Του Σωτήρη Μανιάτη
«Δεν ξέρω, περνάω και μια κρίση με όλη αυτή την απίθανη κατάσταση που ζούμε στην Ελλάδα. Λοιπόν είναι μια Ελλάδα η οποία αρχίζει να μη μου θυμίζει τίποτα. Δεν είναι η Ελλάδα που αγάπησα. Με το να κοιτώ την ωραία θέα, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι Ελλάδα, κάτω από την ωραία θέα κάτι υπάρχει. Πολύ λυπάμαι που το λέω αυτό, πάρα πολύ λυπάμαι, αλλά βέβαια εγώ δεν είμαι τίποτα, αυτό είναι μια περίπτωση ενός ανθρώπου. Φοβάμαι όμως ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι σαν κι εμένα που νιώθουν έτσι. Και ίσως να είμαστε εμείς που πραγματικά αγαπήσαμε την Ελλάδα. Αυτή η ομάδα δηλαδή που κλείνεται μέσα της, μέσα της, μέσα της να είναι οι Ελληνες που αγαπήσανε την Ελλάδα περισσότερο από όλους...».