Ναύπλιο: Περπατώντας στη Σιδηράς Μεραρχίας… Το εμπορικό παρελθόν ενός κεντρικού δρόμου

Σιδ. Μεραρχίας και Κιλκίς

Του Γιάννη Γαλανόπουλου:

Σιδηράς Μεραρχίας ..Η κεντρική οδός –είσοδος στο ιστορικό κέντρο τ΄Αναπλιού.

Από την Ενδεκάτη μέχρι την πλατεία Καποδίστρια.

Εκεί που γράφτηκε το Έπος του '40

Αργυρόκαστρο, Κορυτσά, Κλεισούρα, Τεπελένι, Άγιοι Σαράντα, Τρεμπεσίνα. Τόποι και τοπωνύμια, τα οποία κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, παραμονές της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, ακούγονται σε σχολικές εκδηλώσεις, αναφέρονται σε σχετικά αφιερώματα και ίσως ακόμα να επιστρέφουν στη μνήμη όσων συνδέθηκαν μαζί τους μέσα από τις ιστορίες συγγενικών τους ανθρώπων.

Η μάχη των Γιαννιτσών (19-20 Οκτωβρίου 1912): Όταν οι ναυπλιώτες πολέμησαν στη Μακεδονία

Άρθρο του Τόλη Κοΐνη

Οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η μεγάλη αυτή απελευθερωτική προσπάθεια σχεδόν έχει λησμονηθεί στις πόλεις της «παλιάς Ελλάδας». Αντίθετα, στη Μακεδονία οι τοπικοί εορτασμοί και τα διάφορα ιστορικά μνημεία κρατούν άσβεστη τη μνήμη της.

Άγγλοι ή Γάλλοι πίσω από τη δολοφονία του Καποδίστρια;

Άρθρο τουΤόλη Κοΐνη

Σαν μαθητής ήταν απρόβλεπτος. Είχα αρκετά χρόνια να τον δω. Τον είχα για καλό στα Μαθηματικά και αυτός – ο…προδότης- πήγε στη Θεωρητική Κατεύθυνση. Πάντα ανάποδος.

Ο ηρωικός Νικηταράς δεν έχει μνήμα, ούτε κανείς αναζήτησε τα οστά του

 Ο Νικηταράς ήταν ο πιο ακαταπόνητος οπλαρχηγός του 1821. Παρών σε όλα σχεδόν τα πεδία των μαχών της Επανάστασης έλαβε το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος». Δεν δέχθηκε καμία αμοιβή για τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα. Τελικά πέθανε τυφλός και πάμπτωχος ακολουθώντας τη σκληρή μοίρα των περισσότερων αγωνιστών εκείνης της περιόδου.

Ο δεύτερος θάνατος του γιατρού Πέτρου Στεφανίτζη στο Ναύπλιο

Του Τόλη Κοϊνη

Πριν από τριάντα χρόνια Πρόεδρος στο Νοσοκομείο Ναυπλίου ήταν ο μακαρίτης Μίμης Μιχελάκης.

1944: Ανήμερα του Σταυρού αποχωρούν οι Γερμανοί από το Ναύπλιο και ανατινάζουν το λιμάνι

Ύστερα από την προώθηση των Γερμανικών Στρατιών στο ρωσικό μέτωπο οι μέρες παραμονής των κατακτητών στην Ελλάδα ήταν μετρη­μένες. Η απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία ήταν η «χαριστική βολή» για τους Γερμανούς, οι οποίοι άρχισαν σιγά-σιγά να αποσύρουν το στρα­τό τους από τα κράτη που είχαν καταλάβει, κατά τη διάρκεια του επεκτατικού τους πολέμου.

Ναύπλιο: Ο (Μεγάλος) Δρόμος είχε τη δική του ιστορία ….

Του Γιάννη Γαλανόπουλου

Τριγυρνώντας στους δρόμους και τα σοκάκια του Ναυπλίου δεν θαυμάζεις μόνο τη φυσική ομορφιά , τα μνημεία κλπ.

Πύρρος ο Βασιλιάς της Ηπείρου και ο θάνατός του στο Άργος από κεραμίδι (βίντεο)

Ο Πύρρος Α΄ ή Πύρρος της Ηπείρου (318 π.Χ. - 272 π.Χ.) ήταν Έλληνας βασιλιάς των Μολοσσών, ελληνικού φύλου που κατοικούσε στην Ήπειρο, καθώς κι ένας από τους σπουδαιότερους ηγεμόνες της πρώιμης ελληνιστικής περιόδου.

Υπήρξαν και Ναυπλιώτες που «έμειναν» στη Μικρά Ασία

Ιστορικό αφήγημα του Τόλη Κοΐνη

Τα 200 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή πέρασαν. Έγιναν εκδηλώσεις μνήμης. Δυστυχώς περιστραφήκαν γύρω από τα προβλήματα της εγκατάστασης των προσφύγων στα χώματα της παλιάς Ελλάδας και της Μακεδονίας,τον πλούσιο πολιτισμό που έφεραν μαζί τους, τις δυσκολίες να ξεκινήσουν μια νέα ζωή εδώ και τη ρατσιστική αντιμετώπιση που δέχτηκαν από μια μειοψηφία ντόπιων.

Τον Αύγουστο του 1686 οι Ενετοί καταλαμβάνουν το Ναύπλιο και το ονομάζουν "Νάπολι ντι Ρομανία"

Tον Αύγουστο του 1686, οι Eνετοί, υπό τον ικανότατο αρχιστράτηγό τους Φραντσέσκο Mοροζίνι, ανακατέλαβαν την πόλη του Ναυπλίου, την οποία έμελλε να κρατήσουν για σύντομο διάστημα, έως το 1715.

"Ο δρόμος του Δεσπότη" στο Ναύπλιο που κατασκεύασε ο Ιωάννης Μεταξάς

 Ο Αρχιεπίσκοπος Αργολίδας Νίκανδρος (1882-1912) για να προσφέρει στη πόλη του Ναυπλίου και τους κατοίκους της έναν ωραίο ρομαντικό περίπατο, κατασκεύασε με προσωπική δαπάνη το 1895 τον παραλιακό δρόμο της Ακροναυπλίας εκβραχίζοντας τη νότια πλευρά του βράχου μέχρι της Αρβανιτιάς. 

Μνήμες 4ης Αυγούστου στο Ναύπλιο (γράφει ο Τόλης Κοϊνης)

Στις 4 Αυγούστου 1936 κηρύχθηκε στην Ελλάδα Δικτατορία. Ήταν διαφορετική διαδικασία από αυτή του πραξικοπήματος της Χούντας τον Απρίλη του 1967.

Ιούλιος 1829: Ξεκινάει στο Αρχαίο Θέατρο Άργους η Δ΄ Εθνοσυνέλευση

 Η Δ' Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άργος από τις 11 Ιουλίου έως τις 6 Αυγούστου 1829 δυο χρόνια μετά την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας. Συνήλθε στο αρχαίο θέατρο της πόλης ενώ προηγήθηκε ο καθιερωμένος αγιασμός στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

13 Ιουνίου 1825: Η μάχη των Μύλων που έκρινε την τύχη του Ναυπλίου (βίντεο)

Ο Ιμπραήμ, επικεφαλής 6.000 ανδρών, έφτασε στους Μύλους και στη συνέχεια κατέλαβε το Άργος. Οι Δ. Υψηλάντης, Κ. Μαυρομιχάλης με 480 άνδρες κατόρθωσαν να αντιμετωπίσουν τους Αιγύπτιους στους Μύλους και να κερδίσουν. Η μάχη των Μύλων έκρινε πλέον την τύχη του Ναυπλίου.

Ιούλιος 1822: Η κάθοδος του Δράμαλη πασά στο Άργος

 Στά μέσα Ιουνίου 1822, ο αρχιστράτηγος Χουρσίτ πασάς οργάνωσε στή Λάρισα ένα τεράστιο στρατό άνω τών 30.000 ανδρών καί έδωσε εντολή στόν Μαχμούτ Δράμαλη πασά νά τόν οδηγήσει στό νότο καί νά δώσει ένα οριστικό τέλος στήν εξέγερση τών "βδελυρών Ρούμ".

Ιούλιος 1715: Ξεκινά η δεύτερη τουρκοκρατία για το Ναύπλιο - Θρήνοι για την πόλη

 Αν διεξέλθουμε τους μεγάλους σταθμούς της μακράς Ιστορίας του Ναυπλίου δύσκολα θα ξεχωρίσουμε ευτυχισμένες στιγμές από τις πολλές δραματικές. Γνώρισε το Ναύπλιο στη μακραίωνη, πολυκύμαντη και περιπετειώδη του πορεία πολλά και αλλεπάλληλα στάδια ακμής και παρακμής. 

Το Ναύπλιο που ξέχασε ο πολιτισμός: Μια επέτειος (9 Ιουλίου) και ένα βιβλίο

Του Τόλη Κοϊνη

Το συγκλονιστικότερο βιβλίο που έχει γραφτεί για την πόλη μας είναι η λεγόμενη «Φυλλάδα τ’ Αναπλιού». Το χρησιμοποιούσαν σαν φόβητρο οι Τούρκοι καταχτητές το 1821, λέγοντας στους δούλους: «Δεν βλέπετε τί γράφει η Φυλλάδα του Αναπλιού;». 

30 Ιουνίου: Των Αγίων Αποστόλων, το εκκλησάκι στον Ψαρομαχαλά και η κληρονομία ενός φεουδάρχη

Του Τόλη Κοϊνη

Σήμερα, γιορτάζουμε οι απανταχού Τόληδες – Αποστόληδες κλπ. Από τον περίφημο εκείνο του τραγουδιού που είχε το κουτούκι και έπαιζε μπουζούκι, μέχρι εμένα.

Νίκος Λάμπρου - Τάκης Κοΐνης: Μια παρέα που θα μπορούσε να είχε γράψει ιστορία

Του Τόλη Κοϊνη

Ανακάλυψα τη φωτογραφία τυχαία. Ήταν στο αρχείο του παππού μου. Την είχε διασώσει ο θείος μου Θοδωρής (Δώρος) Κοΐνης, που είχε αντίληψη της ιστορικής αξίας τέτοιων ντοκουμέντων. Έφτασε και στα δικά μου χέρια. Παραμονή της «γιορτής του πατέρα». Επειδή τέτοιες «Αμερικανιές» με αφήνουν αδιάφορο, τη δημοσιεύω μια βδομάδα μετά.