Οδεύουμε σε ένα ομιχλώδες τοπίο

Άγιες οι μέρες που διανύουμε , με κορύφωση τη μεγάλη γιορτή των Θεοφανίων , τη φανέρωση δηλ. των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας που συνέβη κατά τη βάπτιση του Χριστού .

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα κατάνυξης και ταπεινότητας που θα πρέπει να κυριαρχεί , η πίστη στο θεό είναι εκείνη που θα μας στηρίξει σε όλες τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε , αρκεί να τον αφήσουμε να μας οδηγήσει στα αληθινά μονοπάτια της πνευματικής αγαλλίασης . Ο Κύριος είναι κοντά μας και μας αγαπά , μας προσέχει σε βάθος , και μέσα στο χρόνο .

Όμως συμβαίνουν πράγματα ειδικά τα τελευταία χρόνια , που στο δικό μου το μυαλό είναι ακατανόητα , γιατί από την οικογένεια μου και τον περίγυρο έμαθα διαφορετικά το νόημα της αληθινής πίστης .Για παράδειγμα ένα, όχι πρόσφατο γεγονός , όπου Μητροπολίτης αφαίρεσε τον Εσταυρωμένο από την Αγία Τράπεζα. Αυτό βέβαια μαθαίνω συμβαίνει σε πολλούς ναούς , ακόμη και στο πατριαρχείο .Τι να πω,. Λες και ο Εσταυρωμένος είναι φιγούρα σε θέατρο σκιών που αποσύρεται και ξαναεμφανίζεται ανάλογα με το σενάριο . Αδυνατώ να πιστέψω.

Υπάρχουν πολλά ακόμη γεγονότα που συμβαίνουν και όλα συντείνουν στο γεγονός ότι η πίστη στην Ορθοδοξία και το Χριστό δοκιμάζεται και δε μπορώ να γνωρίζω που θα καταλήξει όλο αυτό . Υπάρχει τεχνηέντως , αποπροσανατολισμός και βαθιά κρίση .

Η εκκλησία δείχνει ανήμπορη να ανταποκριθεί και να σταθεί απέναντι στη παραπληροφόρηση και την απέχθεια θα έλεγα που βγάζουν κάποιοι κατά της ορθοδοξίας , για να μη πω ότι πολλές φορές συγκλίνει κιόλας .Για να θυμίσω ότι την εποχή της επιδημίας είχε απαγορευτεί η χρήση και της καμπάνας ακόμη . Τέλος πάντων .

Μη κρυβόμαστε , γιατί η πραγματικότητα είναι αμείλικτη, και καμμιά φορά είναι πραγματικά λυπηρό να επαληθεύεται κανείς για πράγματα που όλοι απεύχονταν, και που όταν ειπώθηκαν , κατηγορήθηκαν ως αιρετικά. . Κι ας μη δαιμονοποιουνται οι διαφορετικές απόψεις , γιατί και αυτές συγκλίνουν στο να βγουν συμπεράσματα.

Σε μια τέτοια εποχή λοιπόν που υπάρχει θρησκευτική , πολιτική , κοινωνική κρίση , σε μια εποχή που η ορατότητα είναι στο μηδέν , σε ένα ομιχλώδες τοπίο , που το μέλλον φαντάζει για τους περισσότερους δυσοίωνο ,είναι επιτακτική η αφύπνιση και η αναθεώρηση της σκέψης , για το τι θέλουμε , που πάμε , και το σπουδαιότερο με τι εφόδια και όπλα θα το κατακτήσουμε .

Σε μια τέτοια αφύπνιση της σκέψης μπορεί να οδηγήσει η όποια απάντηση μπορεί να δώσει ο καθένας για την αποδόμηση των θεσμών , τις παραδόσεις αιώνων που χάθηκαν ,τη διάλυση των ιδανικών και των αξιών της ίδιας της ζωής , τη παιδεία που διαλύθηκε , την υγεία που έγινε εξαρτώμενη από το χρηματικό υπόλοιπο του καθενός , τη διανόηση που έχει εκλείψει , τη δημογραφική κατάρρευση , το πελατειακό κράτος , την οικογενειοκρατία , τη διάκριση μεταξύ ελευθερίας και δικαιώματος.

Κλείνοντας , και με το ελάχιστο δικαίωμα μου ως απλό μέλος μιας κοινωνίας και τίποτε άλλο, θέλω να προτρέψω ειδικά τους νέους ανθρώπους να προσπαθήσουν να ξεφύγουν από τον ψεύτικο δρόμο που τους οδηγούν , τις εφήμερες απολαύσεις , και να ξαναβρούν τις αξίες που γέννησε ο ελληνικός πολιτισμός , την ηθική , τη πίστη , την ανθρωπιά , την έννοια της οικογένειας .

Και να μη ξεχάσουν ποτέ ότι η Ελλάδα έχει μάθει να οδηγεί και όχι να οδηγείται .

Η Εορτή των Θεοφανίων ας βοηθήσει τη κοινωνία μας να βρει το δρόμο της , και το νέο έτος να δώσει υγεία , αγάπη και ειρήνη σε όλους τους ανθρώπους.

Υ.Γ 1 Θέλω να ζητήσω προσωπικά και στο κομμάτι που μου αναλογεί ένα μεγάλο συγνώμη από τους νέους ανθρώπους για το κόσμο που τους ετοιμάσαμε και τους παραδίδουμε .

Όλα αυτά τα γεγονότα που υποκριτικά τα κανάλια και όλοι αυτοί οι τηλεαστερες αδυνατούν να εξηγήσουν , για τις συμμορίες των νεαρών , το αλκοόλ, τις κλοπές , τις όποιες ενέργειες που μόνο σε παιδιά δεν αρμόζουν , είναι απλά και μόνο μια αποδοκιμασία των νέων για εμάς , μια κραυγή βοήθειας για έξοδο από τα αδιέξοδα που τους οδηγήσαμε , μια ανάγκη για απόδραση από τη πνευματική και υλική φυλακή που τους καταδικάσαμε . Και πάλι συγνώμη.

Γιάννης Εμμανουήλ