυπώσεις. Και από τις καλές εντυπώσεις επιβιώνει ο τουρισμός και όλη η πόλη οικονομικά.

Κατά την γνώμη μου η πλατεία Συντάγματος μετά την πλακόστρωσή της το καλοκαίρι του 1981 είχε γίνει απαίσια. Τελικά φαίνεται πως εκτός από απαίσια, μπορεί να γίνει απαισιότερη και να φτάσει στο απαισιότατη.

(Εμένα μου άρεσε όπως ήταν. Τότε ήταν πλατεία. Μετά έγινε ένα γήπεδο με πλακάκια, για να μοιάζει με το δάπεδο του Αγίου Μάρκου στη Βενετία (!!!!) όπως έλεγε ο τότε επιβλέπων μηχανικός της Αρχαιολογίας.)

Τώρα γίνεται επ’ αυτής μια παρέμβαση.

Είναι θέμα μόνο του αρχιτέκτονα που σχεδιάζει ένα κτίριο σε οικόπεδο πέριξ αυτής;

Η πλατεία αυτή ήταν η καρδιά της Επανάστασης του 1821.

Η ιστορικότητά της απαιτεί από εμάς σεβασμό.

Οποιαδήποτε ανάπλαση, παρέμβαση κλπ. με αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.

Η άποψη ενός ανθρώπου μπορεί να είναι σεβαστή, αλλά δεν αποτελεί θέσφατο.

Δεν είναι δυνατόν οι παρεμβάσεις σε ένα κτίριο, να αλλάζουν την όλη μορφή της πλατείας χωρίς να γίνεται μελέτη επί των επιπτώσεών τους.

Ο κ. Δήμαρχος και ο τέως Αντιδήμαρχός του επαίρονται μεν ότι η πλατεία θα αποκτήσει και ένα ακόμα Μουσείο.

Δεν λένε όμως ότι η πλατεία θα αποκτήσει και σκαλιά!!!!!!!!!!

Έστω και εκ των υστέρων ας βάλει το θέμα ο Δήμος σε Δημόσια διαβούλευση (Δεν τολμώ να γράψω «λαϊκή συνέλευση» γιατί βγάζουν φλύκταινες σε τέτοιες παλαιοπασοκικές ορολογίες).

Να ζητηθεί γραπτή γνωμοδότηση από την Εφορία Νεοτέρων Μνημείων για τις παρεμβάσεις στο κτίριο. Αυτή είναι αρμόδια για το κτίριο. Και όχι οι «κλασικές» ή «Βυζαντινές» αρχαιότητες.

(Θυμηθείτε όταν ήθελαν να φορτώσουν ένα καπέλο με κεραμίδια στο κτίριο των Λυκείων και κατέστρεψαν το σκιάδιο. Τα «νεότερα» μνημεία ήταν εκείνα που τους σταμάτησαν, οι «άλλες υπηρεσίες» είχαν εγκρίνει την καταστροφή ενός μοντέρνου κτιρίου).

Το ότι ήρθε εκβιαστικά, παραμονή Χριστουγέννων, το θέμα και βρέθηκαν προ αδιεξόδου ώστε ψήφισαν ομόφωνα οι δημοτικοί σύμβουλοι, με αστερίσκους για την «άποψη αρμόδιων υπηρεσιών», δείχνει την κακή λειτουργία του Δήμου μας.

Ας μην κάνουμε το απαίσιο, απαισιότερο!!!

ΥΓ Αν και έρχονται Χριστούγεννα, δεν μπορώ να μην πω την κακία. Η «Προδέα» δεν πρέπει να πάρει φράγκο για το κτίριο αυτό. Να το δώσει αντί 1 ευρώ στον δωρητή, κ. Αντώνιο Ε. Κομνηνό και αυτός να χρηματοδοτήσει τη διαμόρφωσή του μόνο. Το κτίριο κτίσθηκε όταν η Εθνική ήταν κρατική Τράπεζα και τώρα δίνεται για κοινωφελή και δημόσιο σκοπό.